2835 resultaten.
Brakende nacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 De nacht houdt gevangen in catastrofes
alsof doorzichtige touwen kracht hebben te binden
maar ontwaken is krachtiger als de dood alleen maar
zin heeft in te grijpen
Magere Hein heeft tot op heden nog lang niet al het
werk verzet en laat het er niet bij zitten, hij slijpt
continue zijn zeis, ondanks onverzettelijkheid
gaat hij zelf flink over…
air-line
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 153 ik vraag om regen
en sleep de goden uit een groter leven
weg
de wereld huilt
een rivier wacht op ogen
't zwellen voorbij de stroom van het kwade
wie vergiet het vergeven
op lippen
't gorgelen van gebeden
aangetast door verzet
ik sleep de goden
uit de eeuwigheid weg
uit vuur
en wapens…
AAN ENE WEDUWE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.088 Rijze 't leed voor uw oog
als gebergten omhoog:
Het geloof kan ook bergen verzetten.…
Het paard op de bunker
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 208 Een teken van verzet!
Dan klinken er schoten.
Een siddering..., een akelige jank -
Oudzeer neemt een keer wraak.…
Verlangen naar later
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 Ik merk dat ik ouder word,
De tijd groeit uit mijn poriën
En gaat er ongemerkt
Met mezelf vandoor -
Ik probeer me te verzetten,
Maar leg het af tegen
Zijn vasthoudendheid.
Mijn rugogen zien
Een mager scharminkel
Doorzeefd door de tijd
Met zijn ongebreidelde
Verlangen naar later.…
STIEN
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 859 ontroerd ondergaan wij de beelden
uit het vrouwenkamp Ravensbrück
ruim 60 jaar na dato ziet een mens
en wat voor een met afscheidsbrief
en loden last van wat eertijds was
diep neergedrukt niet klein gekregen
gebogen gedaante in de kille regen
ongebroken en onvoorstelbaar vief
vrouw en moeder van twee kinderen
te vroeg weduwe rotsvast gelovend…
Oud
gedicht
3.0 met 48 stemmen 26.647 Eén dans, één dans met sproeiende ogen,
gloeiende wangen, losse handen.
En dan opzij gaan staan. De bleke glimlach voelen,
die als een nevel op een avondwei
omhoog stijgt. Langzaamaan verkoelen
en merken dat de nevel sneeuw geworden is.
Dan wijze dingen denken, lachen, liegen,
winst maken uit het wezenlijk gemis?
Of plotseling weer het feest…
eigen dressuur
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 150 wandelen en zwerven
in bossen en parken
gewoontes gaan sterven
gezond voor dit varken
mijn zinnen verzetten
in de pure natuur
jij zult niet beletten
mijn eigen dressuur
het gif moet verdwijnen
uit botten en vlees
de zon moet weer schijnen
voor Jan Zonder Vrees
ik zoek bloemen en kruiden
vermengd met wat water
het goud van deze tuinen…
[ De straatprotesten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 De straatprotesten
blijven me bij, de weerwil --
de woede, de wond.…
Bedelstraf
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 2.960 Onlangs werd ik door iemand aangeschoten
Die mij beleefd vroeg om een losse cent.
Natuurlijk belde ik de wijkagent
Die hem in het cachot heeft opgesloten.
De schooier komt pas weer op vrije voeten
Na het voldoen van duizend euro boete.…
Niets meer dan illusie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 God heeft niet
Voor niets ons
Zo geschapen dat
We niet steeds
Onszelf aan hoeven
Kijken - hoe we
Er daadwerkelijk
Uitzien bepaalt
Onze medemens,
Die naast onze
Lichaamstaal vooral
Ook onze gezichts
Uitdrukkingen
Feilloos registreert
Dus weet ik het
Zeker: Wat ik in
De spiegel waarneem
Is niets meer dan illusie…
Terug naar de basis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 90 Waar de nacht
Haar zwarte teugels
Langzaam vieren laat,
De dag in neev'len
Gehuld het levenslicht
Aanschouwt, zweven
Ontlijfde paarden alleen op
Hoofd en benen
Boven de nevel van
De dag, waar een
Rookpluim van elk vuur
Ontdaan over het water strijkt
En boten in de slingerbocht
Van het kanaal de dag
Beginnen met
Een…
De horizon ligt inmiddels achter hem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 In een vlaag van
Verstandsverbijstering
Doodde hij op een
Kwade dag zijn
Ex, zijn zoon,
En schoonmama -
In wanhoop vluchtend
Op weg naar het
Eemskanaal waarin hij
Zijn eigen leven nemen zou
En toen dit laatste
Niet lukte - vanwege de kou -
Werd hem maanden later
Levenslang opgelegd
En liet hij de horizon
Van zijn leven…
gedegen lijfsbehoud ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 in de termijn van het gesteld
proces, het inter-zijn dat
waakser is dan mijn doolhof in het ontmoeten
dirigeert de annihilatie
geen bouwval die niet kermt, geen specie
die draadloos spreekt geen verankering
met trots slechts lege tonnen en spijbelende
mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten
