197 resultaten.
De kleine bolero
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 97 je lach
sloot de zak
met tonen die
jij mij aanbood
je had ze
geraapt uit de
melodie die
ik dirigeerde en
jou de kleuren
van harmonie
leerde van de
kleine bolero
waarvan de snelle
dans warmrode
blosjes joeg
naar je wangen
liever wilde jij
ze niet rapen
maar vangen
in hun vlucht
omdat het
akkoord vaak
nog de muzikale
eenheid…
ZWANEN-KEUZES
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 680 ZWANEN-KEUZES
Uit verre noord-oosten-se streken
waren ze volumineus neergestreken
in cirkels, rondjes of rechte banen
niet 24, geen 32, maar 48 zwanen
zang uitgezonderd, orkest des te meer
als ’s werelds grootste zwanen-meer
uitvoerend muzikaal theater maken
ballet, spel en overige hals-zaken
met als uitvalsbasis dat mooie meer
met oogverblindend…
Komt allen te samen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.056 hij dirigeert
koor en orkest in
komt allen te samen
kent stemmen en namen
maar in de bak
kraakt vals soms een noot
de trompet schreeuwt
kan ook zachtjes huilen
pruilen in eigen gelijk
zacht strijkt
de eerste viool in vele talen
de moeder van alle verhalen
zijn muzikale hand
brengt in harmonisch verband
allen te samen…
IK DROOM
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 251 Liggend bij de mooie blauwe zee
de golven breken, brengen geluiden mee,
die worden omgezet in tonen en muziek
van harpen, fluiten en violen
het klinkt in mijn oren
als hemelse akkoorden
dit orkest door Hem geleid
heeft mij van mijn last bevrijd
ik droom weg op wolken van geluk
deze dag der dagen kan niet meer stuk…
In speels vioolgestrijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 237 het orkest
speelt zacht
de bloemenwei
waarbij hobo’s
de klaprozen
doen wiegen
het gras
nog groener lijkt
in speels vioolgestrijk
de paukenslag
ons geuren duidt
van een exotisch kruid
als de dag
het doek laat vallen
van de nacht
schijnen sterren
hun applaus en geeft
de maan vol staand ovatie…
De kunst van samenspelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 274 heb mijn leven lang
de instrumenten bespeeld
die mij zijn toegewezen
van trommel tot trompet
hobo en klarinet tevens
dirigeer ik mijn orkest
alleen de kunst van
samenspelen op het podium
van leven is mij niet gegeven
mijn partituren
werden niet gelezen omdat
ik ze te egoïstisch had geschreven
de eerst viool
strijk ik al lang…
Klank
gedicht
3.0 met 6 stemmen 8.652 Het kind zat naast mij in een zaal,
tussen ons lag de partituur. Maat-
strepen stonden stijf in stil geweld
van inkt. Dankzij de muren
en het dak werd dat geluid.
Zoals bij ons de huid verdriet
omspant, zei ik, en een voor een
wees ik de instrumenten aan
op het schavot. Zij is er niet.
