738 resultaten.
kosmopiet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.015 indisch spaans Italiaans pekinees
kosmopiet komt naar de dating place
zit op gevoel
gewoon op een stoel
misstaat alleen in doorsnee afhaalchinees…
Naar de Oost
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 520 Slechts bepakt met een saxofoon
en wat gedichtenbundels
vertrok ik naar het oosten
voor onbepaalde tijd.
Vierduizend zonsopgangen later,
herinner ik mij die dag
als de gelukigste van mijn leven.
Het gevoel van absolute vrijheid
dat ik ervoer op het moment
dat de Boeing 747 opsteeg
heeft mij nooit meer verlaten.…
in het oosten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 in het oosten
onverstoorbaar vol en rond
de maanmeloen…
NACHT
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.321 De kleine maan werd door de nacht verslonden.
De sterren gingen onder in de wolken.
Alleen, laag aan de aarde, tracht te branden
Mijn gele lamp. In ’t donker schuilen dorpen,
Achter gesloten blinden slapen allen,
Ik waak alleen. Waarom, als allen slapen?
Waarom ik, die zal sterven met de andren?
Ik teken de karakters zonder eerbied.
Verteren…
De voortekenen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.087 Witte ijsvogels wiegen
Zich op zee en twijgen dichtbij.
Zij wijst ze en roept ze met helle
Bekoringsstem: "Zij voorspellen
Geluk!"
Maar ik zie verder: van het bergenjuk
Komt een donkere stip neersnellen,
Een zwarte vogel voegt zich er bij.…
Oude Koreaan
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.466 Hoofddeksel met dubbele bodem:
Een kalot in een doorzichtige punthoed,
De tussenruimte vormt een kleine vliegenkast.
Uit het wit gewaad rijst een ingevallen gelaat
Waaruit, boven een spichtige baard,
Een dunne pijp die tabak voor drie trekken bevat
Op de borst hangt.
De blik is verwonderd en berustend, van een
Waardig onderdrukt ras.…
thuiskomen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 195 vermoeid
van treinen,
werken en beulen
kom ik aan
op een
vertrouwde plaats…
mijn huisje
de achterdeur
draait open…
een oase van
stilte en rust
begroeten mij
uitbundig,
een warme gloed
omhelst innig
mijn gezicht,
een stille wind
fluistert in mijn oren,
ik kan nog net
haar woordjes horen…
vriend,
wees welkom thuis!…
Warme Regens
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.508 Ik schrijf jouw naam in Jade,
zie vage contouren van leven,
een verlaten huis, jouw laatste woorden
en de liefde die we deelden.
De moesson lijkt datgene uit te wissen
dat wat ons zo verbond.
De zachte en lome overgave
aan elkaar en de tijd.
Een laatste sonate
klinkt uit de achterkamer
als herinnering aan wat eens was.
Je laatste…
NBK
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 751 nederland en kleuren
medeland en geuren
in de indische wijk
zo apart en tevens
zo van ons
de afhaalchinees
begrijpt het niet meer
opnieuw het oude zeer
dat wil je toch niet weten
we kwamen hier toch
alleen maar voor het eten
beter ontkent men
elke kleur…
Cantonspark
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 In Baarn is men een eeuw lang reeds gezegend
Met Cantonspark en tuinkas tropicaal
Als een botanisch Indisch filiaal
Voor 't kiemen van de zaden overwegend
Al hield de Wintertuin zijn oud gezicht
Cahaya Baru werd het park: Nieuw Licht…
De Muur - DDR
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Je woonde aan de foute
Kant van de muur
Dat had je zelf niet gekozen
Het werd je opgelegd
Elk uur
Je mocht niets meer weten
Je kon niets doen
Je kreeg wel eten, een dak
Het leek eerst wel ok, toch toen
Nu ben je weer vrij
Maar niemand weet
Hoe het je vervormd heeft
Geïndoctrineerd
Één hete brij
Nu hoop ik
Dat je ondanks alles…
Wijsheid uit het oosten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Zo vond ik wijzer dan voorheen
de echte wijsheid in het oosten.…
Op een huid van Indisch goud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 318 Woorden hagelen een witte waas
over het doodgeboren kind, lang geleden
Moeder borduurt - half blind – haar littekens,
op een huid van Indisch goud
Vader bouwt zijn onzichtbare Bersiap
met een ondoordringbaar doodzwijgen
Hij drinkt zijn verdriet van harde tranen
verslikt zich en barst
Hun oudste dochter is reeds het huis ontvlucht
Bekleed…
De klok en het Indisch Monument
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 De klok bij het Indisch Monument
in Den Haag, die met zijn slepende
melancholische bronzen klanken compassie
zal uiten voor alle Nederlandse burgers
en militairen, die tijdens de Japanse
bezetting in Nederlands-Indië gedurende
de jaren 1941-1945 zijn gevallen in de
strijd; omkwamen in de kampen; of van
uitputting stierven bij de verrichting…
300.000 doden
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 441 Zondag 26 september 2004
Een zware aardbeving
In de Indische Oceaan
Veroorzaakte een vloedgolf
Die vele landen trof
300. 000 doden
Waren het gevolg
Een catastrofe
Die wordt gezien
Als één van de ergste natuurrampen
In onze geschiedenis
Een vreselijke tsunami…
Mens is de naam
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 109 Ook vandaag vindt u
Deze biologische soort
Weer afgebeeld in de krant:
Mens is de naam -
Geweldsexplosies
En vredesmissies
Zijn hem eigen,
Soms voorafgegaan door een teveel
Aan woorden, soms door hardnekkig zwijgen:
Van toon zijn beide meestal fel,
En maken zij het leven van
Onschuldigen tot een hel…
[ Het ziekenhuis drinkt ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 Het ziekenhuis drinkt
drie maal daags patiëntenbloed –
Geen vampieren hier.…
eindelijk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 368 zoals je gisteren naast me lag
mijn mooie Indische god
liefde van m’n midden leven
ik hoef je niet te zeggen
wat het me doet
we deelden handen
en huid en lippen
woorden, tekortschietend
onze zielen samen
warm, wijs
weergaloos
eens en voor altijd…
[ Ik kijk naar de stad ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 Ik kijk naar de stad,
de wereld waar ik weg was –
Het heeft geregend.…
Avondmaalsgedachte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 558 Zo ver het Oosten
van het Westen ligt
zijn onze zonden
weggedragen.
