Alle inzendingen over overbodig

onder de bleke hemel een overbodig mens slaapwandelt door lege straten een verkleumd talmend hart leeg omhulsel in de onbewoonbare wereld een niemandsland niet bestemd om te leven de tijd met ballast beladen achter ramen zonder uitzicht een overbodig mens te laat voor spijt te laat om weg te sluipen nu weet zij dat hij het kind…

Zonder titel 1# Ik open mijn ogen en staar in het niets niets staart terug en haalt me over om stil te zijn... ik open mijn ogen en zie weer iets. Zonder titel 2# Ik ben klaar om te komen maar niet om te gaan ik heb nog zoveel dromen laat het licht nog even aan.…

verteerd in warmte van de zomer nog rest het oppervlak dat rijpen mag naar geel en rood zij dwarrelt straks een trage dood op winden van oktober je knopt al waar je losgelaten hebt de bast vertraagt de stromen en wortels sluiten af voor de winter die gaat komen nog ruist je stam in hoge tonen maar in november zal de storm het overbodig…

Een ongeschreven gedicht, woorden zijn niet nodig Ogen op elkaar gericht Mijn pen...blijkt overbodig…

Het afstoten van het overbodige, bespreken van het aanwezige, aan het mislukte zo min mogelijk betekenis toekennen, zoals aan het ontbrekende - het is verre van gecompliceerd, allemaal.…

Je handen en je ogen spreken een liefelijke taal waar woorden overbodig zijn maar ik versta het allemaal.…

Onze gesprekken werden langzaam onze vragen beantwoordden we met kijken naar de langzame wereld om ons heen de dorpen en landerijen in de diepte de vogels bijna verdwijnend in de hemel we gingen zitten kijken naar deze prachtige onverschilligheid van de wereld naar de overbodigheid van onze vragen ---------------------------------- uit…

Weg met pixels, projectietoestellen! Was ik maar aan de andere kant van de evenaar. Zou mijn kompas zich vanzelf naar de zuidpool richten. Zuidpool: die van de pinguïn, vogel in duikerpak die het eigen lichaam als slee gebruikt om over de hard geworden winter te glijden. Vogel die liever zal zwemmen in het donkere onderwater dan vliegen…

Onze gesprekken werden langzaam onze vragen beantwoordden we met kijken naar de langzame wereld om ons heen de dorpen en landerijen in de diepte de vogels bijna verdwijnend in de hemel we gingen zitten kijken naar deze prachtige onverschilligheid van de wereld naar de overbodigheid van onze vragen. ---------------------------------- uit…

Woorden zijn woorden Die helaas niet altijd Door iedereen gehoord of niet serieus genomen worden Veel woorden zijn er soms ook niet nodig Soms heeft men al aan een woord genoeg Want in de meeste gevallen Zijn vele woorden gewoon overbodig…

een ongeschreven gedicht, woorden zijn niet nodig, onze ogen op elkaar gericht, mijn pen......blijkt overbodig.…

alles verdwijnt als overbodige luxe een versleten laken veertjes kussen schep na schep hoop op hoop…

Jij maakte je voor mij zo overbodig, Ik huil nu helemaal niet meer in de nacht.…

Ik ben geraakt als een pijl in zijn doel een schot in mijn gevoel het hart gekraakt Eén opmerking veel had je niet nodig een duwtje overbodig ik lag al om…

Jij bent zo anders als De rest Jij bent Metaforisch broodnodig Als jij er bent is al De rest Letterlijk overbodig…

Over je overbodigheid?…

Hier lig ik dan als kleine jongen wat is het allemaal snel gegaan Bang, uitgeput en moederziel alleen ze noemen mij: Een overbodig bijprodukt van de melkveehouderij…

vaar op de stroom van de vergankelijkheid heb geen verwachting heb geen vrees nadert het einde laat het komen zorgen worden overbodig ------------------------------------------ uit: 'Sporten van de ladder', 1974.…

Ik heb mezelf de oorlog verklaard om uit einde lijk de vrede te bewerkstelligen Alles breng ik in stelling hard daaraan te werken zelfs keihard er tegenaan te gaan fier ten strijde te trekken en mijn wapens zijn woorden, woorden, woorden met af en toe zeer ruige taal dat ze mogen leiden tot een oer-dialoog wederzijds leidend tot absoluut…

hakken wil ik tikken vorm laten groeien door weg te nemen als Michelangelo eruit halen wat er in zit laten vallen wegspringen wat overbodig is…

en weer legt ze vaardig in enkele rake klappen haar kaarten op tafel regisseert de volgende macabere jaardans die wensen overbodig maakt…

ze lijken nu overbodig. Weet je wat? Hou mijn hart maar, Ik heb het niet meer nodig!…

Menigmaal at ik vele malen bad ik vaak stak ik de draak met de botte kant in de hartstreek dood meer dan levend als een overbodige bezigheid.…

Met stomheid Geslagen lijk je Nu geen woord Meer over je Lippen komt, Maar elk woord Dat je zwijgt Zegt mij meer Dan duizend woorden Die galmen van Louter overbodigheid…

woorden blijken al even overbodig daar vileine beloften nog altijd hangen te drogen aan de waslijn nu regen onverdunde tranen plengt loopt de inkt uit…

Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Vergeet het nu, want er is veel meer Meer dan al het weten Context is zo nodig Zoveel is overbodig Stop met praten, hoorde je het zingen? Consumeer De samenhang der dingen…

Ik heb in de Partij eens rondgevraagd En er moet schuld bekend en afgetreden Of opgeheven, want al overleden Zelfs op verkiezingsdag werd er geklaagd Een vijand is volkomen overbodig Met zulke vrienden heb je die niet nodig!…

Daar waar kennis macht is worden pennen overbodig.…

Dus als u mij ziet staan en denkt hij`s overbodig, zowaar een goede kruiwagen, die hebt u altijd nodig. Lukas 16 :9…