Alle inzendingen over op haar

We liggen in jouw bed, alweer is het verlangen sterker dan wij samen. Het zweet parelt in heet beamen de natheid naast ons naakt zijn neer. En weer is elke ruit beslagen, wentel ik mijzelf in de overdaad die met jouw lichaam samengaat in tijdloos wederzijds behagen. Dan stopt geheel en als bij toverslag heel de wereld, ook mijn hart,…

Poëzie is altijd onvolledig, taal die nooit de waarheid vangt. De ziel geminimaliseerd tot woorden. De dunne koorden waaraan de dichter hangt.…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar missen de sleutel…

Ook God ging dood, gelijk een mens en heel zijn leven bleek een leugen. Niet zijns dan was de schepping eigen, maar hij niets dan een vroeger wens. Niets meer dan ooit door mens geschapen, een langzaam vergeten waanidee. En God ging dood, maar zeer tevree, want God had nog een laatste wapen. Hij liet de mensheid voor wat het was, angstig…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar hebben geen sleutel, en waarheid woont waar wij net waren.…

Het is zo vreemd dat juist datgene waarvan ik zoveel had verwacht mij zelden maar voldoening bracht alsof verwachten en verlangen te sterk geweest zijn te gespannen 't is altijd minder dan ik dacht heb ik dan steeds te veel verwacht? Nooit kan ik het volmaakte raken, en nooit de droom ten einde maken....…

Ik geef het toe Ik geef het ruimhartig toe Ik had ‘broccoli’ in m’n keel Maar ook in mijn hart En niet alleen vanwege Jeangu Maar vanwege de organisatie En vooral het personeel Zo vriendelijk, zo doeltreffend Zo fris, frank en fruitig Zo’n heerlijk Songfestival Met 3500 feestelijke liefhebbers Ieder op z’n eigen wijze Maar zo autenthiek…

Niets houdt haar tegen. Af en toe een gedachte. Maar die vergeet ze.…

We kunnen nog geen afscheid nemen, maar vandaag is dan toch die dag. De zon schijnt, maar inwendig huil ik zacht. Op je laatste rustplaats aangekomen kijk ik om me heen. Zijn er meer die zich zoals ik voelen, of ben ik maar alleen? Peinzend buig ik me weer tot je graf, maar alles gaat langs mee heen. Het enige wat ik nog kan denken is,…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Ogen schitterend Lach zo stralend als de zon Ik wil je niet kwijt…

Laat je emoties varen over het woeste baren. Blijf je krachten sparen, want het wordt nog veel zwaarder. Nu voel je de pijn, geluk komt met de jaren. Er zitten zeeën van tijd tussen de weeën verspreid. Ik steun je, we voeren met z'n tweeën de strijd. Denk aan onze liefde, sterk en eindeloos. Denk aan het moment dat je samen met mij koos voor het allermooiste…

Vertrouwd waren de winden die me in hun wijde wereld vormden mijn takken naar dezelfde kant reikend over de rand wijkend voor de druk, fier in mijn eigen stand IJzerwater heeft me gehard en het patroon van mijn leven vastgelegd in de botten en in de aders van mijn scheve balans Ik maak elastische sprongen die mijn broosheid breken…

Ik heb de datum gekozen van mijn vrijwillige euthanasie Ze hebben ingestemd ze mogen komen op mijn geboortedag, mijn verjaardag midden in de winter Dan wil ik wederkeren in de warme schoot van mijn moeder me leidend naar de oorsprong van mijn ontstaan: mijn vader! Dan gaan we met ons drieën de cadautjes en surprises van mijn leven…

Ze had veel onderliggend lijden Gelukkig wel de eerste prik gehad Over 4 weken de tweede tegen Corona Wij, zij en ik, zijn beste vrienden op afstand Kennen elkaar geestelijk door dik en dun Ik wilde en mocht haar dus vragen “Welk cijfer geef jij je leven” Ze aarzelde niet en sprak “Een tien voor het leven door Jan” Jan is haar man, verzorger…

