Alle inzendingen over openlucht

Hoger dan die boom bouwt hij met kleine takjes zijn openlucht nest.…

Van licht tot donker een laag wolken schuift voorbij in de openlucht.…

Het water was inktzwart droeg takken van bomen met zich mee. Wild en kolkend sloeg het water tegen de dijken. De storm was niet ver af. Door het intense zonlicht laag boven de horizon tekenden zich dreigende figuren af. De zon scheen met moeite door de wollen wolken. Het landschap werd daardoor mooier dan ooit. Tijdens de Herfst en de storm…

Mooie geluiden, een heerlijke openlucht. 'Dat ontspant mij', zeg ik met een diepe zucht..…

Voor jou zou ik m'n harp willen bespelen Op de snaren tokkelen en de snaren strelen Als een bries uit het zuiden op een zomerzondag Als het mag wil ik uren voor alleen jouw oren spelen Met mijn vingers dansen op de snaren een flamenco in de openlucht.…

Een merel op een schoorsteenpijp, geeft een openlucht concert, waardoor ik mijzelf begrijp. Brengt zijn lied met de borst vooruit, 't is mijn binnengevoel, dat hij naar buiten fluit. O, vogel wat ben ik gek op jou, als symbool van vrijheid, neem ik jou in ogenschouw.…

hoor je mij nog roepen bij het passeren van mijn lijf en ik jou mijn blikken toeschreeuw ook jij kijkt zo donker en onbestemd als ik me door de drukte drijf naar wat ben ik op weg met zoveel genotgenoten wij zwermende bijen in een tempo van te slome rondvaartboten o, wat staat daar geëtaleerd of zie je wel die orgelman met zijn olie-motor-muziek…

van gisteren via vandaag waait de wind van de tijd van ooit overal en nergens naar eens in de toekomst dat wat nu geschiedenis is het toen en nu verbindend voedt ons denken en doen tot een inzicht voor morgen…

we zaten 's avonds aan de Javazee en aten krab, de warmte daalde neer de dag had geen ontstoken ogen meer en luchten geurden kleurrijk, macramé de rijstdamp van dat openlucht diner besloeg ons venster op de maan, die keer bedekte zij de sikkels van het zeer dat om mijn hals hing als een scarabee dit land, het was van mij, ik was getrouwd…

schreeuwend zweven meeuwen rond zijn troosteloos verlaten dek de oude driemastschoener weerloos, openluchtig opgelegd dansend op onberekenbare golven een stip op de oceaan koerste het begeerde waren duizend mijlen aan één stuk met dank aan heldere sterren langs Kaap de Goede Hoop over de delende evenaar en door Straat Magellaen..…

sprookjesparadijs met zijn hemelse geuren een specht oefent subiet op een kloppend lied het mos sprankelt sterretjes feestelijk in warm groen rode stippen zwammen in een heksenkring wortelvoetjes zuigen zich vast klimmen op een bast elfjes zitten op een bankje een stem zegt dat ik plaats mag nemen een magische voorstelling voltrekt zich in de openlucht…

Nooit eerder gehoord Luidkeels in de openlucht Een tranentrekker. Wanneer vroeg in de morgen een fluit- of klankconcert met liefde en plezier wordt gegeven voor een bezoeker of toevallige voorbijganger van waar melodie verblijdt en aangeeft dat een dag wordt geboren, het verlangen van een vreugdevol hart.…

Frisse wind waait door ons heen zodat wij weer jeugdig uitstralen, een innige vreugde en onoverwinnelijke hoop nabij Druppels van een voorjaarsregen bezorgen aan ieder ook de tranen gericht op tederheid en sensualiteit, sporen blijven hangen in de openlucht.…

Het zijn net kleurrijke watjes met eigenwijs karakter in de openlucht waar ze zelfstandig ondergelegen landschap decoreren waarbij licht verscheidene, verschillende, ettelijke flora en fauna bedekt terwijl enige golven van schaduw bijna niet waarneembaar zijn.…

Het zijn net kleurrijke watjes met eigenwijs karakter in de openlucht waar ze zelfstandig ondergelegen landschap decoreren waarbij licht verscheidene, verschillende, ettelijke flora en fauna bedekt terwijl enige golven van schaduw bijna niet waarneembaar zijn.…

Een frisse wind waait door ons heen zodat wij jeugdigheid uitstralen, een innige vreugde en hoop nabij Druppels van een voorjaarsregen bezorgen aan ieder ook de tranen gericht op tederheid en sensualiteit terwijl sporen blijven hangen in de openlucht.…

Een vlucht eenden momenten van samen zijn mooie vliegeniers Onder een opkomend ochtendgloren en een schitterende blauwe kleur van het ether vindt een vlucht wilde eenden innerlijke rust en vrede in de openlucht waar ze glijden over stad en land tezelfdertijd onderweg zijn naar een nieuwe wereld.…

jong schoonheid in haar hand, Die kittens groeien steeds als kool, En Hector bouwt de afrastering steeds zo ruim en mooi, Heel efficiënt, dit is zijn moment, Een 5 a 6-tal weken later, Moesten ze weg van Sara's vader, Anders hield m'n schatje ze wel bij, En jaren en jaren later, Wordt het al gauw Sara's kattenfarm, Een terraske in openlucht…