Alle inzendingen over ongewone

Hier lagen wij dan: dicht tegen elkaar aangedrukt, zorgeloos dwalend door het vlakke land van onze gedachteloosheid; opengeslagen, verlangend naar een sterk antwoord; niets was onmogelijk, wie kent zijn geheim niet; het leek erop, dat het zo gewild was, bij voorbaat alles geregeld, vaststond. Geheel in de war overtrof het al onze verwachtingen…

gewoon Dat mijn herder Bij elke stap Die hij verzette Op een wegwerp Verpakking landde Met bijhorend geluid - Nu wij met een Paar gelijkgestemden Andermans rotzooi opruimen, Elke dag maar weer, Is een schone Berm gewoon, maar Ik moet zeggen Voor Nederlandse Begrippen voelt Dat ongemakkelijk, Het gewone dat Beslist ongewoon…

Vaderdag zonder vader is als koffie zonder room want zeg nou zelf, op Vaderdag hoort hij erbij dat is toch niet ongewoon? Vaderdag met vader is als slagroom op gebak is het puntje op de i is het ultieme gevoel van Vaderdag, snap je wat ik bedoel?…

Gevoel bedacht gedachte gevoeld gedrag onbedoeld leeg gemaakt vraag gesteld niets verteld denkpatroon ongewoon elk persoon ander kwaad gevoel geschaad genoeg gepraat…

" En andren lachten luid: "Hoe ongewoon! Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!" En keerden weer naar de eigen grijze dagen. Doch geen van hen gaf mij 't verwachte loon. En 'k schreidde zacht wijl sinds wij beiden scheidden Geen warme hand mij leidde bij mijn dwalen, Mij die alleen zo droef ben en zo zwak.…

jij bent op zoek naar wilde bloemen geen gewone op een rij in vorm licht afwijkend de kleur niet met een standaard vergelijkbaar eindelijk heb jij er een gevonden tussen afval en grof puin je koestert haar met alle liefde in je doorsnee bordertuin zij slaat niet aan heeft de geest gegeven kon niet meer als zwerver leven…

Geef mij maar de brede, trage rivieren, de bewegingen die je niet ziet maar vermoedt, de drinkende wilgen, de zinloze dijken, een doodstille stad aan de oever. Geef mij maar de winter, het armoedige landschap, de akker zonder het teken van leven, de kracht van de krakende heide. Geef mij maar de kat als hij kijkt voor hij springt, om te…

Ik wens je geen 365 dagen vol geluk: een boom moet nu en dan ook stormen doorstaan om stevige wortels te krijgen. Ik wens je een goede gezondheid maar ook soms wat hoofdpijn of andere ongemakken om zieken te begrijpen en nabij te kunnen zijn. Ik wens je succes in je werk maar ook nu en dan een tegenvaller om niet overmoedig te worden…

Ook niet hoe ongewoon het gewone is. Het geluk dat ik nu schoonheid mag zien, in het meestal stekeblinde alledaagse, overtreft het verdriet van het gemis. In het land der zienden is éénoog koning.…

Ongewoon behaaglijk warm streelt zachte zomerzon haar nog bleke huid in wanhopig ongeduld en vogels zingen ver Zij schrijft haar zinnen van tijd en laat zich beminnen door stralen in kleur, door geur in alle eenzaamheid…

Wie Idol wordt weet wat-ie kan verwachten De jury houdt zich nu nóg minder in En schimpt en scheut meteen vanaf 't begin Wat ongewoon is bij talentenjachten De jonge winnaar wordt (aldus doktoren) Naar wat verwacht wordt morgen pas geboren…

De kaart van vader Richards gaf te lezen 'De hemel is gegarandeerd rookvrij' Wat Keith gezien moet hebben als 'rook mij' (Hij had die dag al flink zitten chinezen) Voor Keith is dat proces niks ongewoons Hij was bovendien net klaar met Brian Jones…

Een ongewone dag in ’t plaatsje Urk… Ineens zie ik wat jonge Suri’s staan Ik schrik nog meer, er komen Mocro’s aan! en plots ontwaar ik zelfs een Nederturk! Verstijfd van angst zie ik, als dat niet gaar is een Engelsman, verdomd als het niet waar is!…

Als beker lest ze dorst met ongewone wijn. Als brandglas steekt ze kaarsen aan die onvoorzien in andere gaan ontbranden. ---------------------------------------------- Uit: 'Boze Wolven', 2002.…

De wijsheid van de man was ongewoon: z'n denkniveau ging elk verstand te boven. De woudreus in het bos der filosofen verwachtte ook hetzelfde van z'n zoon. De appel van de boom der wijsheid kwam ten val. Hij viel vlakbij de hersenstam.…