Een auto volgeplakt met nare nukken en vuilheid van die vreselijke vent die al zijn huwelijksbeloften schendt…, zoiets zal míjn vrouw absoluut nooit lukken. Want voor een lijst met hoe ik mij misdroeg is zelfs een vrachtauto niet groot genoeg.…

Een lichte maar opmerkelijke beving Wat scheurtjes in de muren hier en daar Maar toch wat ongerustheid en zowaar Veel media in Landgraaf en omgeving Zo stil maar toch zo sterk was ook de schok Aangaande het vertrek van landgraaf Kok…

De koningin in spe Amalia Verdeelt de koningsliedjes: (heel) (erg) (slecht) Die foto van mezelf, is die wel echt? En nog zo wat parafernalia Ook doet ze al miljoenen coaches na: ‘Dramalia nog erger dan W-A!’…

Daar ging ze met een forse plons te water ze had de zenuwen van te voren, dus niet later. Als een mes, scheerde ze door het bad alsof ja alsof ze het diploma al op zak had! Vier banen gekleed, zelfs met een jas ze deed het alsof het dagelijkse kost was. Eventjes was ik haar kwijt, mijn kleindochter die prachtige meid. Maar ze zwom…

Toen ze nog zicht had (75) haar ogen nog voldoende zagen zag ze ook het uitzicht op haar eigen verlijden haar eigen overlijden, haar dood beging tachtig (80) altijd heel actief geweest gingen vooral haar ogen achteruit dus ze ging aan de slag voor haar overlijden, voor haar dood midden in de tachtig (85) werd het zien vooral tasten maar…

Ze vaart het zeegat uit om heel alleen haar zeiltocht rond de wereld te beginnen. Ik voel een golf van onrust diep van binnen. Je bouwt het liefst een muurtje om haar heen. Toch ben ik gekalmeerd, want elke mijl houdt Oerlemans een oogje in het zeil.…

Wilhelmina krachtige vrouw krachtige koningin maar vooral heden ten dagen krachtige pepermunt!…

Het mooiste heeft ze voor het laatst bewaard De vedette van 't toneel, de grand old lady De grote koningin van de komedie: De première van haar stuk 'De Hemelvaart' Bestaand uit één oneindig lange claus Begeleid door oorverdovend warm applaus…

lieve benthe als je jarig bent dan hangen wij slingers om jou te vieren dan geven wij knuffels kadootjes ook natuurlijk en zingen wij liedjes ter ere van jou met jou vieren wij onze knuffelprinses de dromenvangster ook die dartel jongleert met echt en verzinsel die grenzen verlegt door dromen te doen met jou fuiven wij het talent…

Ik kijk om naar een voorval van toen toen ik dat zalig meisje had gevonden Al bij de eerste kans volgde een zoen ja, of ze door de hemel was gezonden Al vlot zei ik, eind dit jaar huwen wij oké sprak zij dit is een geweldig idee Hoe zalig zei ze, je maakt mij dolblij voor mij is jouw suggestie allicht oké We trouwden; het geluk lachte…

Nog voordat alle stemmen zijn geteld Vormt ongeacht succes of nederlaag Elke partij een blije erehaag Voor haar gevierde politieke held. Ik neem de poppenkast in ogenschouw En krijg dan van mijn stem meteen berouw.…

Ze had van veertig wijken in ons land Die lelijk in problemen zijn geraakt Bijzonder graag weer prachtwijken gemaakt, Maar dat heeft zij nu niet meer in de hand, Want Ella kwam al gauw in de problemen Zodat die prachtvrouw zelf de wijk moest nemen.…

Mens die zichzelf in de jaren Was kwijtgeraakt, niet meer wist Wie of waar hij was, En goede zorg kreeg die hem hielp Om weer dichter bij zichzelf te komen, Blijft weerloos achter nu de zorg Die voor hem noodzakelijk is Wordt wegbezuinigd omdat ieder mens Weer gewoon voor zichzelf moet zorgen; En nu ook de muziek die hem ten diepste…