Alle inzendingen over paraderen

een geasfalteerde autosnelweg met een berm ernaast, de waterkant eenden lopen langs de brede rijweg en een nijlgans aan de overkant bomen in een rij voorbij de rondweg kale weiden aan de schaduwkant de konijnen hollen langs de sluipweg vogels zichtbaar van de onderkant in mijn auto zie ik de natuur als een film gewoonweg paraderen tot…

mijn raskat met haar zijdezachte vacht kleur beige en bittere chocola kon paraderen in die chique dracht met meer gratie dan een catwalk diva de pluimstaart elegant gebogen veroverde ze iedereen compleet met de blik van haar helblauwe ogen ze was amper twaalf toen ze overleed al telt dat aantal in zo’n mooie jas misschien voor wel tachtig…

ik droom mijn woorden in je geest ben geweest, geworden tot gelukkige herinnering ik spreek geen lucht in letters zonder krullen ongeopend oog je leesbaarder dan ooit ik kus niet op papier tussen regels kou bevriest ik houd van jou altijd op jouw manier we naderen omzichtig paraderen met de witte vlag doorzichtig vloeit de inkt…

een aan ijs gerelateerde paardenvijg een aan paarden gerelateerd vijgenijs -paardenijs ligt maatschappelijk lastig het paard, de vijg en het paradijs de stad, de straat, de schoen en het paradijs de paardenvijgen para-eis een eis maar dan half een zachte paardenvijg een zachtepaardenvijg de paardenvijgenpaladijn de inburgeringscursus het paraderen…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp een waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van boord…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp de waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van…

verbranden eindeloos goddelijk was het zonnebad dit jaar waarin de koude noorden wind met veel misbaar zijn plek opeiste na wat korte handen reiken met een winter die in vorst en ijs historische namen deed herleven uit een vergeten tijd nog voor het copieus dineren was het heerlijk om op de boulevards te gaan flaneren losjes paraderen…

ik zou een schouder willen schrijven waarop de wang, de traan kan rusten het verdriet van het grijze hoofd voor de mens die verlangt naar toen, die dagen dat de straten nog vol waren van kinderlijke kleuren de ster aan de hemel stond niet vastgespeld op een jas nog ver van de verbanning de kwelling van paraderende uniformen, de schoeisels…

Met haar mooie jonge lijf paraderend langs een man, bewust al van haar vrouwelijkheid en wat ze daar mee kan. Zo jong nog, maar geen kind meer, de onschuld al vergaan, Precies wetend wat ze wil en waar ze voor zal staan. Dansend tot diep in de nacht,zich niet bewust van tijd. Genietend van de aandacht raakt ze al haar zorgen kwijt.…

Escar go, draai en keer het om De reactie is soms krom Als een spiraal Op elke slak zout leggend verhaal Gaat hij chambreren Schuimbekkend paraderen Een spoor laat hij zeker achter Zijn huis wis en waarachter Draai en keer het om De slak zonder huis, Stom Is de spiraal met naakte waarheid Kokend gezouten ingepeperd Met boter kruidig op…

mooi, maar Ja zo’n trouwjurk, dat hééft wat… Nou ben ik middelbaar nog steeds met nummer twee getrouwd en weet je het is raar, maar in de buurt zit een bruidsboetiek, die een verbouwingsopruiming houdt, en telkens weer wordt mijn oog getrokken naar die etalage… Stel je nou eens voor dat ik één keer in zo’n prachtige witte trouwjurk paraderen…

mens en paard Beelden van het loopgraven front Maken me telkens weer stapelgek Miljoenen jongens sterven in de drek In een oorlog zonder duidelijke grond Wegens lafheid geëxecuteerde soldaat Die in shock niet voldeed aan z'n plicht Ik zie Mata Hari's witte gezicht Als ze voor het vuurpeloton staat Ik zie mannen in clownesk uniform Paraderen…

Ze paraderen over straat en iedereen heeft haast. Ze kijken niet omhoog. Alleen maar naar beneden Ze hebben allemaal een telefoon en vinden dat heel gewoon. Dat lijkt allemaal zo rustig. Vergis U niet, ze maken ook ruzie. Met veel geweld, meestal om macht of geld. En onze vader schudt zijn hoofd.…

verlangend kijk je uit naar zomaar deze dag waarop je flaneren kan op de wonderlijke ramblas waar veelkleurig als het leven legers van zonovergoten mensen langs standbeelden paraderen opgaand in struinende drukte van catalaans vurige ambiance zul jij je tijdloos gaan verliezen in machtig prachtig de schoonheid van stralend kleurrijk gaudi's…

Mijn tweede vriendje vond moeder veel te oud, ik huilde tranen met tuiten, ‘k was het niet met haar eens en ik liep te paraderen buiten, tot hij verhuisde naar een andere stad. Zo bleek dat ook deze liefde geen lang leven had. Mijn derde vriendje had de hand op de knip, ik moest mijn eigen cola betalen en ik zei, krijg jij de hik.…

"Men zegt dat ik best aardig kan acteren Als man, maar 'k heb wat moeite met mijn rol Als vrouw - nee echt, dat wordt mij iets te dol Ik zie mij niet naast Alex paraderen Al zie ik er jong uit, het voelt als straf Die baard maakt hem te oud, die moet er af!" - Max(ima) - 28 april 2024…

Het winkelend publiek wordt vaak de stuipen op het lijf gejaagd door zo’n kolos, waarvan de eigenaar, als een Big Boss, geen notie heeft hoeveel die krengen zuipen. Het motto van die nieuwe stadsnomaden: “Ik ben een blije sponsor van Bin Laden!”…

ogen dicht sproeten op mijn neus Ik geniet met volle teugen van het strand Zoveel mensen bruin of roodverbrand Allerlei soorten dun lang slank of moddervet Allemaal een dagje lekker naar de kust Op handdoek of lezend op een ligbed Blikjes bier en ijsjes worden gretig verkocht Kinderen maken een zandkasteel bij de zee Vrouwen in bikini paraderen…

maar zij aarzelt naar haar aard op zijn parmantig paraderen trek hier veren uit het leven , heer van huis en haard.…