Alle inzendingen over oorlog acht jaar martelingen

Neem nog een oliebol op 't zalig uiteinde van dit Oud Jaar Acht-Negen-Tien-Elf-Twaalf: champagnekurkgeknal! Nu wordt het Nieuwe gelukkig en waar.…

stoere man in haar armen niet in Bosnië of Kongo niet in het jaar 1945 maar vanavond gewoon in Nederland gewoon in de 21e eeuw huil je in haar armen vecht je met herinneringen van een oorlog waar je was ergens in Irak een oorlog die niet eens de jouwe was…

Oorlog zonder uitzicht hoop raakt de tel kwijt gevaar loert overal. Bommen uit de lucht mensen op de vlucht er is geen weg terug. Woorden lopen gevaar het woord 'oorlog' kost je vijftien jaar.…

er was eens een vrouw uit Acht die wachtte met diepe smart op de opening van landgoed de Groote Beek om te wandelen langs die kreek alwaar haar weerspiegeling geduldig wacht…

Je bent de puurheid der perfectie, Waarop ik jaren heb gewacht.…

nu juist in balans het moment van de waarheid de kracht van de acht…

Nu, nu wel, acht, zing hard en zing zacht Ik ben vandaag acht Niet meer zeven of zes maar acht en je lacht!!…

'Biso' heet mijn kat, ik moest haar achterlaten, oorlog is zo stom (Hanin, 5 jaar, Syrië)…

Oorlog is er overal, Mensen gaan dood, Voor wat? Wie bepaalt dat? Wie maakt die beslissing? Waarom doet iedereen toch wat ie zelf wil? Hebben ze geen respect voor andere mensen? Of doen ze het voor hun plezier? Mensen mishandelen, Verkrachten, Aanranden, Afpersen, Martelen, Waarom? Is het zo fijn om iemand pijn te doen?…

Alweer een ramp, een kabinetsbesluit, Een oorlog en verlies aan zekerheden, En ook al gaat nu alles naar beneden, Iets houdt me op de been, jaar in jaar uit: De koningin door winterzon beschenen, Met een oranje staaf tussen haar benen.…

die -in het hier en nu- soldaatje willen spelen De oorlog willen naspelen in tentjes slapen schieten met geweren alsof het september'44 is de klok teruggezet dit met 'makkers' delen Elk jaar krijgen ze de kans dit spel -in aller ernst- te spelen: een oorlog waarin 'gewonden' ....gevuurd en gevangen genomen Maar…

heeft verstomd Zijn stramme handen knoopten immer de eindjes aan elkaar ook al had hij geen verweer Alles aan hem is kwetsbaar ziet ze, alles aan hem is teer “ Nee paps “, zegt ze zacht maar twijfelend “ voor ons -hoop ik- geen oorlog meer…

vervuld van vlijt voor vrijheid en vaderland beschreef hij alle nachten de ganse buurt met witte achten de buren dachten dat dit de pijn van het lange wachten voor hem verzachtte maar het enige dat hij betrachtte was het schrijven van zo veel mogelijk witte achten…

Herdenken doen wij één keer per jaar op vier mei de doden dankbaar. Velen hoopten op het wonder dat hun vrijheid zou wederkeren. Nu zoveel jaren na het grote oorlogsleed eerbied voor elkaar. Om acht uur stilte bij de vlag in rouw halfstok om de doden te eren.…

Excuses voor mijn slavernijverleden Vroeger op school was ik eens Zwarte Piet Ik was pas twaalf en ik besefte niet Welk wankel pad ik destijds heb betreden Maar acht jaar later was ik Sinterklaas Zo werd ik mijn verleden weer de baas…

Toch woedde er een oorlog. De hele wereld stond in brand met miljoenen doden. Gesneuveld, zogenaamd voor volk en vaderland. Daarvan had ik nog geen weet, stond nog aan geen enkele kant. Mijn moeder huilde, ik wist niet waarom. Terwijl ik in haar armen schuilde en probeerde haar te troosten, zoveel ik kon.…

Dag van het gedicht in tweeduizend acht Dichters weten wat er op die dag van hen wordt verwacht Net als de rest van het jaar komt het één na het andere gedicht Want geef ze een pen, zet ze in het licht Dichters zijn gelukkig als ze schrijven kunnen echt waar Dus op naar de dag van het gedicht Tot volgend jaar.…

Wie over acht jaar wint, is ook bekend: Dan wordt mevrouw Obama president.…

in de stilte van de nacht verliest de moed haar kracht en wordt verdriet geboren snijdend martelend tot het eerste ochtendgloren verjaagt de nevelen van de pijn en hoop vult langzaamaan het zijn…

Een marteling voor Koninklijke oren, Een kwelling om het aan te moeten horen.…

Acht jaar ben je al Als je gedreven door Verlatingsangst nog Zo graag even tussen Ons in komt staan, Tussen de buiken van Hen die je in liefde kregen…

Ooit crosste hij met Gremdaat achterop Naar de EO om een antiprijs te geven Nu vaart hij op een goudschip met +7 Met acht jaar macht en money in de top De VARA grijpt weerbarstig naar de meetlat Maar slaat het kortste spijkertje (en weet dat)…

nog kiert de deur door tocht van gisteren weer streept rood tegen de muur een blauw uitzicht gewolkt in wit de vloer is grauw van paars geweest geen draagvlak meer wel rottend hout van acht jaar samenwonen of waren ze getrouwd…

Ooit hadden socialisten idealen, Maar rood is wegens acht jaar paars verkleurd, Hetgeen ter linkerzijde wordt betreurd, Daar rechts een ferme zege kon behalen. Maar anderzijds is het natuurlijk goed Dat de Partij weer aan de Arbeid moet.…

Ooit hadden socialisten idealen, Maar rood is wegens acht jaar paars verkleurd, Hetgeen ter linkerzijde wordt betreurd, Daar rechts een ferme zege kon behalen. Maar anderzijds is het natuurlijk goed Dat de Partij weer aan de Arbeid moet.…

Bill Clinton heeft zijn vrouw steeds voorgelogen, Hij ging al jaren stiekem uit de broek, Zo las ik net in Hillary haar boek En daarbij kreeg ik tranen in mijn ogen. Ik kreeg het bijna met die vrouw te doen, Maar voor dat boek vangt ze wel acht miljoen.…

Bill Clinton heeft zijn vrouw steeds voorgelogen, Hij ging al jaren stiekem uit de broek, Zo las ik net in Hillary haar boek En daarbij kreeg ik tranen in mijn ogen. Ik kreeg het bijna met die vrouw te doen, Maar voor dat boek vangt ze wel acht miljoen.…

Een onderwijl verdwenen Surinamer Heeft Dikkie Dik destijds tot ons gebracht Ik was klaarblijkelijk 'n jaar of acht Maar nu nóg entert soms die kat mijn kamer Door heel mijn leven haast liep metterdaad Die rooie kater als een rooie draad…

Drie bypasses kreeg ik acht maand terug, Een eerste kunstheup dik twaalf jaar geleden. Aanstaande maandag volgt er dan de tweede, En in mijn mond heb ik een kroon en brug. Een vrolijker conclusie tot besluit: Mijn ziektepremies haal ik er wel uit.…

Er was een oorlog aan de gang. Schreeuwende stemmen, die maar steeds ‘Heil, Heil,’ riepen. Mijn vader was er niet, hij werkte in dat vreemde land. Ik had nog geen begrip, maar was niet bang. Ziekte, honger en gebrek aan alles. Ik zag een eerste auto en schrok me dood, viel van schrik in een sloot.…