148 resultaten.
gebroken norm
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 749 Lichter dan licht
dichter dan dit gedicht
je zal naderen
wens ik mijzelf
Sta me niet toe weg te komen
met schuilen in zinnen
Zij zijn slechts de zomen;
een onwennig beginnen
van voelen
Help me en ik zal je me ontvouwen
en loslaten mijn gebroken norm
Want wat angst heeft uitgehouwen
en gewillig leidde tot mijn vorm
mag niet meer…
naakt in het blootje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 752 of zij nog van hem hield
na zijn solodebuut waarbij hij
moeizame zin na onwennig woord
zijn liefde voor haar de wereld in
ze keek alsof ze toen pas
voor het eerst en toch
ze wist het al zo lang
zijn kermen, zijn kramen
zijn wezenlijke zijn
toen hij sprak over naakt
niet het bloot van hun
gedeelde baden
waarna een handdoek
ze droogt…
Begraafplaats Wierum
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.033 Onwennig liggen zij op
dit eiland zonder branding,
zonder zon. De gloedgele bol
is een roestrood hek, tralies
om het leven.
Mijn liefste!
Mijn medepelgrim van de Weg.
Bewonder mijn vleugels.
Zwever.
------------------------------------------------
uit: 'Sloop de stad met tedere woorden', 2008.…
ik vond woorden
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 822 ik vond woorden
kermend in het gras
verlaten door jan en alleman
door de wind verwaait
uit stoffige gedichten
overwoekert door onkruid
verterend tussen brandnetels
maar als drenkeling red ik je
en geef je een droog boek
onwennig schrijf ik
jouw oude woorden verder
glanzend over de nieuwe bladzij
het gezicht van de nieuwe toekomst…
Sporen
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 490 Verkleurd blad
vochtig groen mos
talloos gesponnen webben
en
in grauwgroen uitgewoekerd graspad
een diepgetrokken
glad glanzend modderspoor
doorgelopen over verhard pad
en
in een smalle net uitgebaggerde
rechte sloot
zwemt een eenzame woerd
onwennig rond
sporen van vertrokken zomer
-van een nieuwe herfst!…
jullie schepping
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 684 jullie hebben mij vernoemd
mijn naam die ik voorbij het bestaan draag
in de tekens van mijn leven
onwennig lag ik in het landschap
schepping in zoeken en vinden
in louter tedere onbekendheid
en in de kluwen van de vriendelijke duisternis
en in mijn beeld bewoog ik
in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden
eenmaking wat één moest worden…
stenen in de wind
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 442 je sprak glorie
en maakte de wereld onsterfelijk
maar veel is vreemd
in voorbijgaan
op het laatst
viel regen als rood fluweel
op tongen gedragen zonder stem
ik zal je huilen
om elk onwennig woord
telkens de dood jouw gezicht bedekt
en rouw de stoelen vereenzaamt
robijnen zijn slechts stenen
op lippen stil
en lege kamers…
In een pikante styling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 502 door een overvloed
aan zon
zijn de kleren uitgegaan
het wit
staat aangedaan
onwennig in het volle licht
niet bloot
maar in bedekte termen
zijn borst en schoot verhuld
opgeleukt
in een pikante styling
lacht het laatste restje deugd
zand schuurt met textiel
de tere rode huid en eindelijk
gaat ook het één na laatste bolwerk uit…
Met andere letters
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 168 jij hebt vogels verschrikt
die reeds lang
zaten te slapen
ze wakker gemaakt
uit verstilde rust
door hun veren te strelen
warmte en voedsel
gegeven vleugels gespreid
klaar voor de vlucht
nog hokken ze rond
in onwennig gekwetter
schrijven vrijheid met andere letters
proeven de lucht
van hartstocht en vuur
vliegen uit voor…
Ons hongerend canvas
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 479 je hebt mijn woord
zet de doeken op
samen gaan we door
de poort van delen
geen overstap
de eerste streken
staan al vast op
ons hongerend canvas
nog rechtlijnig
en verkennend in losse
vormen wat onwennig
de penselen kalen vast
wij beseffen dat
