Alle inzendingen over redt

Die Murdoch-Moloch heeft weer toegeslagen The Times, The Sun en Fox zijn niet genoeg Hij ‘redt’ al grijnzend elke voetbalploeg en schept behagen in het stoelpoot zagen De grootste rotzak van de wereldbol Zo erg? Ja, erger nog dan John de Mol…

Een strijkbout echter, redt het niet alleen, Daar mag eerst wel een stoomwals overheen.…

Frans Timmermans lijkt sterk op een profeet Hij predikt grif zijn groen klimaatpakket En zegt dat hij de wereld daarmee redt Geen oorlog straks en ook wat minder heet Want doen we niets dan gaan we naar de kloten Dus hout verbranden en dan boompjes poten…

Nu zit je als ik slaap, als een engel aan mijn bed, Die mij uit alle zorgen telkens redt.…

Die onderdrukte…, ach die redt zich wel en zelfs de aarde zal elk schokje mijden. Dus critici, stop dat aanhoudend zeuren: in China zal niets schokkends gaan gebeuren!…

Er is een liedje - wacht, ik leer het me - over een jongen die ze Hinkel noemen, omdat hij elke dag een steentje gooit, sprongen maakt en het op één been redt, nee: rooit. Dat liedje had ik graag een keer gezongen, maar het lukt me niet, het lukt me nooit. -------------------------------- uit: 'Verzamel de liefde', 2006.…

gezeur met je ouders wat ze willen is geld kinderen die werken en papa is de held sommige dingen zijn gewoon niet te begrijpen dat kleine kinderen moeten werken en voor de kost moeten slijpen stapelende kinderen boven op één bed het kan gewoon niet meer wachtend tot iemand ons redt.…

Hij redt me : zowel Antonius, als jij, mijn zielsverwant ... dan verlies ik niks. Het is een beeld voor mij geworden van hoop, geloof, warmte, liefde en zuiverheid. Een beeld van een beeld. Je was en bent er altijd.…

Overal een extra handje bij nodig, loop ik met stok en ben wat blij, met de aanwezigheid van jou, een extra paar handen, want met die alleen van mij, redt ik het niet. Dank je wel lieverd!…

Jaarlijks overlijden in de sub Sahara een half miljoen kinderen aan malaria Ze zijn arm en ondervoed Gaan dood alsof het zo wezen moet Terwijl één euro muskietennet ze van vroegtijdig sterven redt Waarom dan nu die heisa om ebola Is het de vrees dat het virus dra toeslaat BUITEN Afrika?…

Sos wie redt mij? Haai en vis averij, nee, zij niet, vrees de baai! Zee is wild het zand brandt, spoelden mee slechts wij twee, man en muis ver van huis.…

Had er nog nooit Van gehoord, hooguit Als een huis een Andere eigenaar Krijgt en aan hem Wordt overgedragen - Maar dat jij de Mens bent op wie Ik mijn diepste Roerselen projecteer, Dat jij mijn Overdracht bent Die mij het leven Redt, dat zie ik Nu pas, nu jij Mijn leven gered hebt En aan het begin Van mijn nieuwe leven…

Zo lang, hoopte men op een wonder, zo lang dacht men, ’t wordt beter, zo lang dacht ook hij, ze redt het wel. Men zegt: zo lang er leven is, is er hoop, die hoop is vervlogen, want daar ligt ze nu, opgebaard in haar gewone kloffie, dood, hartstikke dood.…

Alles lijkt plots zo anders, hoe hard ik ook vecht, Er is niemand die me redt! En waar is nu die vriend, Die me steeds uit alle ellende hielp. Nergens meer te bespeuren, Het was hij die dit alles deed gebeuren.…

Jaarlijks overlijden in de sub Sahara een half miljoen kinderen aan malaria Ze zijn arm en ondervoed Gaan dood alsof het zo wezen moet Terwijl één euro muskietennet ze van vroegtijdig sterven redt Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van oude dikzakken nog wat dagen vast te plakken…

Soms voel ik me nog een beetje verward, maar jij redt me altijd weer, jij....... de engel van m'n hart.…

en loop ik ook weer zo terug redt u het wel? of moet ik gewoon maar weer een handje geven…

