Alle inzendingen over overleden

Ze hebben trek in mannen trek in kinderen dus zeker trek in mannen ze hebben trek in vriendschap trek in ontmoetingen dus zeker trek in vrienden ze hebben trek in zorg trek in verzorgen dus zeker veel zorgvragers ze hebben trek in voedsel trek in maaltijden dus zeker trek in (op)voeden Ze denken maaltijden vooruit zo houden ze…

De mens naar wie men hem zag transcenderen Ging ooit op Goede Vrijdag naar zijn graf In Spanje is de lijkenwet vrij straf Dus liet men Johan die dag reeds cremeren Maar als hij niet in rook was opgegaan Was hij ten derden dage opgestaan…

Wat is in godsnaam een elitetroep Die ze naar elk bedreigd gebied toezenden? Bij mij thuis is het ook een grote bende, Maar ik heb niks met zo’n selecte groep. Mijn noodlot is al jarenlang bezegeld: Het is bij mij één zootje ongeregeld.…

Wij bieden u met trots iets fraais, iets helders Voorzichtig, breekbaar! Houdt maar een paar uur Voor Kaag wat zoets, voor Segers te veel zuur Voor Rutte op den duur een functie elders Kaag blijft, drijft Segers af dankzij Mees Kool Alleen haar kuikens moeten nog naar school…

Een vraag, Hypatia, Hoe voelt het Om uit de duisternis te treden? Niet weggestopt in een donkere kamer? Hoe is het, Hypatia, Om zó helder te denken? Je vader voorbij te streven? Dat hij plaats maakt voor jou? Luister, Hypatia, Voel je het kloppen van je hart? Als men in het atrium rekenkundig probeert te vatten wat je zegt? Als je uitweidt…

Hij werd geboren zo'n tien jaar geleden maar ze vonden hem vandaag, half begraven in het woestijnzand, uitgestreden en overleden Hij had geen idee hoe goed het leven kan zijn hij had geen idee... zijn leven beperkt, zijn wereld klein hij had geen idee...…

Als Uderzo de hulp had kunnen vragen Van helden die hij zelf ooit meebedacht Dan had een exposé van brute kracht De Franse fiscus bont en blauw geslagen De erfenis waarvoor hij heeft getekend Wordt achteraf wel heel zwart wit berekend…

Zijn naam was van mijn harde schijf gewist Terwijl hij mij ooit, in mijn jonge jaren, Van militaire dienst wist vrij te waren (Daarover had hij wettelijk beslist) Al dat vergeefs gepoog tot dienstomzeiling Hoeft nimmer meer dankzij Jan Gmelich Meijling…

Er werd bij ons een bioscoop gebouwd Waar ‘Lawrence of Arabia’ ging draaien De opening ervan kwam hij verfraaien En daar heb ik hem lijfelijk aanschouwd Een halve eeuw geleden, maar het maakt Dat nu zijn dood mij toch een beetje raakt…

Als woorden zouden kunnen troosten dan zou ik boeken vol schrijven voor jullie, jullie zulk groots verdriet een verdriet dat over elke grens gaat niet te bevatten, wat voor leven doorgaat zeker dat van een zeer kwetsbare baby en tegen God zou ik willen zeggen de God die de hemel, de aarde, de man, de vrouw en het kind schiep "Zeg God…

Zelfs ginds... steeds nabij... Al jouw letters schaven blij... Wat scheelt er met mij ?…

Ook ditmaal bracht het originele snelsonnet van Bart Adjudant van 19 november mij op deze gedachten... Zouden die mannen echt 'wit' zijn, Bart - of toch gewoon blank? Of met roetvegen wellicht... _______________________________ Geef dat schilderij van Dool met de rokende heren in het heilige der heiligen van de oudste alma mater aan…

Hoe bitter smaakt kruid Meer dan één oorlogswinter Ruim honderd jaar lang…

Naast de suikerpot en de vaas met rode tulpen, ja, precies daar tussenin, zie ik jouw ogen, met een vleugje lach er in. Jouw portret, door mij geschilderd, het lukte wonderwel, die keer. Juist die ogen zijn echt naar mijn zin. Wat prutste ik toch met die oren, maar het zijn de jouwe, uit mijn herinnering. “Val je nog steeds over mijn…

Van Gouden Bouk had ik nog nooit gehoord Een wielersporticoon van lang geleden... Had nog als knecht voor Bartali gereden... Met Middelkamp, met Schulte, enzovoort Ik heb er achteraf pas van vernomen 't Is weemoed waar ik net niet bij kan komen…

De kleine Prince Rogers Nelson uit Minneapolis Vijf Grammies won hij en een eeuwig leven in the Hall of Fame Zwoel zong hij, tegen 't falsetto aan en dubde een voor een alle stemmen in Nu eens soul heel sensueel dan weer rock 'n roll jazzy als een drummer en als toetsenist Net als Stevie Wonder ook een multi instrumentalist…

