106 resultaten.
Après nous le deluge
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 327 kruisig de koperen slang
nu maar op de akker
buiten de stadspoort
en koop je lendenen vrij
les je dorst met bloed en
stil met brood je honger
nu de zon verduistert
en de maan verdwijnt
maak z'n vel tot schoenen
want lemen voeten glijden weg
zodra je rennend vlucht
nu het water stijgt…
Basefree
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 575 Eén slag de bal gemist, gevangenis volgt
Eén wijd niet geslagen, rustig aan gedaan
Raak vliegt hij over de muur, paranoïde als altijd
Rennend van base naar base, het geld najagend
Een homerun, mensen bang ontwijkend
sliding makend door de eigen psyche
Zichzelf zwerend
nooit nooit meer.…
Kracht
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 101 De paarden renden in galop
uitgelaten in de grote wei
rennend, springend, vrij
verleidden ze mij tot een stop
Ik keek naar hun kleuren
zag de fiere manen staan
trokken zij zich van mij iets aan,
roken zij soms mensengeuren?…
Doek 2
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.402 is het toen langzaam gaan vallen, het doek
of leerde het schrift dat het altijd al viel
niet tussen ons en het dierbare land
van wilgen, rivieren, rennende hazen
maar in de leegten van de letters zelf
het stuifsel dat het universum is
dat ons dichtte, bij het scheiden dwong
alleen te zeggen wat nog zichtbaar is:
de straathoek die ons…
het pad knerpt steentjes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 414 ze wandelen
het gras is groener
dan de schoenen
van de wandelaars
het pad knerpt steentjes
omzoomd met asfalt
kanten borders
hun éénjarigen
verlopend tot de rand
van bomen, opgeschoten
kinderen die rennen voor
een leven vol met spel
wandelaars en kinderen
verknerpen grassend asfalt
rennend leven langs een bomenrij
het spel van…
Gedachten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 44 ik leef
in mijn gedachten
rennend door een tunnel van angst
muren kijken mij dreigend aan
de angst is overal, in mij, naast mij,
voor mij, achter mij, boven mij
ik ben vervuld van angst
hijgend ren ik door
naar het streepje licht
in de verte
eindelijk kruip ik
uit de tunnel
naar het licht
ik voel dat mijn gedachten
de angst…
Griepvol
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 214 Hier lig ik dan met bonzend wollen hoofd
met rondom mij tissues vol met snot
wenkbrauwen hangend voor natte ogen
die wazig de wereld op afstand beschouwen
met de volgende hoest al weer in 't verschiet
Laat mij maar want denken kan ik niet
behalve dan dat ik hier niet wezen wil
maar elders rennend in het vrije veld
of minnekozend onder een…
De danseres
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 118 Ik zag haar zweven
sierlijk, met een zachte zweem van blauw
en met haar voeten schoof ze
over gras bedekt met dauw
Ik zag haar zwieren
magisch, in een droom van duizend draaien
en met haar rokken deed ze
alle bloemen licht opwaaien
Ik zag haar zwijgen
lachend, maar haar ogen spraken meer
en met mijn benen rennend
zweefde ik al evenzeer…
walgelijk tafereel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 62 een aantal
Spanjaarden hebben
nog steeds
van diverse
pijnpunten niet
geleerd
het belachelijke
bijgeloof van
lang geleden
recent geëerd
oh wij
Nederlandse dierenvrienden
kijken hiernaar
zorgelijk zuur
vermoedelijk vooraf
aantal malen
getraind traditiegetrouwe
slachtofferdieren enwel
paarden rennend
door vuur
walgelijk tafereel…
Binnenwereld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 met oogkleppen op
loopt ze door de
buitenwereld
naar haar
binnenwereld
haar dovevrouwsoren horen
niets van de buitentaal
horen haar binnentaal
die alleen zij verstaat
haar hoofd barstensvol
met rennende onrust
links rechts
kriskras
verslonden door
haar nietsontziende
dwingende drammende
tweede ik
verbeten vecht ze keihard…
Bij de commissie
gedicht
3.0 met 7 stemmen 10.491 De vragen, hoe dan ook bedoeld,
leiden allemaal weg van hem
die daar alleen is, rennend voor zijn leven.
