Alle inzendingen over post restante

struikelend over de restanten van leven zie ik gedaantes die geen stem meer hebben onherkenbaar zonder kracht op sterven na dood zie hoe dodelijk het leven is………

als klaprozen uit de hemel vallen honderd en meer jaren later vraag ik één van de zeshonderdduizend die een brug te ver is gegaan het licht aan het eind van de loopgraven zwart zag mij als immer aards te herinneren…

Het restant is voor Hercules Poirot.…

Ik mis je, pap Ook al ben je nog dichtbij Ik huil om je En jij, huil jij ook om mij? Om alles wat voorbij gaat Herinneringen op een rij Om alles wat nog komen zal Maar zonder jou erbij Ik mis je, pap Je bent op weg gegaan Ik huil om je Om engelen die naast je staan Om alles wat er op je wacht Door God aan jou beloofd Volmaakt te…

Het is beter te zwijgen over goud en te spreken, als je meer van zilver houdt...…

Iedereen kent wel een persoon die in het leger zit of heeft gezeten.. Toon jij die persoon respect? Of was jij het alweer vergeten? Vergeten.. Dat die helden naar het buitenland worden uitgezonden.. Vrede was het doel.. Maar er vallen alleen maar meer gewonden.. Mensen mogen hun dankbaar zijn, voor het helpen voor de wederopbouw van een…

Nog altijd als ik terug denk aan die ene dag.. Zie ik weer alle tv beelden voor me.. Het leek wel een veldslag.. En dan erbij nadenken dat er 19.916 mensenlevens zijn vergaan.. Hoe moeten al die familie's nog verdergaan? Al die mensen rennend over de straten.. Vluchtend voor hun dood.. Niemand van hen, had deze wereld mogen verlaten..…

Ik zie je van ver af aan komen lopen over straat.. Elke stap die jij dichterbij zet, voel ik mijn hart sneller kloppen.. Ik praat mezelf in me hoofd, Dat ik jou wil aanspreken, voor een gesprek.. Ook al vind ik dat heel moeilijk, ga ik het toch proberen.. Ik doe het, Ik doe het, Ik doe het.. Je loopt nu 10 meter bij mij vandaan, en ik krijg…

Een web vol leugens Wat is nog waar? Hij is een betrouwbaar mens vertellen wij elkaar Maar wat weten we nou eigenlijk van elkaar Wat is nog waar? Een leugentje om bestwil moet kunnen vinden we allemaal Maar waar ligt de grens tussen te ver en normaal Een bescherming tegen de pijn of een vernietigend oordeel van elkaar De reden van…

na de opnieuw gelaatsboetsering met het restant achter de oren heeft zij sprekend breedbeeldlippen en alle spiegels afgezworen hoe triest het ook mag zijn blijft zij eeuwig lachen…

De late verwoording zorgt dat pijn snel slijt troostende dankwoorden met een 'last post' verdriet verzacht voor vrouw en kroost. Na begrafenis wordt 't geestelijk testament als de grote stilte intreedt, thuis bezorgd. Van alle schuld vrij gepleit en getroost leven nabestaanden verder zoals gewend.…

Brussel ontketent een Post-It-war zonder kogels of levensgevaar. Het doorbreekt de sleur en brengt weer wat kleur in het leven van de ambtenaar.…

Speciaal voor jou een mail ik heb er zoooo veel kan dus ook per post zo word ik verlost van al die knuffels en kussen waarmee je het vuur kunt blussen van heimwee en verlangen ik ga je er helemaal vol mee hangen voor jou, oma, nog eentje, hier vooral heel veel plezier vandaag.…

Armoedig deze tijd van het nieu- we virus; SARS, COV2, CORONA Feit en fictie, een constructie wie nu win(s)t De toekomende tijd, zal het ons leren, maar wel ten koste van veel. En wie? Libera et povera; vrij, maar arm Noch gebonden, noch rijk; IS ER LEVEN OP PLUTO, heel misschien de maan*...? *Vrij naar 'België' van Het Goede Doel uit 1982…

Nooit was je zo zwaar. En zo mooi. Met ogen van lichtgroen water. Je vleugels ontplooid. Voorbij voorbij aan de laatste vader. In de morgen de woede doorstaan. De walg die omhoog kwam spoelen. 's Nachts door het zeewier gegaan. Het hoen van de wanhoop zien broeden. Zo moedig gestreden. Genoeg genoeg om de dans te ontspringen. Om straks…

