11 resultaten.
optisch wit
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 297 een helder witte
wereld puur en wonderschoon
aan onze voeten
en rondom ons blinkt
niet geëvenaard door één
optisch witmiddel…
Ree
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 Waarom ik soort zenuw en achtig,
wist ik niet,
want we zouden gewoon wandelen
Toch, ongevraagd deed je je jas uit,
ging op de bank
Ja, ...'k schonk dan maar thee in
Een lopen daarna,
ja waarna?
Gewoon hier!
En we liepen over bruggen,
langs water, een bos en een pad
en ik zag je een ree naderen
Waarschuwde om stil, wij allebei
Zo…
Ufo
snelsonnet
4.1 met 11 stemmen 182 Beslist niet, luidt vast later de conclusie
Zo’n ding bestaat – als optische illusie…
Optisch geheugen
netgedicht
2.7 met 11 stemmen 1.180 zorgvuldig kozen toetsen
de juiste weg
van leven
nieuwsgierig
en plots versneld
gedreven naar richting
gekozen vorm op glas
in het geheugen
voor eeuwig…
Optisch inferno
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 92 het was een
bonte carrousel
maar de wereld
ging veel te snel
kleuren flitsten
voorbij als een
braderie vol
speelse vrolijkheid
vormen versmolten
van groot naar klein
zonder te benoemen
wat zij dan wilden zijn
toch was er ook rust
in dit optisch inferno
waar een zondvloed ideeën
strand gaf aan verre zeeën
jouw lach was de
schepper…
Meer van hetzelfde: vier goeroegedichtjes
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 209 Als ik zijn kop zie,
weet ik: hij heeft gelogen
en ons optisch bedrogen.
Hulde!
Terwijl het schouderklopjes regent
en hij als ziener wordt bejegend,
ziet hij zijn eigen duisternis
en kijkt hij waar de uitgang is.…
Sint geeft meneer
netgedicht
2.3 met 79 stemmen 5.352 Vind jij sokken of een boek
zeep een geurtje doos sigaren
misschien een liter jonge klare
of T-shirt met een korte broek
een dik gebreide das of sokken
CD van Bløf een onderbroek
zijden strop schildersdoek
een Staatslot om te gokken
wordt het een dagkaart voor de trein
optische muis bij de computer
wordt je leventje nog zoeter
door een…
" IJsberen "
netgedicht
4.3 met 17 stemmen 303 De dag ijsbeert in de regen,
marcheert over een druilerig perron
op een ver en lege horizon gericht
gedachten boemelen naar een bleke zon
de passagiers tot niets verplicht
stramme ijzers smelten samen
tot slechts een optisch bedrog
in synergie een plan te beramen
met losse eindjes in hun zog
de teugels strak in toom
in trage cadans verdwijnt…
acrazedoenimacrabra!
netgedicht
3.4 met 17 stemmen 420 sater
gij klein gespuis, al baadt gij nog
in superlicht, leiden elfjes u, maangebogen
onder poorten nog zo hoge
ik zal u stelen op mijn bezem
gij zult schreeuwen en sterven
mijn vloek zal u bederven
niets kan u nog redden
leg u alvast klaar in uwe doosbedde
getekend: De Windeheks
*Morgenavond is het volle maan en daarbij optisch…
Een boemel in de regen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 25 De dag ijsbeert in kille regen,
marcheer ik langs druilerige perrons
gedachten boemelen in de mist, ik
als passagier zowel verstekeling
tot niets verplicht, iedereen een
geldig plaatsbewijs tussen de
dwarsliggers en stramme ijzers
die samensmelten tot op een stip
gefixeerd op de dunne lijn van de
horizon als optisch bedrogen doel…
Op een klein stationnetje….…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 170 De dag ijsbeert in kille regen,
marcheert over druilerige perrons
op een vroege, bleke zon gericht,
gedachten boemelen naar lege
horizons, passagiers tot niets
verplicht, lange stramme ijzers
en gevoelens smelten samen in
een optisch bedrog, uit synergie
een eigen doel beramen met de
losse eindjes in hun zog,
strakke teugels in luie…