Het zomergraf

Het zomergraf
heeft de mooiste stilte
geluidloosheid
van de zinnen van het sterven
de zon doet zich poëtisch voor
maar jij vertolkt complete onzin

alles is in juli
zomers met bloeiende velden
van vergeten verledens

je bent een dag uit een verhaal
jouw geest bezoekt het heden
ik heb je weer lief
maar het weerzien is te pijnlijk

de maan is lieveling van de nacht
sterren zijn weeskinderen
die als licht lachen in duisternis

alles is in jou
vol gaten, krioelend vol maden
je zal voor niets verteren
een wereld zit me tegen
de planeten en de regen

je bent de nacht uit een boek
dat ik nooit heb willen schrijven
je bent de aarde van mijn grond

je zuigt adem uit mijn longen
alles is grijs
in een wereld die verdwijnt
de wind glimlacht eenzaam
naar het gras van de wildernis
waar geen koeien zullen grazen

vergankelijkheid heeft niets
met poëzie van doen
poëzie vertelt niets over
de martelgang naar jouw liefdesdood

een laatste regenworm neemt afscheid
van jouw verhaal der dode lijven

alles is bij jou vol dagen, verhalen
en boeken, zinnen, woorden
de wildernis is grijs
nu ik heradem in de nacht

het zomergraf heeft de mooiste stilte
geluidloosheid van de zinnen van het sterven
het maanlicht schijnt haar ratio
over de doodsadem van jouw poëzie.

zomer graf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 164