---------------------------------------------
uit: 'Ten South African Poets', 1999.…
Ver(lost)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 477 al rennend en vliegend
kleurt mijn leven
in alle snelheid
dezelfde donkere cirkels
na iedere hoek komt
weer die identieke straat
als net tevoren
het zweet verdwaast
in de verte kleurt het groen
waaraan ik me vastklamp
doch blijkt het 'n doolhof
van dorre bladeren
waardoor mij niets anders rest
dan mijn eigen lot in handen te nemen…
Licht & Duisternis
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.222 rennend door de duisternis
met ergens voor mij vrijheid
achter sluiers van witte vlammen
Daar durf ik weer te ademen
met open ogen, open armen
ontsnapt aan een vergeten droom
Of ben ik toch gestruikeld
over diepgewortelde verwachtingen
en viel ik al die tijd
mijn granieten einde tegemoet
Hoelang zou ik al vallen?…
Doenja henja
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 818 zwervend door een arendsveld
zwemmend in de Orinoco
voel ’k me mateloos gesteld
vrij van hard en loos geweld
rennend door een eksterbos
dollend met een bende apen
vlei ‘k me moe neer op het mos
en laat goed en have los
veilig in dit dierendom
is ’t mij allemaal kifkif :
ver van ’t mensenrijk zo krom
doe ik wel en zie niet om…
IN STILSTAANDE HITTE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 128 in gebroken dromen
overwon ik al rennend
de kou
roeide ik met spaanders
van het voorbije
leven
op de koele onderstroom van
tomeloze mattigheid
kende het verleden geen
zekerheid
en in schaduwen van
stilte
omarmde ik jouw volle
maan
laverend tussen tijd en
ruimte
ontnam je mijn
rusteloosheid
en werden wij de nieuwe wereld…
Achterom kijken.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 630 Ze zitten achter je aan
Lopend, rennend, fietsend of met het openbaar vervoer.
De angst vliegt je naar de keel
Terwijl je je verstopt, machteloos toekijkt.
Met je ogen dicht adem je in en uit.
Eenmaal uit je trance ontwaak je
Je niet realiserende wat er gebeurd is.
Gewoon opstaan en vooral niet op in gaan.…
Verlegen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 938 Rennend in den donk`re nacht
vervolgd door heks en ridderzwaard
met wolfgezang en fleaderaar
angsten houden me in heur macht
als zij spokend door mijn gissen waart
waar ik al mijn moedigheid vergaar
ik draai mij om en trotseer het duister
waarin damp plots scherpe klauwen mist
het wolvenkoor vergaat tot fluister
lucht
vol muizenissen vragen…
Goed gesternte
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 ik heb je
niet gevouwen
jij hebt jezelf
te water gelaten
hard rennend
op lange benen
het scheepje
in je hand dat
zonder ruime sop
meteen op de
golven teruggaat
naar het strand
wij hebben het
scheepje op droog
zand gelegd vouwen
glad gestreken
en langzaam
op gekalefaterd
ondanks jouw
dwarse te water
lating ben je goed
gedoopt…
Ik droomde dat het anders
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 769 het anders was
Geen ijle stemmen van weleer
Hun gezang klonk nimmer meer
Alleen het ruisen van het gras
Vertrokken naar het oosten
Bleef ik hier eenzaam staan
En floot wat in mijn eentje
Besloot niet verder meer te gaan
Eenzaam, kil en onbewogen
Wist ik niet meer wat te doen
Iedereen was weggevlogen
Naar het nieuwe fris en groen
Rennend…
zinkochtend
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 389 de spaken aluminiumwolken krassen
met plexiglas steentjes de bussen gokken
haalt - niet- één rennende scholier
aan de oevers van de zinkrivier
zuchtende; spugende; jammerende wagens
naar de oppervlakte gesleurd
achter de ramen- satellietoren, satellietogen
van hun baasjes schouders volgend, spinnend
verwonderd- waarom is iedereen
nog voor…
Komt goed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 477 Blootvoets over de rijp op het groen
worstel ik me door een gordijn van mist
