97 resultaten.
Rembrandt zag
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 482 schoonheid leeft van schaduwkanten
waarlangs licht het zwart begroet
en kleurengloed de kilte
van de dood ontdoet
rood van bloed gloeit daar de pijn
van tijdelijk en kwetsbaar zijn
de keerzij draagt de warmte
waar charme kleurt in levensmoed…
Rembrandt van Rijn
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 196 als schilder van
licht en donker
nam hij dikwijls
een kijkje in
zijn gemoed…
Geef mij maar van Gogh
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 443 Na Rembrandt’s expositie
drink ik ‘n borrel in ‘t café
‘Hoe is ‘t met Rembrandt?’…
ER IS ZOVEEL MEER
netgedicht
4.0 met 73 stemmen 170 onder de loep is het strand een heelal
van spiegeltjes en kralen
is bij het morgenlicht je haar
een kanten spiraal van goud
is bij avond je gelaat verlicht
als de bijbellezer van Rembrandt,
krioelt een druppel van leven
in het koekoeksei van je DNA
en onder het plaveisel: het vermoeden van strand
onder de tijd: het vermoeden van het grote…
Zwaaiende vaders
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.097 De dochter
zweeft en vader vangt haar op
een manier die doet denken
aan de Vader die zijn Zoon
omarmde op een prent van Rembrandt.
- De schilder zwaait naar Titus.…
Met een streek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 ik ben nooit
het genie geweest
dat met een streek
rembrandt kon laten stralen
het was altijd
ploeteren en foeteren
waarom ik niet de ziel
naar boven kon halen
alleen jij hebt
mijn strijd geweten
met oog en lach de
waardevolle hints gegeven
wees mij op
nutteloze zaken die
niets met de magie van jouw
verschijnen hadden te maken…
De Nacht wacht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 711 kuist
het wachtwoord klinkt vals en onjuist
zodat de wacht zijn hellebaard kruist
de rabauw rekent zich bij de gilde
waar ook een wetraadslid heen wilde
maar wiens machtswellust zich snel stilde
zodra men een buskruitvat tilde
de snedige sabel ter hand
en stoelen en banken aan kant
ontstak men de toorts aan de wand
in pose voor schilder Rembrandt…
Rembrandtcyclus: anno 1642: impasse na de dood van Saskia
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 door en door
het hoofd, de wieken slaan mij
steeds tegen de grond
wie kent je beter dan de spiegel
die dagen slijt met zelfportretten
weigert je om op te zetten
je kunt zo tactloos zijn
royaal met verf en geld
je grote mond
eigengereid, het noodlot
sloeg geliefden dood
alleen je werk doorstaat
misschien dan nog de tijd
Rembrandt…
Vervulling
gedicht
3.0 met 43 stemmen 14.860 Ik zinspeel op enkele groten, Bach, Beethoven, Rodin, en noem Rembrandt bij naam; die staan voor velen, en voor het vele dat mij en anderen overrompelde. Het heftig elan zocht een uitweg in verhevigd lichamelijk beleven, een onweerstaanbare drang die uit de intense spanning van de extase losbrak.…
Verweesd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 464 Hoe kon een land van kooplui
zo verzuipen in het niets
zich zo vergalopperen
niet te zijn zo diets
Hoe kon een land van varend volk
van vissers duin en zee
zich zelf zo laten zinken
en nam ons met hen mee
Hoe kon het land van Rembrandt
het aanzien zo te schande
een trots land zo verlagen
zichzelf zo ernstig branden
Hoe kon het land…
Catrina Hoogsaet en haar baet
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 390 portret gehaald uit Welsh land
we zetten er de spot op
dat is pas echt Rembrandt
drijft de prijs lekker op
het kost wat
bruikleen verzekerd de port
niemand heeft geknord
bij het zien van de kunstschat
het ware groots als gebaar
wij juichen en klappen
als zalm het nog even kan lappen
in het voorbije rembrandtjaar
poseerde in het Rijks…
waardevast
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 vroege werken
onder druk van de erven
mogelijk twijfelachtige vlakken
tot volstrekt eigen te merken
blijft hun herinnering vaag
zij voorzien met verse streken
wat nog aan voorraad onder ze is
voor handel en kunstgeschiedenis
van een definitief nieuwe laag
garantie tegen slepend hakketakken
voor zekerheid aan beleggende leken
