9231 resultaten.
Winter
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 460 Het ijs wil maar niet dooien
De sneeuw valt steeds maar weer
De winter duurt nog even
Dus geniet ik nog een keer
Van het mooie witte landschap
Dat zo sprookjesachtig is
Bestrooid met een laagje mysterie
Zo zacht, zo wit en fris
Het roodborstje kijkt naar binnen
De winter is haar tijd
Moeder Natuur heeft het goed gedaan
Dit seizoen wil…
Oogstrelend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 De natuur, we kunnen echt niet zonder.
Hoe reizen we de tijd en dag door,
waar staan we voor als we onwetend
van druiven en hun ranken wijn proeven.
Zouden er nog boekweitvelden bestaan.
Kennen we de smaak van echte honing
stappen we de stilte op het veld wel eens in
weg van het geruis om ons verhemelte
te verrassen met puur natuur.…
Heel het zacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 63 Ontstaan er met de tijd en zijn argeloze passen,
scheuren die mij uiteindelijk dan nog pijnlijk kunnen verrassen.…
Helende stralen
netgedicht
2.0 met 71 stemmen 65 ik vleugelde
het licht van
de zon beteugelde
liefkozend
haar warmte
door met
schaduw en
wind regulerend
de natuur
te bedelen met
de benodigde
golven groen
die naadloos
pasten in het
jaargetijde van
het seizoen
juist daar waar
de zon moeilijk
door begroeiing
de aarde bereikte
flitsten helende
stralen langs
stammen en takken…
Algoritme van het einde uit zwarte verzen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 als religieus
intermezzo door de hogere
macht en mystieke kracht
van de machtspersonen
die manipulatief bezig
waren in het eigen straatje
het verfijnde raderwerk
synchroniseerde niet meer
met de tijd en seizoenen
hitte droogte en kou
doken in extremen
bomen en planten leden
onder kaalslag de natuurlijk
habitat van dieren werd
vernietigd…
SMAAKMAKERS VAN HET LEVEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 254 VAN DE ZAAK
IS HET EINDE VAN HET VERMAAK""
Want met name menselijke verrassingen
blijven de smaakmakers van het leven!…
Tussen seizoenen
gedicht
4.0 met 10 stemmen 6.705 .
------------------------------------------
Uit: 'Tussen seizoenen'.…
Tussen seizoenen
gedicht
3.0 met 38 stemmen 13.923 .
------------------------------------------
uit: 'Tussen seizoenen'.…
Winterbloesem
gedicht
3.0 met 66 stemmen 4.720 Mijn tuin bepoederd met
glinsterend wit kristal
in één nacht veranderd
door 'n fijne sneeuwval
in een betoverend mooi
wintersprookje.
De treurwilg in wintertooi
tot het kleinste stronkje
het gammele tuinhekje met
een wit kanten randje.
Het vogelhuisje een waar
paradijsje voor vinkjes
winterkoninkjes en sijsjes.
Ik laat mijn tuin nu…
De boom
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.108 Bladeren in alle kleuren
bloesems met heerlijke geuren
Kleine vruchtjes hangen aan de takken
alle kinderen proberen ze te pakken
In de winter lijkt hij dood
alsof hij geen tegenstand bood
Zo kaal en zo stil
kan niet doen wat hij wil
Maar dan komt de zomer weer
en er komen vruchtjes, steeds meer
In onze achtertuin, zo loom
staat onze mooie…
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 411 Slapend leven ontwaakt
Waar zacht bottende knoppen
Weldra opengaan
Om donzig groen te tonen
Stil ontvouwen zich
De tere vormen
Die in klimmend licht
Tot volle wasdom komen
Hoe kortstondig hun bestaan
Als stralen verzwakken
Randen krullen om
Bij tanende levenssappen
Het ontzielde komt ten val
Neergevlijd op koude aarde
Hoogpolig bruin…
Zomer
gedicht
4.0 met 75 stemmen 7.502 Open deuren en ramen
laat binnen de wind, die
piepkleine vogels
neertuimelt uit nesten
gevlochten met
dode welvaartsresten
van verre seizoenen
verbleekt door de tijd.…
Houterig
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 688 Ik heb een bundel aan hout opgeslagen
vol met dode takken die elkaar verdringen
goede en slechte jaren leesbaar in de ringen
versplinterd door het amputerend knagen
Herfst vergeten bladeren ritselen hun aderen
mos was de stinkende zwammen weken voor
vliegjes dansen het afgezaagde verleden door
hangen in groepjes spinsels te vergaderen
De…
Tussen bomenlicht
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 140 jij hebt weer
bloemen gestrooid
waar een herfstige
dood de zomer
begraven had
het winters
zwarte pad
dat sneeuw
als deken zag
vergat de tijd
waar lente
al lieflijk danste
het groen druk
met voorjaar sjanste
bloeide zon zijn bloem
nog nevelden
de mooiste kleuren
tussen bomenlicht
de door jou gestrooide
bloemen extra belicht…
Ontdooiende wintermuziek
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 102 overal waar jij
verscheen gaf natuur
acte de présence
zag in de verte al
de knoppen van
bloemen zich openen
om in volle
nieuwsgierigheid hun
hart aan de kijker te tonen
struiken ritselden
bomen ruisten hun
groene welkom melodie
de vergeet-me-nietjes
in het gras wisten
al meteen dat jij er was
adembenemend
hoe zij groeiden…
Plaatsen, passages
gedicht
2.0 met 58 stemmen 20.538 Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.