Alle sterfelijke wegen leiden naar het eind waarvan geen liefde redt. In het stedelijk duister van de straten nemen we afscheid - en het drukt als lood, kijken om en wuiven, reeds verlaten, slaan de hoek om, en het is de dood.…

Van hoe ver moest ik komen, hoe diep ben ik gegaan, hoe ben ik ondanks alles er steeds voor blijven gaan Wat is het nut van vechten, als weet dat je het niet redt, je alles hebt gegeven, en bergen hebt verzet Hoe kan een mens zo blind zijn, je niet zien zoals je bent, zo dichtbij laten komen, en je dan nog niet kent Wantrouwen en ongeloof…

Al wie er kozen voor de zee, voor het ruime sop, Die redt ons van de ondergang, de Beerenburg is op. Gestrand zijn op de bodem van dat Friese bocht Bij windstil weer nog gaat tekeer de laatste ademtocht. Al zullen wij nooit zinken met onze houten kop: Red ons van de ondergang, de Beerenburg is op.…

De vloed nacht aantrekkingskracht het water verwacht dat zij om hoog getrokken wordt Door niets of niemand gestoord de maan heeft alles gehoord Trekt het water omhoog op naar die eeuwige regenboog de kracht van de maan mars brengt evenwicht de contouren van jouw gezicht Jupiter redt lekker draaien samen gek Het is het draaien…

Ik vraag om een schouder, die is niet dichtbij, ik vraag om wat aandacht, alleen maar voor mij, ik vraag om een hand, die aait over mijn haar, ik vraag om begrip, een klein beetje maar, ik vraag om wat steun, die ik zo nodig heb, ik vraag het alleen, omdat ik ’t alleen niet redt.…

Kom toch klein volkje, ik hoop dat je me redt, dan krijg je van mij elke morgen ontbijt onder bed.…

Zij draagt het voelen in haar vingertoppen Zij draagt het zien in de palm van haar hand Zij draagt de fluister in het horen zingen van de wind Zij draagt haar tranen in bijna blinde ogen Zij draagt het hoopvolle in haar harteklop Zij draagt de smeekbede in de stilte van haar stem Zij draagt de vraag aan de doktoren redt mijn ogen…

Vuurtorenwachter in de winter, waarbij het ijs niet breken wil; de dood vreet in met zoutzuur, totaal in mijzelf verloren, geen geile kut die mij nog redt, geen melktieten om aan te lurken, als het bitterste uit mijn hart afvloeit naar de kraters van dodelijke eenzaamheid, kruitvat, waar het verstikte gedachtenlava in een forse druk explodeert…

En soms niet eens weet wat links en rechts is Dit ben ik Een meisje dat soms onzeker is Maar het toch redt door zichzelf te zijn En open staat voor nieuwe ideeën en toch zichzelf niet gek laat maken Dit ben ik wees je zelf…

ik heb gegeven tot de onzen minder wogen dan het gram dat ik ooit nam het was gedogen te mogen lopen op de lijnen die jij in gedachten had ik balanceerde wat nee nu geen hand ik breek de blikken in je ogen want je woorden zeggen koud ik heb je nooit gemogen geen samenspel jij redt je wel uit onze vroege eenzaamheid er was iets…

Dichten voegt niets toe wat ook niet is afgetrokken geen waarheid onder leugens die de werkelijkheid redt geen droom die dagelijks wordt uitbesteed aan gebreken. Dichten is een restant nieuw leven inblazen een residu dat verzaakt wat het normale, gewone en voor de hand liggende aan valse interesse wekt.…

ga je eigen weg dan doe ik dat ook mijn toestand is slecht dat weet je en daar doe ik je pijn mee ga weg nu het nog kan weg uit mijn leven voor mij is het te laat maar redt je zelf en vlucht voor mij bescherm jezelf voor mij dus hou niet van mij!…

het is pijnlijk te zien hoe de walvis met haar jong duizenden kilometers door de oceanen aflegt op weg naar voedsel en dat het jong het dan net niet redt en de moeder zoveel moeder zal teruggaan en opnieuw een jong dragen onze camera's zien dat terwijl we er niets aan doen natuurlijk niet maar walvis omarm ons want…