Alle inzendingen over rijpend

ik zag je gaan je plooide heuvels rond je heupen, het korengeel was rijpend in je warme schoot de oogst was voor mij eeuwigblijvend we lentten samen naar een zomer vol met kleur roken de wilde bloemengeur en groeiden met elkaar tot in het diepe blauw waar bomen reikten we hadden niets om op te lijken het was ontdekken en herkennen…

je bent mijn lentekoningin en zonnebloemt tegen het groen van de cypressen je glooit de heuvels tegen blauw, verstrooit de zon in ochtenddauw als water lijnen raakt de scherpte in kleur vervaagt komt harmonie naar voren in rijpend geel penseel je zacht het wuiven van het koren wolken zijn geboren gelijnd uit losse hand warmte…

verwoestend slaat de wind het rijpend koren neer als dank voor deze zomerdag of zien wij dat verkeerd waar in de hitte ongezien het vocht is verdampt gewas door zonnebrand al geel en slapjes hangt bedekt zij nu de aarde laat water mondjesmaat de grond indringen beschermt zo wortels en wat andere zaken die de bodem vruchtbaar maken…

liet wind en regen lang begaan ontblote wortels bleven nog reiken naar houvast in dit woelige bestaan en moeizaam vaste grond hervonden vertakten zij naar zomerend licht sterke seringen kwamen in zicht vragend om voeding voor groei vanuit een eigen drang tot bloei voorbij de groene grenzen beproefde kleuren schenken zij nu aan mijn rijpende…

jou ontmoeten en ontdekken hoe je bent, de buitenkant Iemand ontstaat uit de basis van houding en er zijn Hoe je uitbot in dunne takken met rijpende vruchten daaraan Herinnering aan bloemen en insecten zij zorgden voor voortbestaan Zachte romigheid van jouw dijen kruis gevat in horige bilpartij Jij bent door niemand te verklaren…

wind gaan buitelen met een vlakke onderkant zullen bloemen snel hun harten sluiten dan strakt de nachtelijke kou en houdt de ochtendmist het veelbelovend blauw langdurig tegen vogels groepen samen in grote getalen bevolken bomen langs landelijke wegen zwermen ter voorbereiding op de trek nog kleurt een warme zon het zomerrood tot rijpend…

Des zomers staat zij rijpend op het land te wuiven in de warme droge wind. De haver, vijftig kilogram per are.…

achterkleinkinderen wij zijn vervuld met de frisse stimulerende elan van onze volwassen kleinkinderen wij zijn gelukkig met de redelijke gezondheid van onze al oudere eerstgeborenen wij zijn tevreden ondanks de huidige krakemikkige staat van ons lichaam en ons tanend geheugen wij zijn ons bewust van de ons toegedichte wijsheid; berustend, rijpend…

alles al vermeld, verteld over alles wat mij bekoorde ben ik afgevlakt, ingepakt, ingezakt, is de emotie vergrijsd is de dag enkel een dief op de loer, kwijlend wachtend, op een vruchtbare letter die de geest zou kunnen voeden ach neen, het vergezicht is dichtbij sporen heb ik getrokken en sta nu in de rij waarin ik tussen de rijpende…

Wat keert gij En weert gij De listige Min Van rijpende boezems? Hij raakt er toch in! De kruiper, De sluiper Houdt ijverig de wacht. Hij ligt op zijn luimen, Bij dage, bij nacht!…

De maan kust aarzelend mijn lippen en draagt mij murmelend tot aan het rijpend dag-ontstaan !…

het leven wordt getekend door natuurlijke seizoenen daarbinnen, in mij, werkt ook de wet van komen en gaan van telkens vallen, terugtrekken maar het kan ook rijpend zijn of vernieuwd weer opstaan ook al is dit bij ieder bekend toch is het niet zo, leert de ervaring, dat men daar aan went eb en vloed schetsen een verklaring, en dag…

is de herfstlach ze fonkelt in het glas cognac de middag geurend naar tabak je ademt stilte en in blauwe rook danst stof tussen de muren in rust gaan uren langer duren het wild dat weer een zomer heeft geoogst is al geschoten hangt verstervend aan de poten ook de voorraad is gedroogd wijn van druiven door de zon gekust klokt al rijpend…

de zwoegende gang de samengebalde vastberadenheid, de trage tred over de rechte voren van het veld in schrale wind In en op het leer liggen de vochtigheid en de rijkdom van de bodem, onder de zool verglijdt de eenzaamheid met stappen in het gaan van doen naar ledigheid Hou de schoen aan het oor en hoor de stille roep van de aarde, het rijpend…