niet zoals Rembrandts…
Persica
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 530 Ietwat pluizige schil van de perzik
voelt anders dan haar huid
welke in zachtheid niet is overtroffen
doch de kleur van het lichtste gedeelte
komt verbazingwekkend overeen
kunstschilders zoals Rembrandt
hebben het weerlicht getart deze explosie
poëtisch in hun werk te laten strelen
zelfs de planethische warmte van Venus
heeft haar goddelijke…
Summier zicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Voor wat betreft grootte, stijl in
de overtreffende trap
Samenzweerders in vaal licht
'De samenzwering van de
Bataven' uit tweede helft
van de Zeventiende Eeuw
'onder Claudius Civilis'
Majestueus doek van Rembrandt
die 't smeden van de opstand
een vrijheidsstrijd tegen de
Romeinse overheersers
subliem-succesvol kwastte
aan tafel…
Meesterwerk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 960 De beker wordt fier omhoog geheven
op meer dan één oer-Hollands meesterwerk,
daarbij wordt het vermoeden heel sterk
dat zelfs Rembrandt van Rijn, zo gedreven,
z'n paletten en penselen nooit moe,
eveneens voor de wijnroes is bezweken,
en vaak diep in de kelk heeft gekeken,
maar zoiets, nee, dat geven we nooit toe.…
Rembrandt een rare kwast
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 477 fris van de lever
op en top klaar voor de sport
voor na het evangelie
die kwast van ene Van Rijn
liet echter de man weder opstaan
in kadavergroen licht
niet eens bovennatuurlijk
maar uit zichzelf
dames natuurlijk hevig ontsteld
wordt het niet eens tijd
de blauwe knoop te zoeken
voor wonder boven wonder
op de zelfportretten
van die Rembrandt…
Zij zijn niet dood
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 622 ik rembrandt licht
vermeer de zachte lijnen
in de haren van de
dienstmaagd met
baleinen die een kan
met verse melk schenkt
speel met kleur
de wind en schaduw
in gordijnen het
glas in lood van
een half geopend raam
weerkaatst haar gaan
rubens ook
de zachte vormen
die in schaars bedekken
een welkom roepen aan
de meesters en gezellen…
Onvoltooid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.082 Hoe onvoltooid is onze liefde
herinner je je nog
dat je bij me binnenkwam
met schildersdoek en glunderende lach
omdat ik van je houd, zei je
verf en kwasten, kleurig palet
wij tweeën op het doek
en ik, ik voelde me koningin
en filmde al je bewegingen vol ijver,
gaf je m'n dik gebreide witte vest
met capuchon en noemde je
mijn Rembrandt…
Net een sonnet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.128 Ineens moet ik aan Rembrandt denken
en zijn streling van het dierbaar licht
de inval waar ik telkens weer voor zwicht
hoe hij schoonheid weet te schenken
ik tracht te evenaren in beweging
aan de luxaflex bij jouw fraaie silhouet
als schaduw op ons witte liefdesbed
waarboven ik zo af en toch nog spring
jouw bruidsboeket bloeit er o zo mooi…
Rembrandt cyclus 1: mijn passie voor de schilderkunst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Hoe vederlicht
vloeit veer en inkt
de streling van mijn hand
die zich gewillig leiden laat
gaat boven mijn verstand
heel zelfbewust vertalen
impulsen in mijn geest
de lijnen op papier
en openbaren bovendien
wat mijn ogen zien
hoe danst de veer
vol temperament
met krullen, krassen
voorbestemd
mijn naam te dragen
dankbaar ben ik
voor…
Rembrandtcyclus 3: anno1633 liefde voor Saskia van Uylenburgh
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Verf op mijn palet
kookt liefde
zodat het linnen
bijna scheurt
van hartstocht
door de hete olie
die straks de vezels brandt
maar eerst mijn liefste
danst je beeld
dat wegdruipt
langs mijn geest
rechtstreeks
naar mijn bonkend hart
dat jij in lust doet smelten
brandende vezels van liefde en leven
brandende liefde als…
Rembrandtcyclus: anno 1633 ik kan je niet schilderen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 zal je maar bekennen Saskia,
het mij niet is gelukt,
je beeld zo mooi te schilderen
zoals je werkelijk bent
er is geen kleur te mengen
in de zachtheid van je huid
je schoonheid is te machtig
die het strelen van penselen
niet erkent.
