72 resultaten.
skriuwers tramteare
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 276 skriuwers tramteare
mei wurden
yn in wrâld fan noed
sichtber rypjend
fan blom oant frucht
ûtrinnend yn in fjild fan grien
wurden kreakjend
yn it wyte ljocht
dwylsinnich optein
wêryn myn minlike lêzers
tsjûge binne fan in skeppende poëzij
vertaling:
schrijvers gepijnigd
met woorden
in een wereld van verantwoordelijkheid
zichtbaar rijpend…
Zuurstofrijk
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 203 hartenklop
waarin we mochten hopen,
wat in elke seconde start en
eindigen kan, in de avond ligt de
overvloed met ivoren plaveisels
ingelegd en in de kristallen nesten
waarin we rouwden, in de avond
weer geslecht, resten de morgens
waarin we lachten en steeds hoger
bouwden in het zuurstofvolle bloed
van liefde en herkenning door beider
rijpende…
Vertwijfeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 Wit rijpend aan de top.
een optimisme welt in mij op,
Ik ben de kegel in een spel
die opgelucht zoekt naar een
tijdig herstel, dat zich telkens
hervindt bij mijn laatste tel.
Het vogelgezang zonder dwang.
Het verplaatst in mij een innerlijk
bang. Het leidt mij af van de maten
die ik tel.…
Roodborstje in wintertijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 221 De natuurvorst zijn wit
rijpende koude dagen; vol
van winterleed, waarop de
vogels onze aandacht vragen.
Een roodborstje nerveus hippend
op de bevroren paden van het bos
vindt minder van zijn gading
tussen het koud versteende leven
in het wit uitgeslagen mos.…
Rien du tout
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 161 Zelden riekt het onderwijsveld
naar stinkende wonden
zachte heelmeesters
kent het niet
Een onderwijskracht
verdient er minder
dan zijn laatste syllabe
Juist in een stille
kracht schuilt de kunst
een vonk te laten ontbranden
Zij verdient meer
als kracht in de storm
en rots in de branding
de jonge docente
Rijpend tot baken…
liefde voor later
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 728 in de vroege dagen van het voorjaar
waar de tijd 8 maart kalendert
vieren wij de liefde voor later
die veertig jaar geleden
in het land van maas en waal
toen lente jullie leven nog bloesemde
elkaar werd beloofd
het erewoord van toen
bevruchtte zich tot doorgegeven leven
dat rijpend aan zoete lenteregens
een lange zomer kondigde
waarin verfrissende…
De Zon komt terug
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 484 Doorklieven wij het donker
Het is maar nacht wij moeten door
Bereiken wij de ochtend
Nog voor het gloren van vaal licht
Onwelkom koel als watervleug
Nieuw is altijd even wennen
Zo frisgeboren ongevormd
Oplichtend in het grijze rood
Zal zij straks warmte geven
Haar opkomst niet zo heftig
Rijpend licht gloeit zachtjes aan
Zonnevlekjes op…
oprecht rechtop
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 170 fjorden en druipsteen rijpend op metaal
mevrouw natuur is weer eens met vormen aan de haal
bonte kleuren, bombastische kleurschakeringen
tot een gebrek zwartgeblakerd weergeeft
hout versteend in de tijd waarin het leeft
't was vast een ontzettend creatieve boktor
die groeide volgens levenslijn en waarderingen
de rode loper geeft de volledige…
daar ben ik thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 de streek die ik liefheb
is een klein lapje grond
idyllisch gelegen
tussen velden vol zonnebloemen
en middeleeuwse dorpen
onder blauw azuren hemel
daar waar nog de druiven
rijpend aan de zon
hun wijnstok trossen
groeien weelderig de kruiden
naast velden geurend vol
van knoflook en lavendel
daar in la douce france
vaandelt naast…
Mijmering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 560 Kastanjes met de kleuren van mahonie,
en korenbloemen in het rijpend graan.
De bramen zwart en heerlijk zoet.
Ik ruik nog steeds hun geur
En denk: "Wat is het leven goed."
De herfst verdient bewondering,
geeft voorraad voor de wintertijd.
Draagt reeds in haar boezem…
De belofte van
een nieuwe zomertijd.…
Voorheen en Thans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.351 Eens zag ik hier het rijpend graan,
Dat menig hart met hoop vervult,
Als heilbode op de akker staan,
Door 't zonlicht in goud gehuld.
Die gulden oogst, dat golvend geel
Is thans bij bakkers en wordt meel.…
De oogst
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.172 Ginds in 't donker woud verscholen,
Bespiedt de Dood met gierig oog het veld;
Reeds heeft zijn hand de zeis omkneld,
Geen rijpende aar blijft voor zijn oog verholen.
't Is Oogsttijd.…