alleen realiteit de kleur
op toon kan zetten van
elkaar opnieuw ontdekken…
Lenteachtige ondeugd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 98 in de lach
op het terras klinkt
lenteachtige ondeugd
op deze eerste rokjesdag
onwennig bloot
trotseren benen
met uitdagend flair
gepasseerd winters wit
ze blozen niet eens
als hakken blijven steken
tussen de kasseien
waar meeuwen altijd eten
speels waait de wind
verblindt laagstaande zon
de jeugdige parade
met lente als hun gade…
tere liefde
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.843 Het kwam als een lach
Voorbijgestoken door een traan
De liefde verdoken
Maar in alle hevigheid aanwezig
Geluk ten top
Onwennig, verzot
Het mag niet stoppen
De bloesems zijn nog teer
Laat ze open gaan
Het licht van de zon
Brengt leven en vreugde
Laat het niet regenen
Voor één keer
Laat het tere leven
Even zweven.…
nieuw huis
netgedicht
2.0 met 63 stemmen 4.879 koel en kaal
kamers zonder verhaal
muren die me omsluiten
nog naakt en nieuw
onbeschreven door het leven
ramen kijken
met geschrokken ogen
naar beladen dragers
levens verpakt
in kartonnen dozen
onwennig en ontheemd
kamer na kamer
ga ik begroeten
kamer voor kamer
trek ik aan
plant behoedzaam
de eerste sporen
en begin eraan…
verbaasde kop met grote ogen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 182 na mijn wandeling in het park
smeet ik mij even op een bank
wat geritsel in de struiken
liet me plots toch even schrikken
een verbaasde kop met grote ogen
keek mij zo onwennig aan
alsof hij me iets wilde vragen:
"neem me mee en… zorg voor mij"
sinds die dag heb ik nu een vriend
een viervoeter met kwispelende staart
de bruine labrador…
Liefde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 266 Geluk ten top, onwennig, verzot.
Het mag niet stoppen,
de bloesems zijn nog teer.
Laat ze open gaan.
Het licht van de zon brengt leven en vreugde.
Laat het niet regenen, voor één keer
Laat het tere leven
even zweven.…
Glas zonder lijnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 135 is er rust
als ik in de spiegel kijk
de schermen
voor even zwarter zijn
kan nu niet zappen
van het grote gat
waar ik vroeger
veel contact mee had
ik lach schaapachtig
vingers zijn gevangen
in een vrijheid
die onwennig voelt
praat tegen woorden
die maar niet
willen verschijnen
op glas zonder lijnen
dacht de wereld te kennen…
koude tenen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 401 je stilt dagen van winter
en geeft me onwennige
kinderogen
bindt bitterheid
aan alle lege uren
nu dood sneeuwt
op koude voeten
de meisjesjurken, de lippen
gedragen, ongelezen
bij iedere gebroken vinger
en nu het donkere huis
de verte meet
zie ik door muren heen
de oude stenen in
mijn te kleine bouwdoos
jij kust me
maar maakt…
De blazer van het glas
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 jouw kwetsbaarheid omhulde
jij vulde al een ganse stad
met tal van heilige huisjes
vaak gaf ik in betreden
al mijn signalen af maar
de luiken gingen regelmatig
naar beneden in de antwoorden
die jij altijd in voorraad had
toch is nog onverwacht
je onbereikbaarheid gebroken
we hebben de scherven geraapt
van het pad dat was gekozen
onwennig…
Jouw talent
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 290 jij hebt
de snaren zelf gestemd
de eerste tonen gestreken
op de viool van het leven
onwennig vibrerend
maar vingervlug lerend
koos je de juiste akkoorden
wist wat men wilde horen
jij gaf niet aan
maar was consequent
ondergeschikt aan
het arrangement
jouw talent
heeft zich later gewroken
nadat jij hebt gebroken
speelt jouw leven…
debuut
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.212 de dichter had
de plaats genomen
vanwaar hij hen overziet
geaarzeld had hij
was toch gekomen
groot spreker was hij niet
menig vertrouwd gezicht
ziet hij stil verwachten
dat is hem nu veel waard
aan de bar onbekenden
zacht sprekend, of in gedachten
achterin wordt gekaart
zo begint, onwennig verlegen
hij aan zijn beste werk