De oogst is groot aan dankbare herinneringen die ons niet scheiden maar ons binden bij mij blijven nu je fysiek afgescheiden bent bloeien de herinneringen aan jou, aan ons, aan elkaar welig en tierig jouw zo geliefde Oost-Indische kers is mooi om naar te kijken en lekker, gezond om te eten ik zaai ze volgend jaar weer omdat ook sterven…

Het is een kans van één op de miljard Als je gezellig rauwe oesters eet Doch ongemerkt heb je een virus beet Waarmee je per abuis het noodlot tart Maar voor hetzelfde geld heb je geluk En gaat je kroon slechts door een parel stuk…

einde van 2007 een vol jaar is haast om Gebeurtenissen die kwamen zonder dat we erom vroegen de last was soms zo zwaar dat we domweg liepen te zwoegen maar aan alle dingen komt een eind, zo ook aan dit jaar met zijn leuke en minder leuke voorvallen met overstromingen en stroomstoringen, moord en doodslag, teveel in aantallen en mensen die overleden…

naar een zonsondergang, naar de geboorte van een nieuw leven ik geniet van het horen van muziek, van lieve woordjes van m'n geliefde, van het geruis van de zee of het gezang van vogels in de vroege morgen ik geniet van de geur van vers brood, van de geur van het bos na een regenbui, de geur van verse bloemen of de geur van het parfum van m'n overleden…

Als Harm overleden is ligt hij opgebaard een armeluisbegrafenis ? niks daarvan, zegt een boer hij betaalt de rouwkaart, begrafenis, de steen Harm Heisa ging heen in Kopstukken op het kerkhof daar rust hij nog.…

Toen ik terug kwam op het terras bleek mijn vrouw te zijn overleden. Als echtgenoot schreeuwde ik het uit. Natuurlijk hebben mensen geholpen met reanimeren, maar het mocht helaas niet meer baten. Een nachtmerrie werd werkelijkheid: zonder mijn lieve vrouw verder in het leven.…

Je luchtkus naar je overleden man Martin Deed me pijn en doen breken tranen biggelde over m’n wangen Ik droogde m’n tranen van (je) verdriet Omdat jouw toespraak zoveel hoop biedt Ondanks de toen zo opkomende donkere wolken Wolken die ook het pijnlijke verlies loslieten In wat zoveel mensen mee maakten en maken In ons Nederland van de zo…

De schoonheid is tot troost gebleven al is er droefheid, leed en pijn en afscheid, onvoltooid dit leven maar ’t heeft niet anders mogen zijn. De wind schrijft woorden op het water en ’t licht beweegt als baldakijn. Al wordt het uur steeds later, later, er zal geen raad of zin meer zijn die ’t laatste antwoord kan bezorgen want er is enkel…

De vogels fluiten zachter dan normaal, in Artis zijn de klokken stilgezet, de dieren lezen hardop een sonnet en Noortje wacht vergeefs op haar verhaal. Hun Grande Dame is voorbij dit leven. Maar mocht je haar ooit zien ... zwaai dan even.…

Toelichting: dit gedicht heb ik gemaakt tgv het slaan van de eerste paal van de nieuwe Pauluskerk "overwin het kwade door het goede” en draag ik op aan wijlen mijn moeder Phina Krediet-van den Bos, geboren 31 mei 1913 en overleden op 12 oktober 2009, aan mijn moeder, die vanaf haar zeventigste tot haar zeven- en zeventigste vrijwilligster is geweest…

Ik bezocht haar voor haar verjaardag, ik zat op de bank, waar niet lang geleden het bed stond, waarin mijn vader is overleden. Gruwelijk snel na de inspuit van wat gif. 'Doe maar rustig aan!', zei mijn oerlieve vader tegen de vriendelijke arts. Ik snakte naar adem en ik weende diep, dieper dan zijn graf in de natuur.…

interview sprak “het is moeilijk om met oude ouders te leven" ik, Jan Jacob, bij de gratie van mijn bestaan 2020 “het is moeilijk met oudere zussen, broer te leven want ergens blijven ze het altijd beter weten en voelen ze zich ver boven je verheven wat je ook doet, wat je ook presteert altijd beter weten dan het jongere broertje mijn oudste, overleden…

Zo nee, wat heeft dan de reeds overleden superstar van Amy Winehouse (god hebbe haar soul) met smaragdgroen en scharlaken te maken? Geef ons the key to the highway o She, en wij zullen ons als ezels laten mengen in kleine stukjes pigment van de almanak uwer Perzische miniaturen...…

In oktober in het prachtige groen met wat okergele herfstaccenten Wandel ik rondom de Vennen In het Rijk van Nijmegen Als ik ogenschijnlijk Een knalrode vlinder Zie fladderen door de natuur Zal ik haar vangen of Even voelend aanraken, denk ik Ik voelde zachtjes aan haar vleugel Wat een vrouwenjas bleek te zijn Die openviel en haar gele…