Als ik mijn ogen sluit ga ik haar
zien. Tussen hoorn…
Het koperrood galmt na
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 208 in blauw
spelen jouw
violen kou
wiegen in
het prille groen
hun eerste lentebloemen
de trommelsectie
roffelt weer uitbundig
dat de zomer komt
het koperrood
galmt na in lange
lome avonden
pas als koren in akkoord
hun applaus oogsten zal
de zon in herfst langzaam doven
maar jouw orkest zal winters
echt niet sluiten want mijn…
Hun magische finale
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 378 niet
voor applaus maar
voor het samen spelen
ieder instrument mag
van jou de hoofdrol stelen
als de loftrompet
gestoken wordt en
pauken trommelen hun
magische finale gun jij
hen ook het slotakkoord
je laat de altviool
vibreren wenkt op tijd
de jonge vrouw die
als sopraan het in de
hoogste tonen gaat proberen
legt zacht orkest…
avonduur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 met uitgestrekte arm
nodig mij de zon
op een lenteavond
tot niets te doen
zitten en genieten
mag kan en zal ik
van het allerbeste
wat de natuur brengt
zitten in mijn stoel
strijkt brom zoemend
zwart geel gestreept
een hommel neer
een vlinder fladdert
boven een violenkrans
in het struikgewas
zingen vogels luid
wat is het mooi…
[ Er is iets, dat Iets ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 34 Er is iets, dat Iets
is aards, ik voel het, flarden --
geheimzinnigheid.…
Muziekje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 325 Dag lieve man, je warmt mijn dag
al in de ochtend gevoelvol en attent
wat zou ik dromen van de ideale vent
ik heb je lief, je raakt de juiste snaar
muziek in mijn gemoed en in
de ruimte van stil verlangen
heerlijke wisselstroom van het hart
viool en orkest in harmonie
nooit eerder die hemelse symfonie…
Dansen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 Zij danste de wals dit keer alleen
het orkest was voor haar gebleven
dankbaar zei ze "nog maar even
ik blijf hier, ik ga nergens anders heen"
zij fladderde als een veelkleurige vlinder boven de lege dansvloer
op het één, twee, drie, vier
bewoog zij zich lichtvoetig hier
haar zwaar gevoel voor dat even verdreven.…
Geen gezicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 154 Een foto zorgt voor een portret
het brengt een mens tot leven
En in het orkest zal de trompet
gezicht aan de klankkleur geven
De zon heeft zelfs een gezicht
glimlachend met twee ogen
En een boer geeft het weiland veel meer smoel
hard werkend, kromgebogen
Maar blijft een bladzij onbeschreven
dan is dat geen gezicht
Het heeft toch iets onwerkelijks…
James Last
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 178 Tot bijna op het laatst toe,
stond hij op de planken,
tot bijna op het laatst
dirigeerde hij zijn orkest,
tot bijna op het laatste toe,
en boven,
daar bespeelt hij nu de rest.
Een fenomenale man,
een man met zoveel allure
een man markant, sociaal,
zoals maar weing nazeggen kan!…
Daar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 20 In de tuin van melk en honing
Standvastig en parmant
Geregisseerd door het orkest des levens
Ruw en nonchalant
Daar waar vlinders wiegen
Zeeën van muziek
Het lauwe water doet verwarmen
Zilt en energiek
Op bergen van vergetelheid
Hard en onbetwist
Daar waar handen zoeken
Verscholen in de mist…
Echoden hun zelfkant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 het machtige koor
zong met bazuinen
een bloedstollende finale
maar in krochten
en spelonken dansten
dissonanten al hun valse toon
in het verwaaien
verdraaide de harmonie
woorden klonken niet meer synchroon
echoden hun zelfkant
zonder de glitter en glamour
van kerk en orkest
zij hebben de deuren geopend
de elitaire veste verlaten…
Zij dansten stilte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 het koor zong rood
zakte langzaam weg
het orkest speelde
de blauwe symfonie
hij dirigeerde
met vriendelijke lach
rechtlijnig de kleuren
in flarden muziek
het applaus
was dood hout
met koperen echo’s
stervend in groen
alleen het publiek
viel uit de toon
zij dansten stilte
in de coulissen van hun geest…
Het blauw bazuint
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 123 in de opmaat
hoor je kabbelende
tonen van de zee
het blauw bazuint
in weidsheid rond
trompetten schetteren de zon
