Alle inzendingen over niet opgeven

bok laat me draaien als een tol totdat ik wankel links of rechts om mij te ketenen gedwee en volgzaam op mijn grond in mijn licht uitstralende bloementuin waar je de lelies vermorzelde en de doornen plantte niet wetende dat de wortels met elkaar verbonden blijven in vruchtbare aarde niet wetende dat ik nooit zal opgeven…

ben jij geschapen voor mij We zullen altijd samen zijn Samen als de sterren en de maan Wij zullen net als twee vlinders Altijd samen door het leven gaan Want zonder jou kan ik niet bestaan Een leven zonder jou is als lippen zonder kleur Als ogen zonder zicht Als bloemen zonder zonder geur En als dagen zonder licht Ik zal alles voor je opgeven…

ik wil nu eindelijk eens gelukkig gaan leven maar misschien moet ik het ook maar opgeven. jij ben voor mij toch onbereikbaar want je woont helemaal daar. maar je in één keer vergeten lukt me denk ik niet dus dat wordt weer een poosje..leven met verdriet…

Soms voel ik me zo leeg zo eenzaam en alleen M'n hoofd zit vol gedachten aan 'n toekomst waar ik niet langer meer op wil wachten Soms voel ik me sterk een kracht die me voortstuwt En toch ben ik bang over wat er met me is gebeurd en duurt het me te lang Soms wil ik niet meer verder wil ik opgeven en kan ik niet meer Toch zal ik voor…

problemen Altijd op mezelf geweest door het verleden Maar toch spreek ik mensen aan die ik mag En zoek de zonneschijn op een regendag Mijn pijn onderdrukken met een lach Ook al ben ik er niet mee eens, diep ongelukkig Sta ik wel honderd procent achter de dagdromen die mij lukken Dus laat mij spreken Want dat is beter dan het wel weten van opgeven…

‘k wil alleen maar opgeven. Ik ben doodsbang voor de toekomst. Verlang hevig naar het verleden. Mijn huilen houdt me wakker. Ik kan niet nadenken, maar moet wat doen. Ik voel hoe mislukt ik ben. En verlang onmogelijk naar toen. De tijd dat alles goed was. Ik zie mezelf van boven. Bloed besmeurt mijn bleke huid.…

wat is toch die drang die ongekende kracht waaraan ik toch zo hang die ook u betovert met z’n macht die zorgt dat we niet opgeven die veel sterker dan gedacht ons dwingt te willen blijven leven ons altijd laat geloven dat er nog een toekomst wacht dat is dat vonkje aan ieder en alles gegeven dat ons doet smachten naar een eeuwig leven…

de bij Zo ben jij geschapen voor mij We zullen altijd samen zijn Samen als de sterren en de maan Wij zullen net als twee vlinders Altijd samen door het leven gaan Zonder jou kan ik niet bestaan Een leven zonder jou is als lippen zonder kleur Als ogen zonder zicht Als bloemen zonder geur En als dagen zonder licht Ik zal alles voor je opgeven…

Want ik wil de moed echt niet opgeven. Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

duidelijk is het nu voor mij wat we samen bezaten wankelt er verdwijnen er er zijn er niet meer er komen er niet meer terug er zullen geen ontmoetingen meer zijn er zijn geen aanrakingen meer er is verwijdering er is onbegrip er is een ontvallen ineens beslissingen vol begrip kan ik het nu volgen uit liefde wordt liefde geboren opgeven…

inmiddels verdwenen Die jaren begonnen te tellen Toen werd verteld dat nooit meer beter Worden enige optie is Ongeneeslijk, wat een woord De ziekte en tijd spelen cruciaal een rol, terwijl 'Greep op' verloren lijkt te zijn Motto: zich echter geenszins laten kennen Vechtend tegen ziekte als een leeuw met welpen Die beslist, nee nooit zal opgeven…

Het is het opgroeiend leren wat de revue laat passeren naar dat gedenkwaardig moment Het is het nemen van stappen en opvangen van klappen In het geheugen geprent Het zijn de grote tegenslagen die een mens tot iets verlagen tot ver beneden peil Het is het weer versterken en opnieuw verwerken tot een eigen stijl Het is het niet opgeven…

Als jij bij mij bent Dan geniet ik van dat moment Bij jou heb ik geen verdriet Daarom ben jij mijn favoriet Zonder jou ben ik niemand Ben ik alleen op het strand Ik heb niemand naast me lopen En dan is alles afgelopen Bij jou ben ik normaal Jij bent voor mijn heel speciaal Jij bent mijn hele leven Daarom zal ik jou niet opgeven Als…

Er was altijd een lach Het leek de zon wel Die ik daar zo zag Maar na tijden van leven Moest het leven zich opgeven Want het geleefde leven was echt op Zonder dat ik het wist Leek het leven even een grote list Want jij werd zomaar getroffen Door deze dode tijden Moesten we glashard hopen Dat jij het nog zou halen Maar plots werd…

