Alle inzendingen over onbeantwoorde OR liefde

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Voel jij ook in alle talen van voorjaarsvlinders essentie in warme volle magen talloze onbeantwoorde levensvragen onder blauwe lucht van dromen waar je ademt in vertrouwen bemerk jij ook dit vroeg ontwaken dan is het vanwege prille liefde verliefd zijn op een onontdekte schat volg blijmoedig het droomkompas.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

en zo leven ze samen door zonder nog maar iets van elkaar te weten Hun liefde doofde uit de basis was te zwak dat was de reden waardoor hun liefde brak Hun morgen zal zijn als gisteren en vandaag Hoe ze dat vol houden is voor hen zelf ook nog een onbeantwoorde vraag…

maar ook niet aankomen onbeantwoord in jou de kloof…

enkele vragen onbeantwoord en toch een goed gevoel want soort zoekt nu eenmaal soort dat scheelt een heleboel…

De Brief blijft onbeantwoord.…

maar onbeantwoord is dat verlangen, eenzijdig spel dat is zijn deel... moet hij dat gevoel zien te vervangen, haar vriendschap zien als een juweel...…

Nu mijn hart vol van jou is, mijn gevoel mij steeds meer jou kant uit duwt, doet iedere vlinder pijn. Je vraagt me wat er mis is.... Ik heb je al mijn geheimen toevertrouwd, maar deze laat ik liever voor mij alleen, want ik wil je nog niet kwijt. Je ziet mij nog steeds als een goede vriendin, maar onbewust en ongewild ben jij meer geworden…

Het is half 5. De bus stopt, ik stap uit. Jij stapt ook uit. Ik blijf staan op het pleintje. Jij niet, jij loopt naar huis. Ik kijk je na, kijk, of jij nog kijkt. Jij kijkt niet. Ik wacht en kijk, tot je echt verdwenen bent. Je loopt al achter de boom. Dan kijk je om, ik zie het tussen de takken door. Je kijkt om, kijkt, naar mij.…

ik ken veel woorden in veel talen maar kan je niet bereiken al woon je dichtbij lijkt het of je in het verre Patagonië bent, toen post nog bedeeld werd te paard toen telefoon en telegraaf hun digitale opvolgers globale connectiviteit nog toekomstdromen waren ik blijf briefjes in een fles in zee gooien die je niet bereiken…

Je borstkas gaat langzaam op en neer, mijn blikken gevangen. Teder lach ik je toe, je wil het niet zien. Houdt je ogen gesloten, verborgen voor de waarheid. Alles wat ik zoek zo dichtbij, maar alleen ijzige blikken schenk je mij. Waarom omarm je de warmte niet?…

Mijn reis begon toen ik je warmte hoorde, je zoetheid rook en je liefde proefde. Het was jij die mijn hersenen liet stoppen en mijn hart liet werken. Het was door jou, dat ik in deze tijd nergens anders aan kan denken.…

De zee zoekt het land met een rustige golfslag, het land trekt soms aan, stoot soms af, behoedzaam en stoer blijft het liggen, beluistert het lied van de ruisende zee. Op steekt een storm, de zee baart schuimend koppen, golven slaan het land tegen de klippen op, ze bonken, botsen, beuken, breken: geen antwoord is hun deel, hun lot een krachtig…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Gestolde liefde, talloze jaren Al jong gekoesterd in de oude tijd Ontdooit ontspringt zij weder Alleen en onbeantwoord zij En dreigt zij weer te stollen Maar nu voor d'eeuwigheid Mijn lief, mijn dagen en mijn nachten Voelt mijn hart dat naar je smacht Kom en rust in liefde bij me En blus mijn hartstocht nimmer uit Vlucht, oh twijfel, volg…

Heel stil en onbeantwoord het vragen zonder weten de antwoorden vergeten roep om liefde nooit gehoord het gedonder in de glazen woorden van betekenis en toch dat hevige gemis laat gevoel door bloed razen geopende handen vol liefde om te geven en te ontvangen bevredigt heel stil puur verlangen verdwenen zijn woorden die griefden…

onbeantwoord in de sprakeloze nacht…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

ik wil niet winnen ik wil zijn liefde…

Soms denk ik wel eens Zal ik je even smsen? Gewoon voor een borrel thuis? In jouw of mijn huis? Op de bank en schoenen uit Onze stemmen van verhalen en een lach van bevestiging Een blik die doet beseffen wat kan het toch gezellig zijn zo Soms denk ik wel eens Zal ik even langs je fietsen Met de ochtendkrant en verse jus Om de dag samen te…

mijn God wegens het uitblijven van uw reactie voel ik me genoodzaakt U weer te schrijven ik stel U wederom met klem deze keer mijn onbeantwoorde vraag waarom kijkt U op mij neer…

leeg, mijn dagen die zonder een woord beginnen in nietszeggend blanco dat schoon blijft van zinnen vol, mijn hoofd barstend van vragen die onbeantwoord de leegte slechts verdagen…

Ik moet nu verder, liefde onbeantwoord. Doe je ding, volg je levensweg. Maar weet wat ik nu leer... Ik mis je...…

Door de ogen van mijn liefde schitterde ik mijn weerspiegeling glansde op haar iris wegens het stralen van haar oogpunt. In afwachting van het smelten van het ijs kwam mijn vragende blik stapvoets naderbij voor een gevolg dat hartstocht wordt gegund.…

Eenzaam, gebroken ogen, verloren, telkens voorgelogen, Alleen, gebarsten vragen, onbeantwoord, gespleten dagen, Eenzaam, in tranen gevangen, verlaten, gevoelloos opgehangen...…

Ach, zulke vragen zijn Onbeantwoordelijk (Dit adjectief - Zou het mogen bestaan?) ------------------------------------ uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…

stroom van gevoelens kabbelt leegte tegemoet het waarom blijft onbeantwoord stilte doorboort 't moederhart die vragen in een boom kerft in de hoop, dat de wind ze vangen zal…