Eén graankorl, achteloos in een vruchtbre grond bedolven, Zien we, als een zwangre halm, ras op de luchtstroom golven, Hij schudt zijn vruchten af, rijpende in de grond, In halmen opslaan, waar eerst ruigte en heester stond: Dan duizendvoud herteeld en duizendvoud herboren, Doorgolft een gans gewest een gouden zee van koren: En 't land, eerst…

het voelde zo gewoon we hadden de tijd zowaar gestild met zachte hand verdreven terwijl de nacht tevoorschijn kroop en wij in het milde licht van de maan als kinderen naar de sterrenhemel keken hoe wonderschoon ook het ijle ontwaken de zon nog rijpend tussen takken en twijgen langzaam klimmend boven het slapend land waar vogels…

jouw rondingen dragen van boven naar onder, het sap met een zoete smaak in al jouw begeerlijke lagen ontwikkelt zich, al rijpend, een aantrekkelijk wonder ook al dijen je gewillige heupen allengs uit tot schilderachtige vormen en je topje wat minder navenant aan jou zuig ik naar eigen normen verlies de omgeving als ik jou grijp…

er is geen balans op te maken niets houdt elkaar in evenwicht de enige activa die ik bezit ben jij met je stralende gezicht uit de prilheid van lente groende jij zomer en bloeide beeldschoon kleurrijk oogde herfst in rijpende oogst voor koude dagen die om feesten vragen ik heb ooit je hand gepakt toen ik onomkeerbare liefde zag het…

is niets oud en ook het nieuwe is er altijd al geweest, voor een piramide is ook de sfinx slechts een waakbeest, een schil in terminologie van beelden waarover men denken wil, deinen mythen voort in menselijke overleveringen en ideologieën schouder aan schouder in de menselijk geest, dat tijd in materie niet bestaat, worden rijpende…

het leven belicht Je leeft er om te geven Waarin je korenbloemen mag beleven Op waardige akkergrond Waar zich zeldzaam onkruid bevond Je voelt je er thuis De zon, de wind en een meegedragen pluis Je beleeft het leven als een duurzaam gegeven Groei door het aardse meegegeven Voelbaar is de schoonheid Ieder moment en elke tijd Van de rijpende…

Dat je mooi kon zijn als een zomermiddag maar herfst komt met rijpende appelgeuren regen trekt nat in onze droge kleren verdrijft van het gezicht de bronzen kleuren Het land verlangt naar zachte sneeuw en ijs om de wortels van 't leven te beschermen de wegen tegen schade te behoeden kracht in trage sappen te laten schuilen Maar jij bent…

Tussen de korenhalmen Rijpend in de zonnestralen Zie ik je verliefde ogen De tijd staat ineens stil Liefde heeft geen tijd Je huid glanzend in de zon Geeft mij een heerlijk gevoel Verliefd tussen de korenhalmen Warm je mij met een kus Nu even niets..alleen elkaar Liggend tussen de korenhalmen In strelingen passie bloeiend Je hier zó…

Schakerende velden met rijst in het licht die verzachten in de wuivende pracht van de palmen karbouwen die ploegen in eerzame plicht een gestalte die waadt tussen rijpende halmen De scheefstaande hutten aan tropische lanen en een vrouw met een glimlachje op een balkon haar kindje dat kraait naar de kleurrijke hanen de gezichten die stralen…

Zachtjes dompel ik mijn voeten in het mediterrane blauw Dit is het gevoel van thuiskomen Ver weg van de regen en kou De warme zon streelt mijn huid en laat haar stralen gloeien Het land waar tijd niet toe doet Waar olijven rijpend bloeien Voor altijd wil ik je proeven Lief Kreta, land van eenvoud Heimwee vult mijn gedachten omdat ik…

In die wolken wordt zijn verleden gestoofd: "Al wat ik beleefd heb, wacht als rijpend ooft, gestreeld door dampen, sprekend van weleer. Vreugde verdrijft eens geleden hartzeer. Mijn werken en streven zijn speels verdoofd." De bedaagde denker heeft wijde ogen, ziet ook de opwekkende roze lucht; herboren bloed stroomt dan opgetogen.…

eeuwigheid tussen graven van bewoners die tijdens hun leven wel of niet hebben geleden met kapellen en pinakels smal op de ruimte bemeten zo’n plaats waar de tijd met lichte tred over is geschreden op weg naar een volgende dag voorbij het verleden de doden zijn naast de akkers ingeslapen tot ze volgens een oud geloof op een dag tussen het rijpend…

geborgen in de grijze morgen wit de wereld zich opnieuw vlokken stillen in hun spel dragen traagheid dwarrelen nog wel voordat de grond ze rusten laat poedersneeuw verzoet de kou drift spelend in een strakkend blauw ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas ze liggen rijpend slootgeschikt en waterpas uitgestrekt wit rondgevlekt in…

in de langste nacht geborgen wit de wereld zich tot morgen vlokken stillen in hun spel dragen traagheid zwermen zich vaarwel dwarrelen in vaagheid poedersneeuw verzoet de kou drift spelend in een strakkend blauw ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas ze liggen rijpend slootgeschikt en keurig waterpas uitgestrekt wit rondgevlekt…

Vertrouwend voortgaan aan Gods sterke hand, met Diens hulp het eigen wezen ontdekken om het bewuste gemoed op te wekken tot eer van samen rijpend hart en verstand. Wie mag zich naar het scheppen van hechte band, kundig spreken of verklaring strekken? Talloos verschil wil mensen overdekken; hierdoor houdt geestelijk welzijn stand.…

Ze liggen rijpend, slootgeschikt en keurig waterpas. Uitgestrekt, wit rondgevlekt in kristallijn, speelt vorst, in hermelijn, met licht en pijn. Hij straalt intens zijn koude macht. Als speldenprikken zilver, zonnen in het klein, vriezen sterren met venijn, in stralen glitterfijn, water in een strenge nacht tot kracht.…