Zijn poetsdrift was intens en ongewoon Zijn hand van wassen was kordaat en killing Elk blinkend raam veroorzaakte een trilling Nu is de toren leeg, maar wel mooi schoon Wat zullen ze als eerste gaan bedekken? De losse ramen, de Explorer-lekken?…

Whatsapp kon een annonce samenstellen Een nieuw behaald record, zeer ongewoon Van ruwweg tien berichten per persoon Als je de hele wereld mee zou tellen Zo’n bundel teksten in zo’n dagfrequentie Is wat je noemt een appische extensie…

Veni: Je kwam met de elegantie van een gazelle Je maakt van elke beweging een dans Vidi: Je ziet met ongewone intensiteit Jouw ogen zijn de antenne van jouw ziel Vici: Jouw hart stuurt jouw handen aan en geeft ons de wereld terug…

mijn muren zijn onafgebroken daarachter zwijg ik te vertellen wat is gebeurd ondoorgrond lijkt alles als een aarde zonder bodem ongewoon stil en leeg lijkt het spiegelbeeld op iemand waarop ik lijk alleen de muur lijkt zonder alle tranen en alle pijn daarachter een beeld van ooit…

er is geen plek op aard’ die zich meten kan met jou vogels zingen bijen zoemen bloemen bloeien water dat stroomt deze rust in een stad best ongewoon puur en echt noord-brabant mijn hart verpand zomaar aan jou hier wil ik zijn wonen, blijven graag voor altijd…

Toch blijft het ongewoon Als je zo een punt ziet maken Alhoewel, als het niet was gelukt Had hij de bal niet goed kunnen raken. Dat zie je vaak Bij extremiteiten Maar als het een keer niet lukt Hoef jij je niets te verwijten.…

Een ongewoon perfect gevlekt patroon. Reikhalzend wiegend trekken slanke benen meer publiek. Jaloerse blikken vallen op de buurvrouw met de gladde huid. De muziek stopt. Ze rukt een tak van haar dieet. De microfoon schalt: Hiernaast worden de zeeleeuwen gevoed.…

Ogen dichtgeplakt Met korrels slaap, Ooglid dat nog Van geen wijken Weten wil - Na veel inspanning En ongewoon veel tijd Begint het licht Voorzichtig te gloren, Niet veel, maar toch - Door een waas van Verlies en verlangen Kijk ik bij onszelf Naar binnen, en zie Het huisgezin waarin De vader ontbreekt, Waarin hij althans…

Praten met mijn vader Luisterend naar zijn zoon In de stilte van de nacht Zo intens en ongewoon Verhalend over dingen Die voor ons bijzonder zijn Zittend bij elkaar Soms rechtlijnig overal tegen Vaak wel op één lijn Pratend met mijn vader Ook al is hij jaren dood Van hem mag ik klein blijven En hij blijft altijd groot…

Die de grens van oudjaarsdag Al een dag naar voren Hadden gehaald om Ongestoord hun achterlijke Gang te kunnen gaan Verleggen nu opnieuw Een grens door na een Redelijk milde straf De burgemeester te Gaan bedreigen - Heldhaftige brief, Branieachtige toon Maar de naam van de Afzender vermelden is Voor zulk volk Blijkbaar ongewoon…

Ik moet het toch vertellen. ’t Is ook niet uit te stellen, dit ongewone zeer, dit kan ik niet weer. Maar het moet, voor de zoveelste keer.…

Ons volk is van nature kalm en sober Wel zijn wij soms in uiterlijk vertoon Rond voetbal, schaats en fiets wat ongewoon Maar dat is dan weer zelden in oktober En toch: één sneeuwbui en de krant staat vol Men belt de Friese ijsmeesters al dol ----------------------------------------------------------- Een onverwachte sneeuwdag met bijna-kouderecord…

Zo heel gewoon ongewoon een klein wondermens jij kijkt de wereld aan en ontdekt iedere seconde weer iets wat je niet eerder zag jij keurt ons allemaal met je handjes gemaakt van porselein zo fijn maar jij blijft gewoon blijf maar zo lieve Toon jij bent s'werelds mooiste cadeau.…

Maar nu ik één oog mis, besef ik héél erg goed, hoe uitzonderlijk zien, en, hoe ongewoon kijken is. Van verliezen wordt een mens armer. Maar vaak, wanneer we iets verliezen, ontvangen we een geschenk, en, besef ik dat ik niet armer, maar wel veel rijker ben.…

Zonder vastigheid lijken dagen op elkaar de laatste weken Soms weet je niet meer welke dag het ook weer is je mist van alles maar dan denk je weer wat ben ik toch een zeikerd gezond en zeurend terwijl elke dag duizenden mensen doodgaan of erg ziek worden de tijd van afstand zal nog wel even blijven ongewoon gewoon…