Alle inzendingen over regenworm

zorgzaam slaat de mees een regenworm in stukken voer voor haar jongen…

- ik droomde dat ik ondergronds leefde dat regenwormen en emelten mijn buren waren met wie ik dagelijks het gesprek aanging het waren conversaties die 'k plezierig vond want ik hoefde me niet constant te verdedigen, we lieten elkaar in de eigen waarde, de regenwormen, de emelten en ik, Nu is mijn gelukzalige droom voorbij,…

Hij hield zo van de regen Dat heerlijke geplop De zon kon hij niet tegen Dan droogde zijn huidje op En als de regen daar was Kroop hij rap omhoog Regenbaden in het gras Hij hield het niet graag droog Zijn vader zei hem keer op keer Ga niet bij iedere drop Het is niet altijd regenweer Straks heb je nog een strop Ik zeg dit heus niet…

Dit was wel tegen waard`en normen, maar baarde heel veel regenwormen. Hun huisnaambord op nummer vier zegt: hier woont ma- en ook pa-pier.…

ik lieg dit leven voorbijganger waarmee waterland richting verdachte wandelde om de hoek bundel dubbel wat laatste reizen elkaar Vinkenoog een docu Komrij bevrijdde regenworm karma…

Zo klein als een regenworm aan de bodem verknocht. Zo zielloos lijkt het onder de grond een toevluchtsoord te hebben gezocht. Zo week en zo kwetsbaar schuilend voor de hemelse regen. De duisternis is zijn hemelpoort. Is zijn leven tot een zegen. Het menselijk kwetsen kent vele uitwegen en holen.…

Zonder het woord uit te spreken Is ze er, zoals jij er bent, Zoals ik er is Verzamelt ze de restanten Van vandaag, van gisteren, En neemt hen in zich op - Een enkele regenworm, Een spaarzame pissebed Woelen haar wat onwillig om: Het is nu eenmaal hun taak, Maar zin hebben ze er allang Niet meer in, ze vinden het goed zo, En…

Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers vuil zoals het weerbarstig joch dat maar wat aanmoddert en het gewicht van regenwormen in z’n handen weegt.…

Geloven dat er een hemel is alle bekende doden weer ontmoeten of naar keuze herboren als regenworm de wereld van de mens ontdekken het schiet niet op zou je dan zeggen t'is wat: nooit meer niks te zijn.…

De pissebed en regenworm, de egels die ontwaken willen al heel voorzichtig een nummertje gaan maken. De appel- en kastanje boom, beginnen reeds te botten en onder de forsythia vrijen twee vlindermotten. Dit wonder der geheime kracht, in schepping opgesloten laat de mens verwonderd staan, de kleinen en de groten.…

onthoudt goed mijn kinders zegt ma pier: na regen geen zonneschijn…

Je draait gehakt, je maakt van vlees en vet een soort van regenwormen, rood-witte minislangen uit de mond van onze tafelmolen, die afbreken en vallen in een groen geëmailleerde kom. Het is oktober en je stopt worst, bloed aan je handen en je schoot. De winter, en de braadlucht in mijn trui.…

Je hoort het knisperen van het dorre blad, hoe vette regenwormen diepe gangen graven, pissebedden onder vochtige stenen gevlucht, op zoek naar een veilige haven. Wanneer je maar stil blijft staan en luistert, hoor je dat alles beweegt en beeft, hoor je hoe het kraakt, zucht en fluistert, hoe alles om je heen agressief en angstig leeft.…

De grootmeester van de woordenzee opgegeten door de regenwormen de laatste resten lijkkisthout uiteengevallen door de tijd. Hier heerst nu de ruige brandnetel vrij en blij in nieuwe wildernis natuur op de begraafplaats laatste ode aan jouw zinnespel natuur op het graf jouw stilte heeft gezelschap.…

De grote rode zon klimt boven de horizon en de merel denkt dat ‘t zijn werk is, stapt trots rond, viert de geboorte van de nieuwe wereld en danst euforisch de regenwormen uit de zwarte grond.…

is meer dan wreed Ze drogen in de korst Schilferen van hem af Als hij langs de bast schuurt Een straf die zij stil ondergaan Met een taaie wintervacht Een speklaag onderhuids Daagt hij de vrieskou uit Door de lente uitgedund In een lichtere tint gehuld Speurt hij naar alles wat de tand verdraagt Van knol tot kadaver Van slak tot regenworm…

Oh lieve meid jouw tenen zijn als dikke regenwormen die uit de natte modder kruipen. En ik ben verliefd op jou, en ik wil jou in mijn hut en op mijn bed, en in mijn zoete droom, en bij mijn ochtendwekker en bij mijn hart dat tot vervelens klopt voor een zachtaardige vrouw bij een radiotoestel dat jazzmuziek draait.…

willen schrijven je bent de aarde van mijn grond je zuigt adem uit mijn longen alles is grijs in een wereld die verdwijnt de wind glimlacht eenzaam naar het gras van de wildernis waar geen koeien zullen grazen vergankelijkheid heeft niets met poëzie van doen poëzie vertelt niets over de martelgang naar jouw liefdesdood een laatste regenworm…

De gasslang tussen de gaskraan en het gasstel lijkt op een hele grote regenworm. De man hurkt nu bij die regenworm die steeds dikker wordt. De dodenslang moet ik nu afknijpen voordat het te laat is. Maar de man kon niet goed zien wat er gebeurde in de dodenslang.…