Alle inzendingen over ochtendgrijs twijfel verleden heden details geheel toekomst

Vergeet het verleden En leef in het heden Haal geen oude koeien uit de sloot Heb aan het verleden een broertje dood Want wat geweest is, is geweest Gezegd is gezegd, gebeurd is gebeurd Probeer het verleden te vergeten Laat het voor wat het is Richt je op de toekomst Kijk niet naar achteren maar vooruit Het verleden is geschiedenis…

Ben er niet op uit Op te gaan in een Nieuw begin, of Af te stromen uit Een pas vergaan Verleden - ik spreek Niet over mijn toekomst, Noch over mijn verleden, Ik schrijf enkel in het nu, Het tot op de draad gespleten, Het eeuwig lijkende Lange heden…

Op de dagen achtereen dat ik schreef vergat ik nooit mijn levend verleden in me dat me gevormd had en ik toch een zelfbewustzijn bezat in het heden waarin ik leerde van een ver verleden, waardoor ik niet had vermeden maar verder leefde in een toekomst.…

Het verleden bestaat uit momenten, herinneringen blijven over in je gedachten. Toekomst is iets wat komen gaat, hierop zal je moeten wachten. Vandaag is heden, gister verleden en morgen toekomst het klinkt raar. Maar toekomst bekijken, weten wat er komen gaat, belast een gedachten veel te zwaar.…

Ik ga tevreden door het heden, mijn heden kent een rijk verleden dat langs mooie, volle treden afdaalt naar een stil beneden waar mijn wieg stond lang geleden mijn ikje kent nog geen verleden, de weg omhoog nog onbetreden, dus toekomst gaat met lege schreden terug naar mijn tevreden heden.…

als vluchtig passant door verleden en heden wenkt mij de toekomst... zo is er nauwelijks een moment voor een pas op de plaats blijkt de tijd een uurwerk met een voorkeur voor haast…

vroeger was alles beter ons geheugen is bewezen selectief en verandert ook nog creatief oude herinneringen het meest zoals het vroeger was is het nooit geweest wel was voor velen uit de klas de toekomst in het betreurd verleden briljanter dan hun toekomst heden…

door dingen een plaats te geven, je verleden te accepteren Iedereen maakt dingen mee in zijn leven Het is de kunst om het een plaats te geven We kunnen niet in het verleden leven We leven nu in het heden Morgen is de toekomst die is nog ongeschreven Als je er aan werkt wordt het in de toekomst alleen maar beter…

Met één been in de toekomst De ander in het verleden De laatste pagina’s van het boek Verdwijnen met het heden De laatste bladzijde slaat om Met het boek is het gedaan Het afsluiten van het verleden Het is tijd om verder te gaan Het boek klapt dicht, een traan op je wang, herinneringen dringen zich aan je op maar dat duurt niet heel lang…

Als ik naar het verleden kijk, Zie ik iets gezelligs, mooi en erg kleurrijk , Als ik naar mijn toekomst kijk, Hoop ik op een goede baan en een villawijk, Maar als ik naar nu kijk, zie ik bagger, werk en een hoop gezeik.. Ze zeggen altijd, kijk niet in het verleden of de toekomst.. Maar wat nou als dat het enige is dat je staande houdt?…

We zijn de echo's van onze ouders…

Zijn heden.…

Heden is het nu, van wat er nu gebeurt, en wat je kent maar het is ook een stuk verleden, dat je heeft gemaakt tot wie je nu bent.…

het heden vergeet het verleden dat over de toekomst fantaseert morgen is het leed de grap van gisteren als het vandaag niet meer deert altijd die kreet die nooit heeft geroepen dat de dood niet meer keert…

los en accepteer, wat gebeurd is in het verleden verandert niet meer Je leeft vandaag in het heden, laat je verleden een les zijn, maar niet je ondergang Morgen is de toekomst die is nog onbeschreven Omarm de toekomst met beide armen, sta open voor wat die nog kan geven Wees niet bang voor wat in toekomst nog komen zal Het zou zonde zijn om je…