Want de dagen van beloften en dromen die niet uitdoven zouden geen afscheid nemen en de stilte een stem geven die bang maakt en jou alleen zou antwoorden wat je nog mocht verliezen totdat je schaduw het ook zou opgeven.…

Ziektes in het leven We kiezen er niet voor het wordt ongewild aan ons gegeven Soms zo erg dat mensen moeten vechten voor hun leven hun enige kans is niet opgeven We hebben allemaal mensen om ons heen verloren Hoe sterk we ook zijn een ziekte krijgt de grootste van ons klein Een hele belangrijke les in het leven Geniet het duurt maar even…

Wil je ziel het opgeven in de overmaat van je lijden zorg dan dat je mond niet klaagt en zorg dat je niet haatdragend bent Lees de diepe tekenen van het leed op zoveel gezichten jouw leed zal op velerlei leed gelijken en het is niet het enige leed op de wereld Nee, de tranen van de mensen stromen overal, waar de zon maar schijnt en slechts…

maan weer gaat schijnen en mensen verdwijnen achter de gordijnen Jouw zachte wang tegen me aan je ligt niet ver mij me vandaan ik kan je voelen betasten diep in de nacht ik voel me zacht Door jouw mankracht die me overmeestert op dat moment heb je me lief probeer je in het moment jezelf te geven ik moet mijn weerstand tegen jouw opgeven…

het land in vertwijfeling rijk aan crisis ook in opgeven verbonden onbegrepen complex die scherp in tegenstelling mensen zo verdeelt over heel de wereld vluchten de mensen voor oorlog en geweld zich de weg zoekend het leven écht samen te veranderen in beslissend moment overvalt hen twijfel angst en onzekerheid over te maken keuzen…

het verleden al kapot gemaakt en heb wel eens opgegeven Ik ben gebroken geweest en had al mijn hoop wel eens verloren Ik ben gestorven de ouwe ik is overleden die is helemaal verdwenen Als een feniks opgebrand in as vergaan en opnieuw herrezen Dit is de nieuwe ik, dit is een nieuw leven Ik ben een krijger ik ben een strijder ik zal nooit opgeven…

Als je gelooft dat je hart de waarheid spreekt, mag je nooit opgeven Als twee mensen echt samen horen zullen ze zeker samen komen...…

In het leven kun je alle kanten op, maar je moet het wel proberen en niet opgeven bij tegenslag. Degenen die in het leven hun dromen waarmaken die weten niet van opgeven. Het verschil tussen een meester en zijn leerling is dat de leerlingen nog de fouten moet maken die de meester in zijn verleden al heeft ervaren.…

Ik twijfel nog heel even, zal ik het allemaal opgeven? Het doet allemaal zo'n zeer, ik kan gewoon niet meer. Ik kan niet winnen van die pijn, waarom moet het toch zo zijn? Waarom moet mij dat overkomen? Voorbij lijken al mijn dromen. Tranen rollen over mijn wangen, ik hoor ze al de engelengezangen.…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

tijd is te kiezen Nou hoop ik dat jullie mijn advies volgen Dat alles wat ik jullie geleerd heb gebruiken om verder van te komen Dat educatie de bron is voor jullie toekomst Al is dat het enigste wat ik jullie heb kunnen geven Lieve kinderen, Ik hoop dat jullie in zien Dat ik m'n best doe Dat ik alles doe wat ik kan En ook nooit zal opgeven…

Moedig toch proberen of eenvoudig totaal opgeven De twijfels vreten aan me en blijven me verteren. Blijven of gaan, ik bemin je nog, Tergen, pesten, stop het toch! Zeker heb ik die pijnen niet verdiend, Hoop intens dat je tijdig bezint.…

Lieve vriend: relativeren en nooit opgeven of capituleren! Die Kracht zo sterk en machtig blijft regeren!…

Want, het opgeven is: je overgeven aan het niets. En dat is een vijand, die je liever nog niet ziet. Oud zijn is vervelend, met vaak een slecht humeur. Als een last voor je verzorger. Die zit opgescheept met jou gezeur. Maar het is mijn winter, en hij is koud. Ik kijk naar de vogeltjes en mijn tv.…

het water stil werd en koeler ontstond door de inval van licht leven en waar de zee het land kust (dans van eb en vloed, elke golf herhaalde paring) beginnen telkens niewe landdieren en ook de terugkeer van land naar zee van lucht naar zee, naar land elke grensovergang verrijkt dwingt tot nieuwe eigenschappen of is ontwikkeling niets dan opgeven…

Alles wat ik wil is grotendeels mislukt, of moest door omstandigheden opgeven. Ik weet niet waar het fout is gegaan, mijn relaties liepen stuk en was dan weer alleen. Ik dacht altijd dat vrienden je zouden helpen, maar had zelfs toen niemand om me heen.…