ik doe mijn naam geen eer aan lief
dat durf ik te beweren
jij bent een kunstwerk op zichzelf
en niet te…
Rembrandtcyclus 5: anno1640 onbehouwen humor
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 gebrul, gesnik achter mijn ezel
steunend, kreunend mijn pardon,
dat ik een flinke kou te pakken heb,
ah-fijn….
hoe schoon de dames, heren zijn
met rooie koppen van de wijn
lach ik mij zot en spieren pijn
hun tronies snikken vlekken
op het doek van puur plezier,
eentonig is mijn vak dus niet
als beelden van modellen
naakt of aangekleed…
Rembrandtcyclus 6: anno 1642: aan het sterfbed van Saskia
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 Je handen voelen koud
en huid kleurt bijna net zo
als eens je bruidskleed
liefde schonk ons
dode kinderen, doch
Titus onze zoon, jouw beeld
kan mij gedenken
wie jij waarachtig was
mijn liefste
je handen voelen koud
en huid kleurt vrijwel evenzo…
als eens je bruidskleed
dat ik kuste
weggegleden uit mijn handen
naar de verf en op het…
Rembrandtcyclus 7: anno 1642: gebroken zoek ik troost bij Titus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 kom maar ventje
rust je hoofd maar op
mijn schouders
laat onze tranen vloeien
want ze zijn er niet voor niets
in verdriet gevangen tranen
van ons allebei
verslagen ben ik
lief en dankbaar kind
jij reikte mij je snotlap
toen onze liefste stierf
dat teken is een grote troost
die ik nergens anders vind
jij liet aan mij je hart zien…
rembrandtcyclus 9 : anno 1640: aan mijn moeders sterfbed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 Ruw aangezet met bergen
en rivieren op uw handen
die de bijbel
trachten te verwarmen
beweging
eeuwig zwenkend
door de molen
van ons leven
zwaarder
door schaduwen
van het licht
over de knokkels
laat uw ledematen
en uw geest maar rusten
want uw plek
zal onophoudelijk zijn.…
Rembrandtcyclus 10: anno 1645: rond de Omval
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 ’t Is niet zozeer
dat ik alleen rust en stilte
binnenshuis vereer
voor even afstand wens te doen
hoe dierbaar ook de verf
sleept toch de etspen, droge naald
mijn passie, langs het leven van de stad
lokt het landschap overweldigend
door al het zonlicht op het water
van de Amstel
smeekt schoonheid rond de Omval
ook naar het geschept Chineespapier…
Rembrandtcyclus 11: anno 1647: genegenheid voor Hendrickje Stoffels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 Mijn hoofd verkrampt
het kan niet rusten
verhef het zwaar
door tergen
van mijn lusten
woel en zweet ik
in mijn dromen
verlang naar iets
dat nog moet komen
iets dat niemand anders
ooit geschilderd heeft
niet eens begrijpen kan
wat diep hier in mij leeft
daar ligt zij slapend naakt
mijn ogen glijden
langs haar lichaam
dat mijn hart…
Rembrandtcyclus 12: anno 1648: ik schilder Hendrickje Stoffels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Ik streel je perzikroze huid
met opgetrokken kleed
in liefdevol gegoten water
vergeef mij lief
want Saskia haar beeld
waadt er tussenin
voert mij terug naar het begin
waar liefde ons ontlook
en ik niet vergeten kan
veertjes strelen langs mijn slapen
tillen hoog op naar het licht
voel mij door hun warmte dragen
mijn wereld lijkt een…
Rembrandtcyclus: anno 1650: Geertje Dircx
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 167 Zou niet durven zeggen
dat ik een smetteloos verleden heb
ik zou niet durven zeggen
of Geertje Dircx gelogen heeft
zij was mijn dienster voor een tijd
en niet alleen maar voor het huis
Titus heeft zij grootgebracht
en heb ik ook met haar gevrijd
op haar verzoek
mijn verdrietig hart heeft zij doorzeefd
met troost toen Saskia gestorven was…