Afscheid
De schoonheid is tot troost gebleven
al is er droefheid, leed en pijn
en afscheid, onvoltooid dit leven
maar ’t heeft niet anders mogen zijn.
De wind schrijft woorden op het water
en ’t licht beweegt als baldakijn.
Al wordt het uur steeds later, later,
er zal geen raad of zin meer zijn
die ’t laatste antwoord kan bezorgen
want er is enkel leed en pijn.
Wie hoopt nu nog op straks of morgen
en of er eeuwigheid zal zijn?
Maar ’t leven is heel diep geborgen
en steeds zingt het een nieuw refrein.
... Morgen zal het precies een jaar geleden zijn dat mijn jongste broer overleden is aan kanker. Hij werd maar 61 jaar.
Het zal opnieuw een zware dag zijn voor zijn vrouw en hun dochter. Dit gedicht heb ik vorig jaar gepubliceerd enkele dagen na zijn overlijden en daags voor de begrafenis. ...
Geplaatst in de categorie: afscheid
Voor K.B.:verdriet dat je deelt kan anderen soms ook helpen. Mag je dat niet delen? Waarom het privé houden? In welke maatschappij leven wij dan?
gaat ons niet aan maar de naaste familie.
Ik ken de broer van A. niet en velen met mij.
Hou dit soort verdriet uit respect privé.
Een Shakespear zoals het hoort geschreven, vanuit het diepste gevoel van je hart.
Wens jou en je fam. sterkte Rosa.
Ik vind het een mooi sonnet.
Je bent er in geslaagd, ondanks alle leed, er geen tranentrekker van te maken en dat vind ik bewonderenswaardig.
Je Adriaan