Vanuit het Oosten
rijst de Zon,
verlicht ons
tot het Westen
begraven
al wat is weggedragen
om elke morgen
ons weer op te wekken
in Zijn Licht.
Bij Psalm 103 : 12…
de leegte raakt aan alles
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 het leed smijt
de deur open
onder dekens
dromen
bundeltjes kind in
ruimteloze tijd
tere bloemen
roerloos na
die korte waan
geen woord
gesproken geen
lach geschaterd
aan de muur
afbeeldingen van
Indische goudenregen
en het alfabet
aan de vuurrode
hemel gloeien tranen
de leegte raakt aan alles…
Wereldvrede is.....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 294 Het dodental stijgt
Arabieren Palestijnen Joden
land geen land
water vruchtbaarheid
besterft elkander
liefde geen liefde
een stem die roept
twijgt takken om ons heen
gevleugeld en bebroed
een regenwolk
een wonderwolk
exotische verfrissing
er scharen mensen
om ons heen
stemgedrag afgezworen
vruchten vallen af
gerijpt lang
volrijp en…
Mile End
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 216 Een gele brug die lawaai moet dempen,
lawaai dat richting centrum rukt...
Een bleke kleur die óp moet beuren:
een viaduct van roet en prut!
Weer drukken motoren hun waanzin door.
Je schaamt je voor je eigen adem.
Vergeet de vlinders en de zwanen:
hier gromt een stad - extreem en goor.
Toch komen hier veel jonge mensen.
Tempo: 'Constant…
Laten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 De kat staat voor de deur
Naast me is een Marokkaanse bruiloft
Bezig
Me koptelefoon stoort nog wat na
En vangt wat ruimte ruis op
De doden herdenking staat vast
In een prachtig gedicht
In de taal van de reiziger
Blijf bewegen zegt ze mooi
In beweging blijven
Voor vrijheid
Voor vaderland
Voor iedereen
Wij samen
Hier
In een tuin…
Braken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 42 De vrede is weer ver te zoeken
Het Midden-Oosten laait en vlamt
Dwingt ons een monster te vervloeken
De mens die van een beest afstamt
Het Midden-Oosten vlamt en laait
Uit zicht door zware, zwarte wolken
Dat waar het werkelijk om draait
Verdraagzaamheid onder de volken
Gevolgen van bepaald beleid
Die vallen nimmer te voorspellen
Een keuze…
Dolende Julia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 388 Soms staat zij opeens naast mij
met haar geur en drukke gebaren
natuurlijk zegt zij geen woord
strijkt geen vingers door mijn haar
immers lang geleden overgegaan
Zij komt zomaar wat bij me spoken
voelde mijn gemis, het samen zijn
aan de afwas of het Indisch koken
Dan gaat ze weer want ze is bang
dat ik boos word en te veel verlang…
Indische Oceaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 420 Een middag midden op de oceaan
langs trappen naar het bovendek gelopen
kom ik bij de railing aan en blijf er staan
tussen twee breedtegraden van de tropen.
De einder neemt rondom geen einde
als mijn ogen als een albatros gaan dwalen
over 't water met beneden de koralen
die bloeien in het blauwe zijnde.
Bruinvissen lijken op gevonden…
Indisch goud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 553 om een steen der wijzen op te duiken
kleedt men zich uit, gaat te water
wordt nat, niet koud want te kort
het verblijf en de zon schijnt vol
men houdt vast en duikt op
in één hand geklemd, waar het
voor is gedaan, hard en rond
als de omgeving twijfelt
vingers knijpen hard, het bloed
vloeit uit de vuist glanzend
terwijl de verandering…
INDISCHE OUDJES
gedicht
2.0 met 23 stemmen 9.754 Met hun doden
dwalen ze, gekleed naar hun kleurrijke, Indische mode,
door onze straten en kunnen aan de koude niet wennen.
Langzaam zie je hun haren, houden hun geur, vergrijzen.…
Berlijn, 1968
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 215 een nacht in Oost-Berlijn
toen wist ik al
niet van het corps
noch van de revolutie te zijn!…