Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.764):

Rotterdam mijn stad,

Rotterdam mijn stad,
als ik kon zou ik je beschermen.
De stad waarvan niet wordt verwacht
dat die door sommigen wordt verkracht.

Rotterdam waar je roep om hulp
verloren gaat in het stadgedruis.
Rotterdam de stad van waaruit
de meeste Rotterdammers al lang zijn verhuisd.

Rotterdam daar zijn de criminelen aan de macht.
Vrouwen worden er verkracht.
Dealers staan op de meeste straathoeken.
Gebruikers zitten in portieken en op de stoepen.
De winkelier is vogelvrij.

Je kunt er feitelijk niet omheen,
er is geen oplossing voor dit probleem.
De politici die likken hun wonden,
daar ook zij geen oplossing vonden.
De politie dat is heel raar,
is er al een tijd mee klaar.
Opbouwwerkers zeggen heel gedwee:
het valt allemaal wel mee.

En de bewoners zitten in huis gekluisterd,
omdat niemand meer naar hun luistert.
In hun stad gebeuren rare dingen,
waartegen zij niets kunnen beginnen.
Inspraak is een grote leugen,
Wel bescherming voor wie niet deugen.
Mijn stad is slechts nog een gedrocht,
aan de criminelen doorverkocht.