het houvast in het falen van die ander, het…
Spreeuwendans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 176 Terwijl stadionlampen
Hun licht in aanvankelijke
Fletsheid op betonnen
Muren werpen
Zwermt anderhalf uur
Voor het treffen een
Golf van tienduizenden
Spreeuwen in de
Avondschemering
Die voor alles het
Afscheid in zich draagt,
Vormen aannemend
Die bol en rond zijn
Maar ook langwerpig
Als een zandloper uitgezakt
Legt ze…
Dode schoot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Schoot waar het leven
In gekoesterd werd,
Begin van nieuw leven
Zo pril, zo prematuur,
Onverwachts is de vorst
Er doorheen getrokken
Terwijl de lente
Al lang begonnen was,
Vruchtbare aarde
Bevroren terwijl
Het zaaigoed al
Ontsproten was…
Verdwijnselen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 Onaanraakbaar ben je
In een waas die je af
En toe aan het oog onttrekt
Dan ben je er niet,
En dan weer wel -
Ik hou me vast
Aan dat ene,
Dat ene moment
Dat ik je weer zie,
Je verdwijnt maar
Neemt geen afscheid
Je gaat zonder opzet
Om weg te blijven…
vragen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 310 ondanks het besluit te zwijgen
-geen woord voor aarde of vergaan
voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk
te verkroppen dat winterbloemen
bloeien, roekeloos ontknoppen
harten schaamteloos openstaan
waar narcissen gedijen onder sneeuw
wie zal straks de schoonheid tellen
de woeker van het groen beheren
as blazen in prille zachte voorjaarswind…
Weg
gedicht
2.0 met 21 stemmen 1.049 Wat een naam heeft, bestaat
ook als zij dood is of weg
naar een vreemd land.
Of helemaal niet weg
maar onzichtbaar
in een gesloten ruimte.…
Een wereld
gedicht
2.0 met 1 stemmen 369 Tot leven komen bewerken en monteren
een wereld van het begin hard en mistig
veel later een oude beschaving monumenten
niet als herinnering maar als buiging
naar een tijd zelf de onmeetbare tijd
niet gericht zoeken maar dwalen
om de rivieren planten bergen dieren
heen draaien vliegen wandelen
halt houden op een plek landschap
laten woekeren…
Nature morte
gedicht
4.0 met 1 stemmen 530 Stil leven is niet dood
de vruchten blijven altijd
kleuren en gloeien in het licht
druiven willen steeds geplukt
appels vragen om een beet
citroenen om een mes
maar de schedels om contemplatie
we zetten de tijd niet stil
het brood wordt gegeten
we zien de perzik bederven
of uitgezogen worden door een wesp
de dode wijfjesvink ligt op haar…
Wisent
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 Nabij het modderige pad,
aan de rand van het Noorderplantsoen,
staat, in scherpe schaduwen gevat,
de grijze wisent in 't groen.
Massief en vol intense kracht,
de kop strak naar de grond gebogen,
houdt hij roerloos de wacht,
hij kent angst noch mededogen.
Dreigend en aanvalsbereid,
door kastanjebomen in de rug gedekt,
hunkert hij naar de…
Herdenking
gedicht
3.0 met 1 stemmen 644 Ben ik hier om licht te zien
of het duister, bij de kolom
die opzij staat, in de stad waar uit
op ijzeren wegen.
Ben ik hier om gedachten
mee te geven, woorden?
Woorden voor terreinen en gruis?
Zoals uit de zwart geslagen boom
met afgescheurde tak toch weer
het groen bloedt en straks de bladeren
komen, zo wil ik hier mijn woorden
laten…
Bewegen
gedicht
1.0 met 14 stemmen 1.594 Leven op aarde was niet het doel
we beklimmen bijvoorbeeld de Obergabelhorn
langs de zuidkant de kale rotsen
stijgijzers aan in de sneeuw boven
pikhouweel kruipen touwen
er is geen recht weg
over de scherpe kant de richel
er is geen doel we zijn
opgenomen in de beweging
afgestemd op het heelal
landschap waarin we niet thuis zijn
tussen overdadige…
[ Traandiamanten ]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 12 Traandiamanten,
bevroren op mijn wimpers:
schitterend verdriet.…
[ Geesten zien alles ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 9 Geesten zien alles,
ook ons, zoals wij hen zien:
wazig aanwezig.…
[ Soldaten haasten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 16 Soldaten haasten
zich weg van wat ik niet wil --
niet kan geloven.…
[ Ze overspoelt ons ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 Ze overspoelt ons
met een zondvloed van woorden --
We raken doorweekt.…
LIJNTJE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Inderdaad zo denkt men in het Westen over Groningen – een regionaal probleem. Dus zelf maar oplossen. Onder het liberale schrikbewind van de VVD veramerikaniseert Nederland razendsnel. Het grote geld regeert en bepaalt. God bless Holland.…
project geslaagd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 122 dacht ik: ik hang gewoon op
men stelde me erg op mijn gemak en Rob
Mulder (presentator) las het gedicht in het
Gronings voor.…