14591 resultaten.
levensader...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 235 Schepen bevaren me
varen de stroom
op en neer
beladen en onbeladen
Schepen bevaren me
kennen mijn nukken
onvoorspelbaar toch
mijn daden
Schepen bevaren me
wind en ontij
mijn handlangers
mijn trawanten
Schepen bevaren me
ik doe ze schutten
en sluizen van
ondiep naar dieper
en omgekeerd
kennen mijn ruwe oevers
botte kanten…
verbrande schepen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 979 Alle schepen achter je
Verbranden
Is geen ramp
Zolang je
De schepen voor je
Maar niet meeneemt
In het vuur van je herinnering…
Ik mis je
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 435 Door het geopende venster
hoor ik een motor
voorbij ronken
lieve Maas
jouw doodgaan
kerfde een litteken
in mijn hart…
gemeengoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 900 alles verdwijnt
als overbodige luxe
een versleten laken
veertjes kussen
schep na schep
hoop op hoop…
Leeftijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Voor nog slechts een kreek
achter haar een zee van tijd
ouderdom versmalt…
Boterbloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 230 Boterbloem
op de polderdijk
Hoe geel ben je in gedachten
als ik rollende naar beneden
duizelig van groen en blauw
jouw geel zag en het plukken wou?
Zo geel, zo mooi,
als botergoud
thuis gekomen
in het zwarte vaasje
je zetten zou
Nooit gedacht
dat je bloemenpracht
zo zou blijven in gedachten
Nu ik terugkijk
en je slechts in bermen…
Rotterdam
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.683 't Zij Waal, of Rijn, of Maas, of alle drie te saam,
't Zij IJssel, Merw' of Lek, of drie in ene naam,
Of zes in ene buik, ze moeten t' mijnent buren
En willen niet in zee of kussen eerst mijn muren;
Mijn muren zo gerekt, mijn zo gerijkte grond,
Dat wie mij nu beziet, kan vragen waar ik stond.…
Rijp voor...?
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 320 Het sluipt nabij, ik leef
maar door, wacht af wat
komt, wat nader kruipt
grijpt naar de keel, waarmee
de klop verstomd, de dood
in eindigheid vermorst, komt
na het dagelijks brood, groeit
liefde aan tot aangename korst,
bloesemkuur in late jeugd, waar
in wolken adem van de vreugd
de aangeboren rijp ontdooit
in het vuur van ouderdom…
Levensbron
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.622 De zee is de zee, een geweldig vat
waarin dood en verderf regeren.
Ik neem op zijn tijd een verfrissend bad,
maar leer toch de dood niet waarderen.
De zee is als zee ook een levensbron,
dat kun je bij iedereen lezen.
En toch zit ik liever terzij in de zon
een beetje mijzelf te wezen.…
Uit het lood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 215 ik ben op drift
los geslagen van de ankers
in vrijheid maar ontwricht
heb de schepen
achter mij zien branden
tot verleden en de dood
voel me speelbal
van de golven
verdwaasd en uit het lood
zoek naar bakens
die mij gidsen vaar op lichten
met een strakke koers
naar havens waar
ik aan zal meren
een nieuwe ligplaats uitproberen…
Zeilschepen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 265 Wat ik weet over zeilschepen
is dat ze varen naar de hemelpoort
door de wind en door regen
zeilen bol op hoop van zegen
naar een ver verantwoord oord
waar de doden mogen slapen
ze mogen altijd blijven slapen
omdat schepen weer gaan varen
wind in waarheid zal ontwaken
edelmoedig eeuwig blaken.…
Belgische bever beschermt Nederland
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 225 De dijkbouwer uit de Ardennen
is bekwaam de Maas goed te mennen.
Bij piekoverlast
houdt hij 't water vast.
Wouter Bos leert zo grootmoed kennen.…
GROTE KLEINHEID
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 480 Het bos- of weidebeekje
drenkt en laaft zijn omgeving
behoedt het leven in hem
is niet te vergelijken
met rivieren als Rijn en Maas
doch door oertijd gewrochten
mag het evenzeer bestaan.…
Schepen liggen er; waarom zo...
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.129 Schepen liggen er; waarom zo...
het lieve water leed het zo.
Vele zeilen zijn uitgehangen
brede, slepende. Huizengangen
stonden; zacht gestreden nu
schromelijk, want het was alles luw
vervuld; in de heldere streken
van de witte hemel geleden
wensen te wezen, mijn zinnen dreven
er in, in een zachte trek opgeheven.…
als schepen op het water
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 840 schepen glijden op het water voorbij
het lijkt net of ze wachten op mij
tot ze aan de horizon verdwijnen
toch blijven de lichtjes in mijn ogen schijnen
ze leiden mij naar een ander land
tot ik bij jou ben gestrand…
De boog van de schepper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 102 Door de boog van de schepping
aan te spannen sluist het beeld van
gisteren door het innerlijke oog.
