Alle inzendingen over portiek

Niet veel later miste ik plots het getjilp de eerste regendruppels vielen niet bang om nat te worden vluchtte ik toch het portiek in waar die ogen mij weer vonden.…

Zijn doordringende blik Peilt achteloos De liefdevolle vrucht van Het verwoestende mensenkind, Gedachteloos achtergelaten, als een Opdringerig koekoeksjong, In de druilerige portieken Van een, zichzelf het leven Uitzuigende, wereld. Verschroeiende muskieten, Haatlarven van doldrieste wezens, Verblijven blind in hun Verborgen kokers.…

Zeg voorwiel, blijf eens recht, o handen hou dat stuur nou vast, dag schots en scheve sterrenbeelden, vlieg toch niet zo snel voorbij, dag harde koude kinderhoofdjes blauwgroen in mijn ribbenkast - ha die voordeur, leeg portiek, hoi trap, daar kom ik, stommel stommel, antwoordapparaat vol ruis, we zijn weer thuis.…

Onder uw handen mij binnen halen in de kleine portiek van de zeer hoofse zalen waar ik hoor zingen dat vér-ijle lied als ge mijn naam zegt of zacht naar mij ziet.…

Het is bijna sinterklaasavond de warmte van de moederhaard waarin vlammetjes kleurrijk spelen doet blozende wangen roder kleuren koude handen glijden vanuit wollen wanten de warmte tegemoet op de stoelleuning een dikke sjaal onder de kapstok staan de moonboots ze lieten een nat spoortje na op de treden van ‘t portiek op tafel geurt…

Portieken met tegels in glazuur maken het zoet. Stempel van de Amsterdamse School is de maat. Houtbewerkte deuren herbergen eigentijdse buren. Wereldlijke straatnamen van zeevaarders geven kracht, Marco Polo, Jan Evertsen en je kunt dromen voor uren. Natuur in statige bomen en een echte Admiralengracht.…

was ze vertrokken maar in het portiek waar ze altijd afspraken stond een schoenendoos met zijn naam erop gevuld met kleurrijke kaarsen weliswaar half opgebrand maar elk met standaard ook een stapeltje nostalgische ansichtkaarten met dorpstaferelen zoals een paard-en-wagen op een bijna verlaten kruispunt en een ruiter langs een kanaal…

Maar als het onweer losbarst en over de stad trekt , schuil ik gewoon in een portiek naast de ingang van de Albert Heijn. Tot ik eindelijk een stap zet en er doorheen loop en als een reporter vraagt hoe ik me nu voel dan zeg ik : 'doorweekt maar opgewekt' . En zo kom je nog eens op televisie. Midden in de zomer van 2007.…

Er stonden twee man in het portiek, met platte tassen, ze oogden glad geschoren en ook fris gewassen, waarop mijn Oma dacht: ~Die willen iets verkopen.~ Toen ze gedrieën aan de koffietafel zaten -de kopjes vol en op het schoteltje een koekje- trok één der heren uit zijn aktettas een boekje en kwam terstond van ~Rijke Boodschappen~ te praten;…

vermiljoen rode jas gouden tressen koperen knopen blauw lakens vest naden in zwart galon op de witte pantalon zij meldde zich ten paleize het huis van de Koningin zei ik wil een echte lakei voor vast in de vrij en anders de palfrenier los in de versier Hare Majesteit schoot in de lach toen ze de jongedame bezag sprak kwiek uit haar portiek…

COVID-19 Pandemie 11 maart 2020 Stil buiten Volle huizen Informatie via media buizen Strijd in ziekenhuizen Hectiek in de politiek Hoeveel zijn er vandaag ziek Wie staan er met te veel in een portiek Geen sportschool maar thuis gymnastiek Een onzichtbaar virusje laat ons verlammen Corona is de naam, en proberen het in…

De goedkope woningen zorgen voor goedkope bewoners, die in de portieken blowen en op klapstoeltjes halve liters bier weten weg te werken, zonder iets uit te voeren. Er wonen allang geen heren meer in de Herenstraat, maar absolute losers, die de afbraak in stand houden.…

Haar zwijgen is vergeven aan de grillen van de wind, gniffelt met giechelende vogels, juicht over daken, toont de portieken. Laat maar waaien zingt het loof. Haar stammen kunnen dragen. Haar stilte wortelt diep onder de schaduwkronen. Hoe ik nooit stilstand zie, maar altijd nijver werken aan een groter plan.…

aan door jengelende logistiek, scherp gedrein van tramrails snelt door de sirene geest van ijle lucht de linden werpen met een hoofse neiging in hun kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe boven de daken in een verbale dramatiek schildert een zilveren vogel zijn pirouettes heldere witte sjablonen op de marmeren portieken…

Gebruikers zitten in portieken en op de stoepen. De winkelier is vogelvrij. Je kunt er feitelijk niet omheen, er is geen oplossing voor dit probleem. De politici die likken hun wonden, daar ook zij geen oplossing vonden. De politie dat is heel raar, is er al een tijd mee klaar.…

Onbevangen vlagen van overwicht Eindigen in de touwen, Gevangen, knock out, op de koude grond Gebiedende bedelaar Ogen zwaar gerand, hol, ongezond Handen vooruit Voor ’n aalmoes met een smoes Om met verbeten lippen, Te kunnen vergeten, Wat moet worden vergoten Aan de horizon, de rand van ’t trottoir Getekend door 'n zelfkant Gebogen in 'n portiek…

Haastige menigte, de laatste inkopen, een vrouw slapend onder kranten in een portiek. Varkenshaasjes, biefstuk, exquise hapjes, kreeft, bouillabaisse, wat men maar wenst. Alleenstaande moeder, uitkeringstrekker, gehakt, aardappelen, sla, de laatste eurocent.…

De stugge knoppen tergen hem, de maanbrieven met hoge getallen, een dreigend en beleefd schelden op een dik vel, verfraaid met een merkteken. 3 In het portiek heft zij de schouders, een vrouw met een sierlijk silhouet. Men waant haar fataal omdat de minnaars uit bed rollen, uitgemergeld en vaal en moe.…

Ik loop nog in het gindse, het anderszinse Van weggelopen dagen In een zoekend verlangend vragen En een bangend klagende gloed van zonden Bloedend aan mijn ziel die wondde Voorbij achten, de dag gaat heen Zinkt langzaam onder een dak van wolken Die het gegane azuur bevolken en de kleur van dagen molken Niemand weet waar ze wieken En portieken…