Alle inzendingen over salon

De hond kauwt op zijn bot in het salon. En telkens klettert het op de plavuizen wanneer hij krabt; misschien heeft-ie wel luizen. Ik zet hem maar zolang op het balkon. Ik troost me met een mokje drinkbouillon. Isolement kan ik niet goed verdragen; de eenzaamheid, die vliegt me aan met vlagen. Gelukkig is er altijd het balkon.…

Je ziet jezelf naakt voor het raam in het salon van je weigering. Het rad dat je draait is de staart van een pauw van de foor. Waarom aarzel je nog, daar op je rand van beton? De chauffeur kijkt niet om. Het duister donkert nog, het woelen wakkert het woelen nog aan. Het iets dat te gebeuren staat, klimt hoog op de beurs.…

Zes distichons onder elkaar? Gedichten punt vond dat maar raar. Tja. René Char of Dickinson dichtten toch graag één distichon. Je vraagt je af: Kan dat dan wel, in netgedichten punt en el?…

Is het een wonder dat je steigert? Alweer is je gedicht geweigerd. Alweer is je ego gekrenkt. Wat denkt men wel dat jij niet denkt?…

twee zwammetjes van porselein heel frêle salon damesachtig glanzen van slijm op hun bolletjes van onder opwindend transparant lammelletjes om doorheen te kijken ze kleuren wit tot ivoor zo koel welzeker kwetsbaar in hun gevoel heel diep daar binnen dan moeilijk ze daar precies te raken om gewoon ‘ns te kijken of ze kreetjes slaken in…

In de Blauwe salon. Au Salon Bleu, non non pas au Salon Rouge. (Voor Engelsen die spreken geen Vlaams.) We gaan ook naar het ludiek thermalisme. Voor thermische gewenning en spa-water-massage. We gaan zitten in spa-water-bubbel-zetels.…

Vanachter een spiegel van fixeer kijk jij mij vragend aan. In de gewichtsloze sfeer spel ik zachtjes je naam. Samengebald licht op papier, voor altijd spelen we hier. Een konvooi van beelden flitst voorbij, één ogenblik sluit de rij. We mediteren op de rivier waar de zon opbloeit uit het water. Vissen schilderen ons plezier, de…

in de chique achterkamer voor visite de salon geurt de geest van jaren dertig Donker rode pluche crapauds in authentiek grijs streeppatroon amper nog bezeten Even maar verschaft het zonlicht vrij entree en zucht de wind door opgeschoven ramen Weerkaatst kristal geslepen glazen en karaffen op het glanzend gepolijst dressoir Dan klooit…

Een gedeukte trompet doet haar best om hem bij te houden maar ook zij verloor haar schoonheid de schrale klanken van een harp laten de dronken dirigent z’n hoofd hangen een pianist slaat zo zijn laatste noten door de salon waarna uiteindelijk ook de gasten vertrekken.…

In de ochtendzon, o sole mio verwijl ik bij voorkeur privé matineus in mijn hangende tuin achter muren van mijn haus am see in d'azuren poel van morning glory en de aquamarijnen salon Pas demoiselle, pas de quoi c'est pas de problème pour moi geen vreemde eend in den vreemde bohémien zwerver doch geen nomade Met vrienden en maîtressenharem…

Met haar collectie neuzen staat er in haar salon een gokkast vol.…

Beter te figureren in een vrolijk stripverhaal gestoken in jacquet en levend in salons dan te verdwijnen tussen steen en staal, de chaos en de troep van menselijke echelons.…

Ik bewaar de beelden de bomen de ruimte en de salon. Bewaar elk beeld en de beeltenissen aan het plafond. Ik wees me zelf op de getekende lijnen Zonder te dolen ook de binnen en buitenste pleinen.…

Was nergens meer een Colombien, was hier of daar in een Salon geen dame, die je boeien kon? Raakt dan die aarde op zijn end, als geen mevrouw verveling kent? Of zocht je heil'ge min en trouw, - die vind je bij geen maagd of vrouw! ,,Pierrot, Pierrot, ben je bedrogen? Ik zou het zeggen aan je ogen!…