iets te zacht…
Onder merelgefluit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 189 ik liet licht
bij je binnen
opende gordijnen
ontdooide ruiten
in de rode ochtendzon
samen keken we naar buiten
vlogen uit
in een ontwakende wereld
onder merelgefluit
jij bent te lang
in het donker geweest
licht wordt eindelijk jouw feest
onwennig verken je
zonder houvast de ruimte
die eens van jou was
ik zie in je lach
weer…
Zullen we
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 356 Daar stonden we dan
beiden onwennig
alsof we ons nooit eerder
verloren hadden
ik ga dan maar, zei hij
heb je nou alles, vroeg ik
terwijl ik het vergeten
snel in zijn koffer stopte
zo treuzelden we
ons afscheid dichterbij
ga nou maar, ‘t is goed
zei ik quasi nonchalant
vluchtig keek hij langs mij heen
zullen we doen
alsof we…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.302 in vers vertrapte aarde
staan mijn voeten
onwennig
ik volgde je lach
en de ronding
van mijn verlangens
jij draait je om
en vraagt waarom ik hier ben
of ik je ken
de aarde zuigt
mijn woorden zacht naar binnen
verlies mijn zinnen
en mijn eigenwaarde
doch zonder een geluid
beroer je zacht mijn huid
kust mijn koude lippen
terwijl de ochtend…
Guenda
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen 1.608 Zo kort bij ons, zo onverwacht
nog maar net aan ons gegeven
niemand die er toen aan dacht
een nieuwe bron van leven
intens gekoesterd in de armen
die nu leeg, onwennig zijn
liefde om aan te warmen
bescherming tegen angst en pijn
slapen, lachen, huilen samen
zo, is het wel echt voorbij?…
Getroffen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Ik ken de namen
en een paar foto's
van jouw vrienden, onwennig
zouden we elkaar begroeten
er zijn geen woorden voor
om jouw wonder te delen
We willen wel, maar kunnen het niet
uitleggen, we willen het niet uitleggen
omdat al tijdens het bedenken
elke aanzet jouw essentie mist
Ik moet erin berusten
in de war te zijn gebracht…
Die ego ikken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 zacht schuur ik
de laatste restjes
innerlijke beschaving af
weg stropdas
ook normen en waarden
gaan als stof ter aarde
onwennig met
intolerante blik
kijk ik de wereld in
en schrik
er zijn er nu te veel
die over lijken gaan
het sociaal zijn
is gedaan waar ieder
voor zichzelf kiest
de rest zal stikken
door het grote graaien…
peuter aan huis
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 544 In een kinderhand
taal spreekt
zonder hapering
in tijd en relatie
die in rolstoel
een leuk ritje maakt
schillen en appelsien
verdeelt in partjes
sap dat langs vingertjes
kittelig aan mijn kin
als geboren gave zorg delen
ze pakt haar zindelijkheid op
in een potje en draagt het weg
naar het kleine gisteren
monden lachen gul
het onwennige…
Omgekeerd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Een gespannen lach
terwijl het voelt
als hete zon
midden in de nacht
als vissen op land
of boten
vliegen
met alcohol
in limonade
bij een kater
die praat
zo onwennig
als billen dansen
in mijn richting
zweeft parfum,
zelfs lieve ogen
op mij af
zonder te bedenken
hoe het ooit was
als twee handen
plotseling omarmen
of dat shirt…
Vakantiegevoel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17 Wat is zo anders hier dan thuis
de wind van zee
schone frisse lucht
dijk en duinen langs de kust
de eindeloze ruimte
rust
dikke bruine koeien in de wei
- De Koog- buiten
wat een mooie plek
ik drink een glas voor het diner
onder vlag gewapper
richting land en richting zee
het invallen van de wind
enkele onwennige fietsers
ze zijn er…
lentekind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 521 zij, die zo langzaam
zo traag en bedachtzaam
in een storm kan slapen
ze beangstigt me ook
omdat ze wegen kent
door ons mannen bezet
maar nooit echt begrepen
en zij, ze is warm
en voor de zoveelste maal
betovert ze mijn hart
en ik kus haar navel zacht
'sluit nu je ogen'
en mijn onwennig linkeroor
leidt ze rond haar geheim:
lente…