8146 resultaten.
Water
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 Het hart
ontschilt
De bron
vloeit
De oorsprong
vervloeit…
lachen naar de maan
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 620 zoals zij garen spint uit ochtendgloren
en weer kan lachen naar de maan
verbindt zij draden uit haar midden
naar alle dingen die bestaan
wordt zij opnieuw geboren
zij reikhalst gretig naar de zon
en hijst zich uit haar dal omhoog
uit nevel van voorbije tijd
schildert zij een regenboog
van eeuwigheid tot waar 't begon…
In spierwit verpakt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 119 deinende zwanen
halzen neigen synchroon
met het golvende water
schuin voor de wind
oranje met zwart
in spierwit verpakt
het statig bewegen
contrasteert met
een woeste felheid van leven
die uitersten
maken de mensen bang
zij horen niet graag hun zwanenzang…
ieder het zijne
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.456 voor Amanda
meneer Houtebeen rakelt het kind weer op
dat tussen poes en hond en vreemde eenden
bladeren naar beneden laat dwarrelen
als vogelveertjes
die zij volgt tot in de kelder van haar diepte
om daar het geelste geel te vinden
heel zachtjes tilt zij die warmte
tussen ranke handen omhoog
zo wordt zij 't maan-meisje
dat probeert…
STILTE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Woorden worden al geboren,
lang voordat ze zijn gezegd.
De stilte gaat nooit verloren,
alleen de stilte is echt.
In het ongesproken woord
klinkt soms een zuiver akkoord,
als van een stil, ontroerend lied.
Wie niet kan luist'ren hoort 't niet.
Maar wie in deemoed zich ontvouwt
herkent het: helder en vertrouwd.…
Dichter in haar droom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 47 Er heeft een dichter in haar droom gezeten
ergens bij de waterkant, op een mooie plek
bij een eenzame boom
toen de zon de lente aandacht gaf
de dag heeft hij een bijzondere wending gegeven
de geluiden van de vogels heeft hij omschreven
en de echo van het lied
uit een beminnelijke verbeelding
de stand van de zon in verband gebracht met…
Stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 268 In de stilte sluimert het geluk
in de stilte sluimert
haar geheim
ze geeft het niet prijs
ze gaat niet open
of geeft zich bloot,
daar, daar in het woud
waar takken en bomen
een dicht gegroeid bos vormen,
daar heerst de stilte,
het evenwicht en de harmonie
van de natuur,
van Moeder Aarde;
ze geeft zich niet prijs,
ze geeft zich niet bloot…
omgekeerd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 356 hier staar ik mij omlaag
naar verdronken werelden
waar in 't hart van de stilte
mijn spiegelbeeld
verdwijnt in het jouwe
zoals takken van bomen
in zacht golvend water
omgekeerd leven fluisteren
zo lief en tederdicht
vallen wij oneindig samen…
eens zong zij bloemen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 754 eens zong zij bloemen uit haar mond
en vogels uit zon-doordrenkte haren
lachte ze haar tanden bloot
en danste zich vrij in t mulle zand
haar ogen groot en wijd
keek zij hongerig uit naar de wereld
maar na het knellende ontmoeten
loste haar lach op in dovemansoren
In pirouette bewoog ze naar omlaag
daar zingt zij nu een eigen lied
haar…
Een tuin vol wilde rozen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 432 Ik symboliseer, spiegel
onze liefde aan
een tuin vol wilde rozen,
rode, witte en gele rozen,
met op elke hoek een fontein
en in het midden een bassin.
In de vroege ochtendzon tot
het laatste avondrood
zullen in jouw aanblik,
mijn wangen hevig blozen
en alles zal volledig zijn,
vervuld en verzadigd.
Vogels tsjilpen in het groen
en wij…
Verandering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 248 Elke verandering in jouw leven is positief,
omdat je met veranderen
mee gaat op de golven van de zee
of dat je stroomt met de loop van de rivier
het opent je ogen en hart
en de ziel vraagt om flexibiliteit
en tenslotte ga je terug
naar je grote vrijheid.…
Risico ( Voor R. )
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 Als ik alles opgaf
wat van waarde was
in mijn leven,
kwam het,
na verloop van tijd,
toch terug naar mijn leven,
zoals na eb
de vloed op komt
afhankelijk van
die mooie, mysterieuze maan.…
Duizend duiven ( Voor R. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Duizend duiven, voor jou,
alleen,
omdat jij me sterkte en kracht gaf...
dat, terwijl ik allang
leven in me
opgaf.
