voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.316):

Van paars tot lila en wit

verzand in diepere lagen
verloor ik allengs grip op dagen
liet wind en regen lang begaan

ontblote wortels bleven nog reiken
naar houvast in dit woelige bestaan
en moeizaam vaste grond hervonden
vertakten zij naar zomerend licht

sterke seringen kwamen in zicht
vragend om voeding voor groei
vanuit een eigen drang tot bloei
voorbij de groene grenzen

beproefde kleuren schenken zij nu
aan mijn rijpende denken

Schrijver: Ludy Bührs, 17 juni 2010

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

3.9 met 29 stemmen

412

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Henk Knibbeler, 15 jaar geleden

Je begint weer houvast te krijgen, je zinnen staan krachtiger, je bloeiwijze zomers.

kerima ellouise, 15 jaar geleden

Heel mooi, als het denken weer langzaam kleurt, het inzicht groeit.

switi lobi, 15 jaar geleden

Niets beter dan de 'lilac wine' die zij je schenken. Er zit levensvreugde in.

pama, 15 jaar geleden

Dit gedicht rijpt door tot een zekere schoonheid.

julius dreyfsandt zu schlamm, 15 jaar geleden

Hoe inzicht en groei kan rijpen uit pure naaktheid.

mooi

mobar, 15 jaar geleden

Prachtig verwoord, natuur, gevoel en groei, mooi.

Geef je reactie op deze inzending: