Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 52.055):

Alles van waarde is weerloos

Mens die zichzelf in de jaren
Was kwijtgeraakt, niet meer wist

Wie of waar hij was,
En goede zorg kreeg die hem hielp

Om weer dichter bij zichzelf te komen,
Blijft weerloos achter nu de zorg

Die voor hem noodzakelijk is
Wordt wegbezuinigd omdat ieder mens

Weer gewoon voor zichzelf moet zorgen;

En nu ook de muziek die hem ten diepste raakte
In het muziekuur binnen de therapie

Net zo goed is afgeschaft,

Muziek die zijn eigen ik opnieuw
Ten leven riep is nu verstomd,

Tegen de stroom van de tijd inzwemmend
Kan ik slechts constateren wat ik altijd al wist,

En dit maakt me onmachtig en boos:
Alles van waarde is weerloos