inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.886):

wit rondgevlekt in kristallijn

in de langste nacht geborgen
wit de wereld zich tot morgen
vlokken stillen in hun spel dragen traagheid
zwermen zich vaarwel dwarrelen in vaagheid

poedersneeuw verzoet de kou
drift spelend in een strakkend blauw
ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas
ze liggen rijpend slootgeschikt en keurig waterpas

uitgestrekt wit rondgevlekt in kristallijn
speelt vorst in hermelijn met licht en pijn
hij straalt intens zijn koude macht

als speldenprikken zilver zonnen in het klein
vriezen sterren met venijn in stralen glitterfijn
water in een strenge nacht tot kracht

Schrijver: wil melker, 24 januari 2004


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 456

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)