Alle inzendingen over practical joke

." Joke van Leeuwen in DICHTER, tijdschrift met poëzie voor kinderen van 6 tot 106.…

Blad Quote kwam met de fieltige sick joke dat zij al jaren was verslaafd aan coke. Die achterqlap had men vast zelf verzonnen. Verhip, ik zie net hun redactie lopen zoals altijd: het span is straalbezopen – P.S. De slotregels zijn leugenkoek want zo’n proces wil ik niet aan mijn broek!…

Ze torenen met hun spitsen boven huizen uit boven daken Ze willen ons,volk goed,in stilte bewaken Ze vinden ons doen en laten toch: 'n heel gedoe Waakzaam met hun wakkere ogen wakker uurwerk en klokken Ze zijn van volksfeesten en partijen Echt,erom jokken doen ze niet zo nu en dan...…

de wereld wil bedrogen worden Het zijn niet alleen 'de witte boorden' die bedriegen Het is jokken halve waarheden, leugens liegen... alsof 't gedrukt staat We zijn 'aan de maat' hoe...... nu terug te keren in Holland, klompenland waar alleen tulpen? de akkers..... achter de duinen kleuren.…

Ik zal mijn weg gaan mijn weg vervolgen de bocht in gaan Misschien uit de bocht vliegen niet jokken, liegen Ik zal mijn pad gaan boos soms zelfs wel verbolgen Want het pad blijkt niet altijd geeffend .......vrij baan Zon noch maan zullen 'n onbegaanbaar pad ...immer verlichten.…

Gefietst naar Holysloot, om in de wei het kussentje te zien vol bloemen, dat Joke geborduurd heeft. Wilde eindelijk wel eens weten waar we de hele winter op hadden gezeten. Het klopte aardig, alleen nooit zoveel verschillende bijeen. Dat is nu juist de kunst ervan. ------------------------------------ uit: 'Gedichten 1969-1986', 1988.…

Joke…

Nog hoeveel momenten om in mijn dwaze hoofd te prenten dat dit alles niets is en dit niets alles, dat het leven geen “joke” is en dat jij niet perfect bent, dat je de enige bent, dat je m’n ziel verkent, dat je m’n waanzin kent.…

zo stil een glans op je gelaat lijntjes, fijntjes kunstig besnaard de handen rank en wit rustend op je tooi je oogt zo vredig verheven mooi en och, ik kan het niet beredeneren waarom een leven een fonkelend kristallen glas brak in talloze scherven de schaduw zijn best deed zich deze zonneplek op aarde te verwerven ( Joke…

Mag je liegen uit gewoonte Of om bestwil of uit angst Van onwaarheid, liegen, jokken, Wordt je neus beslist het langst Voor de grap iets gaan vertellen Wat niet waar is of verkeerd Is een tijdbom gaan bestellen Die zich ooit tegen jou keert Als je de waarheid gaat beroven Gaat met jou pas echt goed mis Omdat je zelf bent gaan geloven Dat…

In al je pracht lachte je om mijn schaduw en keek doorheen schreiende scherven - om mijn mond - die licht zuur de spiegel - op mijn grond - verrotten ik kraste in mezelf, vannacht, voelde slechts in schaduw de adem van mijn kracht…

Overal zijn lichtjes aan ik hoor de klokken slaan Bij jou zit alles nog in doos omdat papa daar voor koos Ik zie de lichtjes in je ogen dit had toch nooit gemogen Ik denk en zet mijzelf opzij leg de ballen op een rij Blij kijk jij mij aan de kerstboom voor het raam Even denken wij in licht het allermooiste kerstgezicht Ik denk aan haar…

In de ochtend onstaat het wonder van het licht, zachte kleuren op je gezicht. Ik kijk naar je en streel je wang, verloren de nacht de ochtend maakt me bang. Ik sluit mijn ogen voor de zon, jij kust me zacht en ik zie sterretjes.…

Altijd klaar om te verleiden staan ze daar, strak in het pak. Toch is hun lot niet te vermijden al voelen ze zich op hun gemak. Later die avond liggen ze daar. Ontdaan van 't verleidelijk strakke pak, gebruikt en platgedrukt, maar klaar om te belanden in de afvalbak.…

het pad dat we volgden leidde ons langzaam, maar zeker omhoog steeds steiler en mooier leek het en ik genoot de berg was hoog ik wist dat we de top konden bereiken met moed en de wil om door te gaan en ik geloofde Je bleef staan en keek omhoog naar de top en ik zag onzekerheid in je houding, in je ogen jij twijfelde en ik hoopte…

Haat mij niet zoals je ziet is het allemaal geschreven het verhaal het gaat inderdaad over jou kan je alles geven alles wat je maar wil zal voor je knokken nooit tegen je jokken je warmte geven als een kachel lopen samen als een pinquin wachel kachel warm geef je over je arm hand ik geef om je echt waar is dat raar na een lange…