beseffend hoe ik muren metsel
en struikel over lange tenen van ijs
Door een facade van omhoog gekrulde mondhoeken
doorspekt van cynisme
rennend langs lege populieren
hijg ik wolkjes in cirkels
In 't hoekje van jouw schaduw
zie ik tinten, rose, wit, purper
zeg…
naamloos met tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 260 ik heb mijn eiland meegenomen
daarachter op het vasteland
mijn liefde achter gelaten
fluister het koesteren
volg mij tot in het sterke licht
van de zon en laat me daar
om elk zijn eigen weg te gaan
niet het snijden
maar het afgesneden zijn
daarom laat ik een hand achter
als licht spelend op de halmen
en af en toe vind je mij terug
rennend…
Schoolplein
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 1.512 De kinderen spelen op het plein
hun lach klinkt als heldere klokjes
zo fijn om even de klas uit te zijn
wat ruimte voor rennende broekjes en rokjes
De kleuren zijn vrolijk en felgekleurd
ze duwen en trekken en vallen
ze tikken en buitelen over de grond
of spelen daar buiten met ballen
maar eentje staat eenzaam buiten het spel
hij kijkt…
Stil
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.221 Het is zo stil
zonder jou,
Jesper
je kamer leeg
je bed onbeslapen
geen teken van leven
alles onbewogen stil
en jouw stem
rennend, lachend
of ravottend
klinkt niet langer
door het huis
aan tafel
een lege plek
vier werd zomaar
drie
stuurloos
machteloos
de smaak
van pijn
een maandag
nooit meer
een alledaagse
dag
zie…
En de zee nam...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 64 de vrouw
staat roerloos
op het verlaten strand
ze kijkt naar de zee
nu zo kalm
zo rustig kabbelend
toen zo wild
bulderende golven
gevaarlijk en verraderlijk
steeds weer ziet ze haar kind
zich losrukkend
juichend rennend
naar die prachtige woeste zee
ze schreeuwde, schreeuwde
rende achter hem aan
ze was te laat
de golven hadden…
Ogenblik (Breitner 1895)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 141 de handkarren ratelen geluidloos
over de keien
het carillon geeft de beurshandelaren
taal noch teken
vastgelopen voetstappen
op het plein
stakende stemmen
overvleugeld door het bronzen
bevroren klokgelui
kinderen rennend gestold
in woordeloze beweging
ongehoorde straatventers
prijzen schreeuwend
hun koopwaar aan
ze overstemmen…
Teddy
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 61 Rennend achter de schapen en zwemmend in de Maas
En als je wat had gedaan, kon je zo onschuldig kijken
Je hebt alles gegeven, alles gedaan wat niet mocht
we hebben mekaar tot op het laatst liefde gegeven
Totdat je niet meer wist waar je naar zocht.
Nu kun je rennen achter de schapen, hoog in de lucht.…
Peinzend door de seizoenen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 133 Nog denkend aan die vele jonge jaren
Stoeiend, rennend door het veld
‘k Had nooit gedacht dat ze voorbij zouden gaan
Maar geloofde nog in eeuwige jeugd
Op die plek waar ik ter wereld ben gekomen
’t Is voorbij, de lente en de zomer
De natuur duidt thans het herfsttij
Nu loop ik hier als oude dromer
Mijmerend over de tijd van toen
Op dat pad…
Eén moment
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 ik schilder je levend
met mijn ogen
geniet van het zonlicht
op jouw haar
zie ik dat kleine meisje
stappend met vader
door het hoge gras
madeliefjes stralen
samen rennend langs
de vloedlijn, waar
luchtkastelen ontwaren
in aangelengde zon
Mama ging jou al voor
zij zal geduldig wachten
toch wil ik jou niet kwijt
blijf nog een ogenblik…
Station Oost
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 433 Station Oost; ik zie een rennende massa,
die de trein nog wil halen van vijf over vier.
Abonnementen zijn handig, zegt de man aan de kassa,
als je dagelijks reist scheelt dat mooi een krat bier
in de maand......
maar ook wachten voor drukke loketten,
of kaartautomaten; er staan er maar twéé!!…