Zomer, nu alles in me terugkeert
zie ik het paard weer, liggend
met gestrekte benen, als was zij
dood, met wieltjes, en de grijze, veel
te dikke buik, waaruit een kraai pikt,
dons en haren…
januari
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 643 Vanuit de coulissen van de hemel
strooit zij haar stralen over de aarde
Zij verwarmt nog niet
nog bleek is haar licht
Licht zo oorverdovend stil
en kleurloos bleek
stil als het lied van de doven
bleek als de schaduw van de dood
Er zijn sporen van eeuwig lijden
een heldere bestemming ontbreekt
in het niemandsland tussen dood en leven
tegendraads…
De godin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 tegen wind gezegd
zonder op te spelen
hoorde ik al de groene
melodie van velen
pas ontloken en nu al in
het zonnig koor gekropen
in warme vlagen
weten zij de muziek te
dragen van de eeuwenoude
dirigent die elk blaadje
persoonlijk heeft gekend
in een door schaduw
gestreamde versie
wordt de zomerzon geëerd
zij is de godin die seizoen…
Herfstmorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 796 Zwart geaderde beuken,
glimmen in een druipend mistgordijn.
Ze blozen met hun wijnrode kruinenkop
als een mimefestijn
van Chinese nimfen.
Populieren priemen hun naakte
zwepen in de iele lucht.
Nog enkele blaadjes wisperen
met een diepe zucht
hun laatste fezelverhaal.
Kraaien roeien stil door de mistrivier.
Ze enteren knoken van een…
Zomeravond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 289 Nog even lonkt het zonneoog
door d’ uitgeplozen wolken.
Roze lippen dimmen
de koperen wimperstralen
in rosse wenkbrauwharen.
Nog even schiet het zonneoog
felle schichten
die doven in wolkenslierten
vol roze zalmen en flitsende Lichten.
Geruisloos glijdt het zonneoog
diep in d’aarde en dooft.
Stille schaduwbomen
spoken huiverdromen…
Herfst
gedicht
3.0 met 58 stemmen 24.856 Toornige vreugde doet mij rechtop gaan
dwars door de herfstige plantsoenen
waar in het nat verwilderd gras
rillend naast de zwarte plas
een troep verregende kalkoenen
verworpen, onheilspellend staat.
De wind schuift in de glazen wolken
lichtende wakken hemel open
en wervelt glinsterende kolken
omhoog uit gele bladerhopen.
Als gevallen…
nacht
gedicht
2.0 met 34 stemmen 19.480 Wereld van aarde,
alle lichten uit.
Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,
hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.
Regen in juli,
liefde in woorden.
Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.
-------------------------------------
uit: 'Alle bundels gedichten', 1976.…
Daartussen parelt leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 ik eigen blauw
als basis voor
helderheid en kou
het donkere
geeft diepte in
mysterieus verdwijnen
door het lichte
sprankelt zon
zijn magisch schijnen
op pril groen
en later schaduwrijk
koel zomerloof
dat herfst belooft
in vrucht en kleur
een volle rijke oogst
groen en blauw
daartussen parelt leven
als schitterend gegeven…
vier zomer haiku
gedicht
3.0 met 371 stemmen 62.549 waar groot hoefblad groeit
is de oever verdwenen
daar schuilt de kikker
als de avond valt
en de bloemen zich sluiten
danst de mug zich warm
lisdodde kijkt uit
langs weiland en waterkant
doodstil vlucht een vis
nauwelijks merkbaar
drijft het waterlelieblad
maar de tijd verstrijkt
-------------------------
uit: 'Bladeren', 2007…
Najaar
gedicht
2.0 met 78 stemmen 21.301 Zij voelen koud op stille banden.
Wie met een wagen bomen kruit
voert niet te tillen stilte aan.
-------------------------
uit: 'Tirade', nr. 200.…
winterkleurenpalet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 het donkere hout
de dreigende lucht
het vlammend rood van beuk
het zilverwit van berk
de oranjerode zon
het winterharde groen
het bleekroze van helleborus
de paarse sierpeperkorrels
het geel van winterjasmijn
het geelbruin van zwammen
de rode besjes van hulst
het amandelroze van primus
het winterkleurenpalet
van moeder natuur
ongeëvenaarde…
De Winterkoning
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 684 Wees niet een ongenode gast
wanneer de dagen stralend vertellen
dat ze nooit anders zijn geweest, maar lach
uitbundig, samen naar de zomer
daar stralen ze het meest.
De lente is duidelijk begonnen,
zijn maartse staart zal hij opsteken
want niet iedereen is het passend eens,
met te zingen ik ben de Winterkoning
toont hij zijn dwarse verenkleed…
Vroege herfst
gedicht
2.0 met 26 stemmen 10.579 Geen nieuw seizoen maakt het nog ongedaan,
geen schaduw valt meer om in schuil te gaan:
de herfst is over heel het jaar gekomen.
--------------------------------
uit: 'Krullen van jezelf', 1993.…
Annonce
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.313 Bevend inderdaad zonder twijfel
wakkeren de herfstvuren aan
zodat geurige harten
licht laten spelen
in de mossige schaduw
aan weerszijden loef en lij
Onvernieuwd danst het water magnifiek
de reflectie van ongerepte schoonheid
als de natuur in groen verschiet.
-------------------------------------
uit: 'De tonen van de replica', 1999.…
Witte deken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Witte deken wijkt
voor kleurig bloementapijt
De natuur ontwaakt…