Alle inzendingen over roof

Tussen waan en waarheid tussen belofte en gemis tussen verbod en genot tussen filter en duisternis Tussen ongekende hoogte en onbekende diepte tussen vreugde en heimwee tussen afstand en diepte Tussen stijgen en dalen tussen roof en tocht tussen slagen en falen tussen schoot en schot Tussen wal en schip tussen vloek en gebed tussen…

blind Ik lees de kranten, ik zie het journaal De honger, de oorlog, ik ken het allemaal Een huilend kind huilt in elke taal altijd als een kind Nee, ik ben niet blind En ik ben niet doof Niet doof voor de roep om een mensenbestaan maar hoor veel te hard de soldatenlaars gaan Ik hoor het geweervuur als drumsolo's slaan de dood gaat op roof…

Maar toch roof ik naar behoren uit dier vreemde heren rijk schat van ogen, schat van oren, voor ik weer tevreden wijk naar mijn eigen stalen toren.   Daar in 't eigen stille duister bindt mijn eigen vaste wet heel de wilde, vreemde luister in één helder stralennet, één nadrukkelijk gefluister.…

hetzelfde ritme van denken en doen dreven op dezelfde getijden we waren 'young and restless' toen te jong om verlies te lijden en wat eerst gewoon aardig was werd een passie die nooit genas onze gedachten haakten in elkaar als schakels van een keten ik was de leerling-tovenaar die van het verbodene wilde eten jij was de balsem op de roof…

Mij zegt het niets, ik slaap wel in de rustgevende bladeren van een donker bos met tedere nachtdieren zoals ikzelf, graai ze maar weg, die duurbetaalde vensters naar het diepzinnige leven, roof en kwijl, primitieve geilaards, stompzinnige botterikken, vergeet niet die eerste drukken in het antieke kastje op de overloop, achter de rode gordijnen van…

Ik zie, ik zie alree de grote morgen dagen, Die moeite en kwelling uit de Schepping weg zal vagen, De dood geeft zijnen roof, het graf zijn schatten weer, En in het groot Heelal woont gene ellende meer. God! zou bij dit verschiet mijn hart van vreugd niet zwellen? Zou ik mijn noodlot hier niet juichend tegensnellen?…

Ze komen om roof, maar om niets te vernieuwen, ze komen om vraat, maar om telen noch huwen, om te wonen, maar niet om te bouwen, reeds huiv'ren uw wetende vrouwen: ze komen uw heden en toekomst bederven; maar kunnen u nimmer en nimmer beërven; want hun vraat is uw goed en hun drank is uw bloed, zo moeten ze met u sterven.…

Ziedaar bij pijn en plagen, Bij roem en roof en ramp, De crisis onzer dagen, De dure vrijheidskamp. Geen volksstem blijft er achter Bij juichtoon en geklag; ’t Geeft allerwegen: wachter, Wat is er van de dag? En ’t antwoord is: niet helder, De wolken zijn nog zwaar; ’t Kwaad eist nog zijn vergelder, De rust is nog niet daar.…

Ziedaar bij pijn en plagen, Bij roem en roof en ramp, De crisis onzer dagen, De dure vrijheidskamp. Geen volksstem blijft er achter Bij juichtoon en geklag; 't Geeft allerwegen: wachter, Wat is er van de dag?…

Hoor die doffe tonen klinken Als donderknal, vermengd met windgefluit; Dat is de juichtoon, die hij uit, Bij 't zien des roofs, die hij deed nederzinken. 't Is Oogsttijd.…