De vrouw begon nu van zichzelf te houden Zij had geen ruimte voor een nieuwe band Die was als zwoegen door het mulle zand Als anderen dat eens aanvaarden zouden De vrouw begon zichzelf nu zacht te strelen Liet los haar vrijwel levenslange taak Van het verzorgen, want het was nu zaak Om voor het eind haar eigen hart te helen Zij was benieuwd…

De vrouw begon nu van zichzelf te houden Zij had geen ruimte voor een nieuwe band Die was als zwoegen door het mulle zand Als anderen dat eens aanvaarden zouden De vrouw begon zichzelf nu zacht te strelen Liet los haar vrijwel levenslange taak Van het verzorgen, want het was nu zaak Om voor het eind haar eigen hart te helen Zij was benieuwd…

VETBOLLETJE Op het bolletje twee kibbelende mussen Vogels maken blij REGENBOOG Drijfnat geregend zag ineens een regenboog Toch een beetje blij BLIJ SPEL Twee keer plankje leeg achter elkaar bij Scrabble geeft een goed gevoel SLAPEN Ik hoor je slapen je bent ver weg en dichtbij Droom je maar heel blij DROMEN Ik zie je dromen…

nog zijn er restanten van de anderhalfwereld in onze tijd relikwieën als sprookjes voor ouderen en kinderen vergeten is dat ook zij ooit hebben geleefd en hun zielentaal is opgeschreven bij feesten en evenementen goed en kwaad is gebleven maar de mens vond het sprookje een irritante fantasie die door machthebbers misbruikt werd te…

Een terp van dode dingen tergt de lucht. Niets is zichzelf. Veel jichtig huisraad. Vocht, zwart vocht dat uit een koelkast welt. Voorgoed kapot, versjacherd, mensenhanden moe tijgt me een stad van afval tegemoet. En ik kijk en ik kijk. En als ik loop verlies ik haar, ik voel een baard, mijn jas verrafelt waar ik sta en alle wolken jagen Greenwich…

Zo eindigt zeep: een smalle tong, soms grijze barstjes in de lengte. Olijven, palmen: niemand dacht aan warme landen, 's ochtends vroeg, wanneer het raam nog donker was. De zeep lag in het plastic bakje. Schuimbelletjes, half weggegleden, dat was je moeder of je vader. Kleine tongen, wit of groen, steeds dunner, met een scherpe rand,…

Ik ga je nu ontvrienden Voordat je mij ontvrienden gaat Degene die wordt afgedankt Blijft vaak het langste kwaad Die stomme maaltijdplaatjes Van pasta of patat Of enge kinderfoto's Die ben ik echt heel zat Het is gewoon niet leuk meer Zoals het hier nu gaat Vandaar mijn drieste actie Ik hoop niet dat je nu haat Je hebt het zelf te danken…

Aan Johan Egberink Boekelo op twee mijlen van hier waar oom Jan Tolstoj las achter de ploeg. Zijn zoon rijdt ons over zijn landerijen;daar licht groen naast de kalkovens der koeltanks het sein op dat de constellatie verraadt van de alerte apparatuur. Het kalfje slobbert uit een emmer, uit de weiden loopt op zijn gemak het vee de loopstal…

potverdriegroemetjes hoe kan het bij de post alweer zo'n leuke vrouw voor verbintenis in trouw aan de ring en de bloemetjes echtelijk bezet…

Een postduif uit het Drentsche Wijster die was het spoor helemaal bijster bezorgde geen post toen hij werd gelost maar zong op het dak als een lijster.…

bijna boven breekt de betovering aan de rand van een richel hangt het restant van een brug touwen zwiepen in canon tegen de rotsen driftig de holle zee er is geen weg terug .…

Nog dezelfde dag Kreeg hij zijn ontslag, Per post, aangetekend. Alles was van de baan, Ook zijn baanbrekende baan.…

Ik denk dat ik maar niet meer schrijf of bel ik denk dat ik er maar mee stop Want wat ik ook probeer -het is me nu wel duidelijk- mijn post wordt steeds geretourneerd en je hangt al heel snel op.…

Over de post Kwam een brief van een agnost. Hij wilde proberen Mij de waarheid te beleren. Ik dacht: ach agnost. Ik kan het wel waarderen Als mensen iets proberen.…

Maar de moderne post Is in de e-mail opgelost.…