In memoriam
Weer schieten de herinneringen
Massaal als losse vlodders in mijn hoofd
Ik klauw nog ongeoefend, half verdoofd
In het ondiepe waar de zalmen springen
Reeds vallen bij de eerste tintelingen
En masse de lome vlinders in het loof
Ik raap ze op en prik ze, onverdoofd
Met een punaise bij de dode dingen
Bestaat mijn moeder enkel en alleen
Als springend vis en opgeprikt insect
Ofschoon zij aan de hemelpoort verscheen
Spreekt zij nog in een ondoods dialect
Als heugenis en relikwie van één
Die in mijn ziel de hare heeft gewekt
Geplaatst in de categorie: overlijden