En in het heden Nog eenmaal dromen Dat het terug zal komen…

Zoekende naar het heden Starende naar het verleden De leegte duister in het geheel Carambolerende gedachten Holle echo’s van woorden In een propvol archief De herinnering verslijmt Het heden afglijdend De toetsen steen van erkenning De verwarrende witte knoop Onder volle rode lippen Sprankje ...stip error…

Rechtop staand in het heden waarin je jezelf bent Littekens van het verleden soms een pijnlijk moment Even verdwalend in mijmeringen toen een verloren blik Bewuste keuzes, nu herinneringen twijfel voor (g)een ogenblik!…

pijn zo diep ervaringen in de mist fijne deeltjes bijeen in nevel uiteen ongrijpbaar verleden voorbij de gedachten van toen verdergaan in heden ontastbaar is de toekomst gedachten worden angsten het barre bestaan in heden vergaan de ondenkbaarheid voorbij...…

heden ten dage met name in de huidige gedachte heerst de stilte achter aangeslagen ramen diepte beheert de tijd die duurt of lijkt verten te hebben ingehuurd met een woord dat toekomst heden en verleden vult en als het waren mijn zinnen levenslang omhult…

ik roep naar de zingende merel die trippelt over pannen met mos van het aflopende dak van toen in het heden maar van de toekomst los wil de vogel voor mezelf als een schutsvrouwe op mijn hand die liefde kleurt op een blazoen in het verleden doch blijkt reeds van mijn toekomst los * zij is al bij leven door onthechting overmand…

mama! mama! gaan we achteruit? neen, mijn jongen mama gaat naar achter maar jij, jij gaat naar voren…

Schilder, detailleer mijn leven Zet mijn portret op papier Maak me tijdloos, plaats die strepen Creëer mijn lijnen met plezier Geef de toekomst mijn verleden Laat ze weten wie ik was Zet het beeld stil in het heden In tijd waar ik in pas Schilder mij, wars van zorgen Zet mij lachend op papier Hou mijn twijfels goed verborgen Vul de toekomst…

Heb vandaag gewandeld Door een dag van mijn leven Een dag verder van het verleden Nog weinig stappen In de toekomst Een gedacht aan ’t zijn Enige meters door ’t leven Wandelend in vergane illusies Een idylle uit verleden Die een glimlach vormt in ’t heden.…

Negen maanden waren als een moment van leven zonder verleden tot stilte geworpen werd en besef plaats nam in het heden waarna de uit nood geboren schoonheid van de dood langzaam stierf door de toekomst.…

Liefde die voor altijd is, Die geen tijd kent, Maar eeuwig duurt, Zie ik hier verzameld Om het zacht knappend vuur, Ogen geboeid door het vlammenspel Dat verleden, heden en toekomst Samenbalt tot een brok oneindig leven - In de vlammen zie ik toekomst, In de sterren aan de heldere hemel Eeuwigheid…

wees zuinig op het heden het is je enige houvast de toekomst nog in een wazige stilte gevangen in de muzen het verleden het draait sierlijk naar het heden soms in vreemde dagen je ogen moeten nog wennen langzaam uitgelicht om ook weer tot een diepe herinnering terug te keren nieuwe stenen door mijn blote voeten gekoesterd het verleden…

De toekomst, is verleden tijd geworden. Het verleden, is in het heden opgegaan. Vandaag, wordt de oogst van gisteren. Vandaag al, kiemen de zaden voor morgen. Wanneer we van ganser harte, onze fouten kunnen áchterlaten. Wanneer we, vooral vandaag, het goede hebben vóórgedaan.…

In ochtendgrijsheid sluieren slierten mist langs dag nog onzichtbaar…

Is het echt verleden tijd dat we " bokkensprongen" maakten Dat lukt nu echt niet meer De tijd van toen, komt niet weerom Toch hunker ik steeds meer Naar die mooie tijd, die vroegere tijd Van weleer! Het is echt lang geleden, maar niets van toen is vergelijkbaar met nu!…