violen spelen
rullend zand pauken
zinderen het hete strand
in koperrood
golft de finale aan
met witte echokuiven
dan draag ik je naar zee
het zomerse orkest speelt
stil de avondkoelte mee…
Jij bent hun diva
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 197 je sminkt gezicht
met ogen en
je huid is naturel
lippen zijn de koren
naast het orkest
in lichaamstaal
kleedt je
met muziek uit
duizend instrumenten
gebaart het licht
en breekt met vingers
kleuren op decors
danst bevallig
wat emoties met
als partner het publiek
jij bent hun diva
in de grote kunst applaus
brengt jou het…
Welzijn of niet zijn?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 148 Zo vaak wordt
Er om mij en
Over mensen heen
Beslist wat
Nog wel en wat niet
Meer betaalbaar is
In deze geavanceerde wereld
Die voor veel mensen
Niet meer bij te benen is
Waardoor ze tegen hun wil
Op straat komen te staan
En - letterlijk soms -
Zonder thuis of dak
Verder moeten gaan
Orkesten en theaters
Moeten verdwijnen…
Textiel van de dood
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 181 De dood
van jouw stilte is lawaaiig
achter de horizon
trompettert het orkest
in nieuw leven
ik draag jouw broeken
in mijn geest
het textiel van de dood
in gevoelig bewegen
linnen tegen huid
weg naar andere wegen
wollig in mijn hoofd
oneindig langdradig
toekomst die ooit is beloofd
door het verleden genadig
textiel van…
de dood
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 180 Ik rook de dood,
een mysterieuze bloemengeur
geen genade, je lot bezegeld
de poortwachter staat er al
geen retour terug
wreed meedogenloos,
een orkest speelde in het ritme van
de duistere nacht, bejubeld door koud publiek
geen wetten, geen genade het roept iedereen
elk op zijn tijd, naar het onaardse land
de duisternis van de nacht…
Waren zo subtiel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 420 soms breekt
het even speelt
ergens een orkest
weer de verkeerde melodie
zie ik jou denken
wil je in alle woorden
toch vertrouwen schenken
jij bent mijn schilderij
je oliede in tedere
momenten ik acrylde
in samenzijn gebruikten
we dezelfde pigmenten
maar jouw tonen waren
zo subtiel omdat je
wist waar ik voor viel
een schilderij…
DO SI SI LA SOL SI FA MI MI
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 162 Veurne sproeit het ambrozijn
Van de schaarse nes
Tot Koning Boudewijn;
Mee eert het orkest,
Filharmonische fontein,
Podia op hun best...
Waar zijn stem vangt de cesuur
Op muzische vest
Tot gister regend glazuur.…
Concert voor hobo en orkest
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Een dirigent met
het figuur van een bisschop
hobo een lady…
ontvangst door minister verdonck
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 792 vier dagen langs 's heren wegen gestruind
hangende schouders een hoofd vol liefdesleed
gejuich gezang op tribunes orkesten de meet
hij raakt nu langzaam vrij van geest goed geluimd
bij de eretribuun oog in oog met vrouwe verdonck
verkilt zij 'm wijl z'n moed weer naar de tenen zonk…
Rafael Payare, zonnigste dirigent!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 164 Utrecht, Tivoli-Vredenburg, vrijdagavond 7 april 2017:
BRAHMS'ZONNIGSTE
Met het Rotterdams Philharmonisch orkest
lichtte Rafael Payare als dirigent,
door zijn zuid-amerikaanse temperament,
met ongekende getalenteerde passie
WAGNER, REGER EN BRAHMS op
tot inzichtelijke, overzichtelijke
maar vooral invoelbare emotie
van betoverende zonnestralen…
Schikten godinnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 362 wij zijn in de
wolken geweest
hebben daar een
grandioos feest beleefd
in feeërieke
regenboogkleuren
schikten godinnen hun
verleidelijkste geuren
goden bedienden
in puur naturel
het wel en wee van
hun waardige gasten
het orkest deed
zijn hemelse best
iedereen te fêteren
met zijn geliefde muziek
als onverwachte apotheose
begon…
Resoneert een droom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 ik heb gisteren
muziek laten schallen
de loftrompet gestoken
maar natuurlijk is
de melodie van ons allen
aan instrumenten ontloken
jouw rol in het orkest
lijkt niet zo groot
toch weet jij iedere noot
gespannen sta je klaar
volgt mijn klein gebaar
in opmaat gaan we samen
jij sluit het stuk
met een schitterende toon
de triangel…