Gedachten en daden Die in mijn ziel Met gevoel zich mengen Tot hem, de mens Die ik ben hier en nu, Woorden die wellen Tot regels die mijzelf Verbeelden in taal Die laag voor laag De diepte in gaat, Net zo lang tot ik hem Die ik genoemd wordt Gevonden heb, terugveroverd Op de geschiedenis die er Met mijzelf was vandoorgegaan…

Leesvoer in stapels Mijn god en mijn heer Dat kun je wel zeggen Legt u daar maar neer Doch waar is de gein En de wiets en de jool De mop en de joke Overkill apekool Zijn West-Vlaamse punch Is voor mij slappe hap Het metrum loopt mank Stap voor stap Grap voor grap…

Ik wil je wat vertellen Eigelijk is het geheim En mag ik er niet over jokken Hoop dat je er blij mee kan zijn Het is wel moeilijk te bewaren Het weegt best wel een beetje zwaar Plotseling is het gekomen En het voelt ook nog zo raar op Ik heb nu van die rode wangen Die ik al jaren niet meer had En zitten van die lichtjes in mijn ogen Kijk…

Nooit meer elkaar vervelen en ach ik zou jokken, als ik vertelde dat er nooit een vervelend woord viel. Maar mijn lieverd, mijn maatje mijn alles, de kinderen en ik, we zullen je zo missen Altijd weer……

Al heeft de sim een gulden rok, Zo is 'et toch maar enkel jok; Want schoon zij met een grote pracht, Wordt deftig in het spel gebracht, En dat ze voor de eerste maal Komt prachtig treden op de zaal, Komt wonder moedig aan de dag: Zij is een aap, gelijk ze plach'; Want eer men nog de rolle sluit, Zo kijken hare grillen uit, Want zijde, goud…

Peter heet 'beperkt' te zijn; hij kent mijn naam: “Dag buurvrouw Joke, wat is het koud he? Heb jij het ook zo koud? Ik wil zo graag weer dansen met..., jou maar Tjitske zegt dat het nog niet mag: Houd je nog wel een beetje van mij?” Ja, lieve Peter, ik houd nog steeds van jou. En we gaan weer dansen, zeker weten!…

jij van mij als en spel ooit van twee bomen begon het naast elkaar groeiend recht en trots totdat de takken zich verstrengelden toen volgden tijden van bloesem waarvan – nu nog volgens zingen waar bloemen spreken met vlinders in hun buik door de jaren heen verankert zich de liefde groeit het dankbare respect onderwijl de liefde…

Moeder Natuur kan maar niet jokken dus poepte Pietje kleine brokken waarmee de CD werd versierd en zijn Bevrijdingsuur gevierd. Ik had wel zin om wat te spelen en zachtjes raakte ik de vele pianotoetsen zwart en wit. En buiten schreven zwaluwen de lijnen waarbij een blauwe lucht het fijne muziekpapier leek voor een hit.…

De Gentiaan is naar Joke gegaan, het Vergeet-me-nietje staat bij Rietje. De Goudenregen heeft Toos gekregen, de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera, de Anamonen heeft Astrid meegenomen. De Angelier is aan de zwier, de Akalei heeft averij.…

De Gentiaan is naar Joke gegaan, het Vergeet mij nietje staat bij Rietje. De Gouden regen heeft Toos gekregen de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera en de Anemonen heeft Astrid meegenomen. De Angelier is aan de zwier de Akelei heeft averij.…

- Minde ik jonge kindren; Zieltjes zuiver van bedrog; Oogjes, die niet jokken; 't Voorhoofdje onbetrokken; 't Hartje zonder arg of list, Zonder zorg of vrezen; 't Lief en lachend wezen; 't Mondje, tot een kus gespitst, Vriendlijk aangeboden; En geen kunst van node.…

beminnen is gaandeweg verast het vuur gedoofd de as verstrooid na wat beloofd voelt zij hoe berooid achtergelaten is eeuwige trouw voelt treurig nou knagend gemis zijn spijt is groot zijn knieën knikken hij knielt slap neer vereert haar zeer haar keel vol brokken streelt zij zijn lokken vertrouwt hem weer maar kent zijn jokken…

Stevig in het zadel van het heden Gaat het oude ik hoop tegemoet Denkbeelden waar Kairos nog op broedt Zorg om de planeet, met recht en reden Zelfinzicht, de horizon verbreden Plannen die de mens nog niet bevroedt Stevig in het zadel van het heden Wordt het gouden kalf verwoed aanbeden Nieuwe geestdrift wordt nog niet begroet Neem het voortouw…

Geen kenners die, waar zij nooit jokken mogen, trouw prijzen wat vertrouwd is, langgeacht. Geen vakmanswijsheid hebben wij betracht, geen boekwinkeltriomfen overwogen. Geen koster, hoe genaamd, hoe bijgepompt, maakt onze maag afkerig van 't gekruide. Geen levensles, geen preek, hoezeer vermomd, geen etika kan iéts voor ons beduiden.…