Alle inzendingen over politiek verzet Groningen

Mijn stad, hier ben ik herboren, en heb aan jou mijn hart verloren, jij geeft me altijd het goede gevoel, jij bent niet het middel, jij bent ook het doel, Als ik eenzaam door je straten dwaal, vertelt elke gevel zijn eigen verhaal... jij geeft me de warmte die ik zoek, een stadje uit een sprookjesboek. De mensen die haasten zich meer en steeds…

Vrouger, toen'k verkeren haar schreef ik noar mien laif 'n poar keer in de weeke ain verlang'nde, lange braif. Ainmoal traauwt was dat veurbie ging verhuuz'n noar Amsterdam schreef toen noar mien olders mor met 't krieg'n van ain telefoon kwam van 't schrieven niks meer van. Nou, tientall'n joaren loater schrief ik met 'n mail-vriendin…

De EU-top die in het Groninger Martiniplaza werd gehouden, had Maxima als aandachtspunt, een minimum aan vertrouwen. Minister Verdonk leidde in en luidde uit, ze had maling aan het oppositionele gefluit dat weerklonk van achter de ver weg staande dranghekken. Integratie??? Niét voor hen die moéten vertrekken!…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Druipnat stond ze, alleen, voor het gazon, het regende nu reeds pijpenstelen, even geleden nog maar scheen de zon; de bui leek haar niets te kunnen schelen. Sterker nog, ze scheen het niet te merken, keek onbewogen naar de natte grond, tussen de matglimmende grijze zerken, naar waar iemand zijn laatste rustplaats vond. Was het de wolkbreuk…

De weg rijgt de dorpen als op een spies bijeen deelt stedelijk in twee het kalme dorpsleven. Ooit werd hier voor een stille reis tol geheven; kom daar als dorp vandaag de dag maar eens mee! De houten koetsen werden dozen van metaal - de zanderige weg weldra geasfalteerd – Een alternatieve weg, provinciaal, wordt nu hevig bediscussieerd.…

Met Bommen Berend voor de poort Beleefde Stad haar schoonste uur Het wél-gerichte contra-vuur Werd ver in 't Ommeland gehoord Nu vecht tégen 't provincieschorem Frank Rabenhaupt vóór het nieuwe Forum…

Mamme, mien Flappie is vot, joa kind, dien pabbe is joareg de familie komt vandoage eten; Flippie is ook vot, mamme joa, Flappie was nait genog, ome Doeke prikt ‘n vörkie mit-- dan mout ome Doeke dizze nacht mor in ‘t knienhok bie Flappie’s moeke sloapen, zai is aarg verdraiteg en ainsoam, en er zit nog veul Flappie in ome Doeke.…

In 't Groningse Noordlaren Krijgt men ras grijze haren Van 't vogeltje de roeker Een ongewenst bezoeker Hij gaat 's nachts flink tekeer Het is echt niet leuk meer Geen mens die er nog slaapt En heel het dorp gaapt Wijs heeft men nu besloten Er wordt nog niet geschoten Eerst gaat een ambtenaar Op cursus met zowaar Een heuse roekentoeter…

Als ik vol verbazing op mijn kalender kijk, waarop ik zie dat het echt hartje winter is, krijgt mijn lentegevoel dus meteen ongelijk, toch voelt alleen de harde wind soms wat fris. Maar nergens ook wat sneeuw of ijs te bekennen, in de parken hebben de bomen al knoppen. Het schijnt dat wij daaraan zullen moeten wennen, als we de CO2-uitstoot…

Dat is onze straf voor de hoogmoed van politiek Den Haag.…

Ís heel politiek Den Haag vandaag Niet een kinder-creche? Een kinder-creche met luiers! Die maar blijven lekken Zelfs met de juiste pampers! Maar deze bewuste incontinentie: Impotentie van bedoeld goed gedrag Is niet op te vangen, te stoppen Maar blijft wel heel irritant Als ‘t druppelen van ‘n kraan vannacht!…

Gajes, onderkant van het gelijk Ondanks hun gezeik Rekent de kamer zich rijk Vijftig-plus wil best wel werken Ondanks politieke vlerken Die prediken voor eigen kerken Nederland, verloren land Binnenskamers verdedigt met hand en tand Doch de dijken breken, Regering wordt afgezeken De staat spoelt aan op het strand.…

De christelijke politiek gaat zich nu etaleren. Het bezuinigingsmes was voor velen moeilijk te verteren. Met de verkiezingen in zicht worden de tongen glad. De rol van de burger is onderbelicht, de ombudsman heeft het er druk mee gehad.…

