vanuit onherbergzaamheid
sijpelt gesmolten sneeuw
richting beschaving
een stroom dijt uit
geweld stort omlaag
de rivierbedding ontdekt
haar wezen en maakt waar…
zoals je bent
ben je mooi, lief, teder
Puur
water over uitgeslepen stenen
kabbelend door een droge rivierbedding
Puur
een bloem ontspruit uit de aarde
komt boven en bloeit zijn leven
Puur
Puur kan van alles zijn
voor iedereen verschillend
maar puur is een ding
zoals het is, zoals je bent…
Het nieuwe Valencia springt uit
een droge rivierbedding.
Prachtige curven van wit
spelen met de horizon.
Architecten strooien formules
over schaduwrijke lanen.
In het oude Valencia lopen kwistige
vrouwen door roodgelakte stegen
terwijl dikke mannen
haastig hun paella eten
en de fonteinen
spuiten van plezier.…
Rollend
rollend
Door onderaardse rivierbeddingen.
In de witte walvisbuik van de gletsjer.
Door de bellenblazende waterval.
Door de kolken. Door de stroomversnellingen.
Dondersteenwaarts.
-------------------------------------------
Uit: 'Wolkenjagen', 1997.…
niets komt uit niets
geen steen werpt zich op
water zoekt rivierbedding en
dijken steunen tegen klamme lucht
het vliegtuig bedenkt zich nooit
snelt zonder omhaal
zijn witte strepen vooruit
het doel is waar men een stem vindt
die roept en galmt in dreunende magen en
knarsende achterhoofden
zodat men wel iets denkt te horen maar
nooit…
onze liefde was
als een kostbare steen
in een ruwe rivierbedding
we werden ondergedompeld
in de heldere stroom
die ons kabbelend kuste
het leven verliep
als een rivierstroom
die zich haast naar zee
en zoals waterdruppels
de stenen uitholt, zo
versleet de tijd ons hart
de steen is geslepen, gekerfd
vol littekens het hart
het heeft de…
ik wil slapen op rivierbed
en opstaan met de geur van mest
lopen op werkeloze dijk
of wat er nog van rest
ik wil de wind in m’n hoofd
want m’n stadshart is bevuild
ik wil de regen in m’n ziel
want m’n stadsgezicht huilt
een meeuw geeft geluid aan de lucht
een kerkklok zweeft op de wind
een boom neuriet zachtjes mee
alsof Brel het…
Onder het verkeer
buigt zich een hangbrug
krakend over het water
In zijn schaduw ligt
het brede rivierbed
bedekt met kiezels
en geel speelzand
In de zwevende hitte
klinkt het zachte ritselen
van een krant
Erachter glimt
in de brandende zon een
met waterparels bedekte
bronsbruine huid
Ze heeft bijna alles
behalve de krant…
Ik weet dat ik die ene speciale dag dacht aan boeken
hun randen en waterlanders en rivierbeddingen
naast spruiten en verdwalen in de Efteling
er lag zand in mijn handen , er was een rivier door mijn hoofd
zonder meer bij mijn kladden gearriveerd.…