Voor jou, van mij
altijd aanwezig
liefde en vrede... jij die bestond
voor mij... plotseling, na lange tijd,
zonder enig reden!
Duizend maal duizend, grote sterke duiven:
jij mag ook vliegen!
Dank je, voor wat je mij
toezond…
Het Vaderhuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Kan ik de wenk weerstaan,
alsmaar vroeger sluiten deuren
het huis tegen nachtelijk treuren
over verloren licht, afgebroken bestaan
mens gevangen in ongekende deining
engelenzang troost zijn verschijning…
lotus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 uit de modder
groeit de
lotus
naar het
licht
als het gelaat
van een
beminde
die opziet
naar de maan…
KIJKEN....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 139 Je mag er
kijken
naar het water
wolken die
laag overdrijven
De luchten,
waarin
ik je naam
-met hoofdletters-
wil schrijven
Maar hoog
kan ik niet reiken
hooguit
op m'n tenen
de vingers gestrekt
Hier zijn
de watervogels
....goed gebekt
snoepen uit de stroom
vissen uit het water
Vroeg in de morgen
of later
op de dag
mag…
In ronde vegen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 96 je danst
op aarde die
speciaal voor jou
vruchtbaar
is gemaakt
je hand in de
losse zwaai
van de zaaier
die dit een leven
lang heeft gedaan
met zwierige streken
werp jij in
ronde vegen
het zaaigoed door
de lentewarme zon
pas als het
laatste strooisel
is geland jij je rust
geniet kiest schepping
weer gods hand…
Rondo-Nocturne
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 191 Voordat de avond valt
en de nacht genaakt
spreidt zich het hemelsblauwe uur
tot rust en wederkeer.
En wederkeren doet het licht
voorafgaand blauw als morgenlicht
waarin de vogels zingen;
prijst deze nieuwe dag
voor ieder is het licht ontstoken
tot dat de avond valt.…
Het hete zand
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 72 we hoorden
de roep van
het land in de
seizoenen toen
wij dwaalden
in de geur
van bloemen
zagen wij steeds
minder insecten
die wiegend
op de golven van
warme zomerse
tinten net genoeg
honing konden
vergaren om te leven
wij schrokken
van het hete zand
dat pijn deed aan de
voeten uitgeloogd
op de scherpste kant
we verdwaalden…
In het bos
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 255 in het bomenland
door groen gras omgeven
ligt stil en haast verscholen
mijn huis van houten planken
met groei en bloei verweven
de tijd heeft het beschuttend lijf
en de stenen pannen gevormd
het geheel is aan inzichten
van seizoenen te danken
midden in een verlatenheid,
van mystieke aard,
waar enkel natuur zorgt
voor ongedwongen klanken…
Religieuze vriend
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 266 De onderkoeling van mijn ratio
is jou niet ontgaan door de mystiek
jij voelt het via het opperwezen
ik omarm de natuur
met diverse gebreken
en in de zwoele nanacht
van onze zwijgvoltooiing
zijn er allerlei bewijzen
voor het simpele feit
dat ook hersenschimmen
kunnen dansen
aan de rivier en naast de vijver
onder de maan op onze…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 midden in het bomenland
door groen gras omgeven
ligt stil en haast verscholen
mijn houten thuis, een stulpje
met groei en bloei verweven
de tijd heeft het beschutte lijf
van pannen op gelaagde planken
gevormd, het heeft zijn pracht
aan wisselende seizoenen te danken
in een verlatenheid,
haast van mystieke aard,
waar enkel de natuur…
Werelddromen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 235 Soms passeer je in schaduw van zomerdromen
andere passanten met een dromerig geweten
niet teleurgesteld in illusie of werkelijkheid
je verzint een ratio in mystiek en pure natuur
met empathie voor ’t leven en geestelijke rijkdom
maar nu tijd zo lang blijft duren
herken je jouw vijanden aan de dromerige snik
die jouw vrienden niet herkennen…
Mystieke scheppingsdrang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 142 mystieke scheppingsdrang…
Ontsluiering
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 75 bij ontsluiering
van je verborgen gezicht
ontdek ik jouw mystiek
in bescheiden schaduwlicht
door tinteling van ogen…
Tover nooit uit dozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 350 heb niet
met magie gespeeld
tover nooit uit dozen
ben ooit een
goochelaar geweest
blijf in mystiek geloven
alle sprookjes
kwamen boven van
goede fee tot boze geest
samen hebben we genoten
aan de rand van het bos de
oude vos is er nog steeds
steelt in plots bewegen
de magie van het ogenblik helaas
onze mystiek wordt niet gegeten…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 477 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 222 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 281 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 171 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…