Politiek Nederland zal het nooit leren In een filmpje laat men zien in het kort Waar het voor de kijker duidelijk wordt Dat in dit land slechts angsthazen regeren Zo ziet men dé crimineel min of meer Als blanke modieus geklede heer …in het Amsterdamse campagnefilmpje “Het is afkoelen of aangifte” blijkt dat schijnbaar de blanke mens voor…

. ---- De commissie Davids is zeer kritisch over de besluitvorming rond de Nederlandse politieke steun voor de inval in Irak.…

kom toch, treuzel niet krul je vingers om de mijne en gehoorzaam je voeten die allang de juiste plaatsen zien kom toch, verzet je zinnen proef de nieuwe stilte rond je vergeten naam de toekomst is nabij kom toch, stap uit die lege dromen die niets meer toevoegen aan je wereld kom toch en geef je leven lucht…

Je zult je zinnen nu verzetten krakend zet je, je eerste schreden in de boze mensenwereld van waaruit je de regenboog kunt raken met je mooie oog of liggend in het gras een zachte wolk voorbij ziet drijven ver weg zo zal dat gaan en we lopen met je mee zo langs de zee zo langs de zee.…

Ik wilde niet dat dit gebeurde maar was bang te scheuren als ik mij verzette. Luister hond, zei ik, laat me los en ik geef je wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen dat ik niet verder ging en met mijn andere hand hem streelde. Zo.…

ik heb vanmorgen vroeg met mijn merel gesproken hij is van zijn hoge tak af gedoken kwam goed in zicht zag zijn wakkere ogen vol blijdschap over het eerste licht begon mij omstandig uit te leggen hoe hij zich tegen indringers verzette het territorium was van hem en zijn griet hun nestje en liefdesgebied ik begreep hem draaide…

Bergen te verzetten Ruimen van de geest Achter kunnen laten Wat eens is geweest Luchten van je hart Verschonen van pijn Vrijheid van de ziel En jezelf kunnen zijn Last van je schouders Zucht van verlichting Glimlach om je mond Kies de juiste richting Vrij kunnen ademen Vier je eigen teugels Om de simpele reden Je leven krijgt vleugels…

Steeds lichter plaats ik je op mijn weegschaal Tandje voor tandje wordt verzet, duw je weg naar een gedachte die ik niet denken wil Soms gewaarschuwd met een vingertopje laat ik je toch struikelen over de rand van mijn bed Ik heb de wereld beloofd je heel te laten en als ik jou centimeter voor centimeter beheerst en voorzichtig…

Sterk wil ik zijn Ik wil je niet zeggen Dat ik aan je denk Sterk wil ik zijn Ik wil je niet zeggen Dat ik je mis Het kost mij geen moeite Om te zeggen dat ik je mis Maar jouw verzet Tegen alles wat je voelt Houdt mij tegen Jouw zwijgen Je liegt niet Zeg je En ik geloof je Maar je verzwijgt Belangrijke dingen Die ik daardoor…

Peutertijd de eerste stappen zijn gedaan wat je aanraakt krijgt een naam de bakens worden meer en meer verzet je wil, als een bloem nog in de knop, doch zichtbaar reeds omhoog geschoten, zoekt grijze grenzen op de spiegel van je zijn is ijl en transparant de landkaart van je leven zonder vaste rand je zoekt je kijkt verwondert…

Ik wilde niet dat dit gebeurde maar was bang te scheuren als ik mij verzette. Luister hond, zei ik, laat me los en ik geef je wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen dat ik niet verder ging en met mijn andere hand hem streelde. Zo.…

alsof er in je stem een ijsverdunner waakt over woorden die net niet kunnen breken oppervlakkig is je pols krachtig en zijn de slagen humaan in het weke vlees te voelen ik kan me niet verzetten tegen steeds weer die overdosis die me belet jou te zien zoals je werkelijk bent dus mijn woorden zijn spaarzaam en waken over de laatste…

is vandaag als stilgevallen Geen grote aantallen auto's, geen motorlawaai alleen kinderstemmen die een glijbaan maken winters genoegen de zinnen verzet louter sneeuw dat wil kraken De wereld is vandaag bedekt met vrede Oorlog, strijd en ruzie een dag lang ver van m'n bed.…

nadat we tafel en stoel verschoven de feiten naar fabels verdraaiden de serviezen in de kast veschikten de waarheid naar details verzetten dachten we dat alles wat we aanraakten in iets beters veranderen zou maar onze harten werden grauw en grijs als graniet we verkeken ons op het glanzende goud zoals Midas…

Hoe holler de taal Hoe voller de zaal (En ondertussen schrijven de stuurlui aan wal hun distichonnetjes!)…

Lucebert was blijkbaar fout PCN heeft hem weggesmeten Want kunst van zo iemand moet wel ontaard heten Beoordeel niet de maker maar zijn product Zo zijn de schilderijtjes van A.H. volgens mij aardig gelukt…