Het koperrood galmt na
in blauw
spelen jouw
violen kou
wiegen in
het prille groen
hun eerste lentebloemen
de trommelsectie
roffelt weer uitbundig
dat de zomer komt
het koperrood
galmt na in lange
lome avonden
pas als koren in akkoord
hun applaus oogsten zal
de zon in herfst langzaam doven
maar jouw orkest zal winters
echt niet sluiten want mijn
triangeltje hangt voor de vogels buiten
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 13 augustus 2009
Geplaatst in de categorie: liefde