Raakt z’n pijl de roos van het licht
waar de schaduw van de tijd de
rug recht in zijn afgesloten kooi.
We zijn een theater van het geluid,
souffleurs van een glorierijk verleden
meningen en stemmingen uit het heden.
Publiek, de dichters…
Texel als schakel van het Wad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Veel schepen die de Wadden rondden
hebben hier hun graf gevonden
wanneer de Noordwester raast
en de Noordzee tot een kolkende massa blaast.
Als dan de wind weer is geluwd
is er de jutter die zijn kar het strand op duwt
want wat de zee ooit heeft genomen
kan de jutter vaak op het strand bekomen.…
Leef-tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 128 Een troostend gebaar
teken aan de wand
geen koers
op vleugels weggedragen
o ouderdom
mijn
troost.…
Dood
gedicht
3.0 met 512 stemmen 100.038 Dood. Heb geen angst. Talm niet
voor mijn deur. Kom binnen.
Lees mijn boeken. In negen van de tien
kom je voor. Je bent geen onbekende.
Hou mij niet voor de gek met kwalen
waarvan niemand de namen durft te noemen.
Leg mij niet in een bed tussen kwijlende
kinderen die van ouderdom niet weten wat ze zeggen.…
augustusavond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 126 er dreef een lied over de Maas, heel even
zweefden spiegelend de klanken van
een oud carillon
afscheid, een rode zon, hij
liet de avond als zijn bruid in witte nevels hullen
zulk een schoonheid in te vullen
op de oude, trage Maas
de vette waas van zomerhitte
was al snel vergeten
door mijn mobiele telefoon sprak
het geweten van een eindeloos…
Geef God, aan alle tinten grijs
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.388 Geef God,
aan alle tinten grijs
gelaagd gelegd vanaf de Nieuwe Maas
de juiste afglans mee en zegen
de grijsgelaagde werkelijkheid van
Rotterdam.…
Hangmat
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.152 De zomeravond
hangt als 'n hangmat
boven de Maas
Verbaas me
over
het geplette gras
Dat
over
is gebleven
Na
ons
wild geraas
Wij, makkers
hebben 't
net gestaakt.…
Sense of Place
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 253 Cultuur staat qua subsidies op de helling
Dit is er nog, het Oerolfestival
Natuurtheaterfans van overal
Genieten van het feestje op Terschelling
Als jij daar deze week niet bent, helaas
Maar dan is er nog altijd Cornald Maas…
wachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 316 wachten op wat komt
in de verstilling van nu
zwijgt haar ouderdom
doelloos verglijden jaren
rond haar breekbare figuur…
In memoriam
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 742 Weer schieten de herinneringen
Massaal als losse vlodders in mijn hoofd
Ik klauw nog ongeoefend, half verdoofd
In het ondiepe waar de zalmen springen
Reeds vallen bij de eerste tintelingen
En masse de lome vlinders in het loof
Ik raap ze op en prik ze, onverdoofd
Met een punaise bij de dode dingen
Bestaat mijn moeder enkel en alleen
Als…
Romantische herfst
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.325 lichaam van de zee
of de dood, levend aan het gezicht van de mensen,
mééademend, méésprekend.
-------------------------------------------------------------------
Uit: 'Doden zoeken een huis',1956…
Snood Water
snelsonnet
4.0 met 41 stemmen 2.570 Ze mochten in de uiterwaarden bouwen
Omdat een ambtenaar het op een dag
Vrij onverschillig door de vingers zag
Maar nu zal het ze uiteraard berouwen
De mazen van de wet, ze gaan helaas
Ten onder aan de wetten van de Maas…
Mosae Trajectum
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 251 Pas weer Maastricht bezocht
Boek in de kerk gekocht
Lunch op het Vrijthof
Diner aan de Maas
Niet genoeg geld voor het
Kruisherenkerkhotel
Maar Van der Valk
Bood voldoende soelaas…
Over ruimte voor de rivier.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 Maar als je inhoudelijk kijkt
Mis je de rivier de Maas
Kan die dan niet overstromen
Of is men die rivier wel de baas.…
Op een kalkoen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 Aan huichelaars heb ik de pest
sprak een kalkoenhaan zeer gestrest
dus helemaal aan valse zakken
die ons voor Kerst de kop afhakken
wij worden weer en masse gekild
maar Flappie, wordt hij ook gevild?…