Alle inzendingen over schaduwspel

De ruime baai vol heuvelige eilandjes blaast zijn wijde adem de nauwe Fjord in wiens peilloze diepte zich vrijuit meet met hoge rotsen aan weerskanten waar geiten onbezorgd wonen op steile grashellingen. verre spitse bergtoppen omringd door nevels en mat zonlicht schenken vragende gedachten en opwekkende vaagheid die ieder tot zich wil…

over de uitgestrekte heide zingt een stil hart zijn purperen slaap onschatbaar rijk stil het éne bloeischoon groeit het andere in zijn schoonste tooi zinsverukkend staan de bomen te bloesemen vol pracht en praal knallen geuren en kleuren je als het ware verkwikkend tegemoet speelt de lauwe zonnewind een schaduwspel van zichzelf…

Kunstzinnig klinkende hamerslagen begeleiden lustig licht- en schaduwspel, waar zwoegen en genot elkaar schragen. Limburg mag hiermee zijn schappelijk gestel bescheiden aan de wereld uitdragen, als een onsterfelijk vloeiende wel.…

Als de maanschaduw over de aarde jaagt en met zijn schemer het licht verjaagt de mens omhoog naar de hemel kijkt dan wordt zijn ervaring verrijkt Daar zijn de sterren die hij eerst niet zag de luchtdruk wordt hoog als een zomerdag de wind neemt af, ja, en wolken verdwijnen en na 3 minuten gaat de zon weer schijnen Daarvoor en daarna het schaduwspel…

zij twijfelt tussen naderen en wijken een bal in een boog rond een bal af en toe wat zee opzwepend in een schaduwspel schijnt ze net iets anders dan gisteren zij heeft last van dwarse grillen opduikend bij zonsondergang een sikkel in het westen die zwelt van week tot week meer en meer een bol gelaat keer op keer lost ze op een bruistablet…

de geluksmomenten waar zijn ze de momenten waar je blij van wordt waar zijn ze ze zitten verborgen te wachten tot ze gevonden worden ze zijn te vinden in het licht- en schaduwspel van de bomen en in het zonlicht dat schittert op het water ze zitten in het schilderij van een meer met waterlelies of in de felle kleuren die van…

de geluksmomenten waar zijn ze de momenten waar je blij van wordt waar zijn ze ze zitten verborgen te wachten tot ze gevonden worden ze zijn te vinden in het licht- en schaduwspel van de bomen en in het zonlicht dat schittert op het water ze zitten in het schilderij van een meer met waterlelies of in de felle kleuren die van…

versnippert zelfs je takken je hoort hem suizen, zo zacht als het ruisen van het riet, hij verlicht de houten huisjes die langs het graspad staan hij moppert nooit, behalve als je stenen naar hem gooit dan staat hij stil, geeft met een lampje aan dat hij niet verder wil en roept met scherpe piep om hulp hij werpt z’n schitterend schaduwspel…

Het herfstgetijde in al zijn pracht waarin je kennis maakt met sfeer en verrassende momenten Een lauwe zon speelt met lichtschakeringen en schaduwspel Stad en land bedekt onder een goudgekleurde tot rood getinte tapijt.…

Zoals iedereen het zag, zoals iedereen het hoorde En zoals ook iedereen zal vergaan Naargelang de afstand naar de verte, de gloed Doorheen de schaduwspelen van mijn schaduw. Als een verwante versteen ik met de geur van de vrouw En het verkrimpen van de kevers op het dodelijke mos.…

vederlicht kan zijn het afwerpen van het loden juk de slingers en de staarten in de achterban van het woord het ongeboren kalf cynisme het geschiedde niet uit noodzaak en ook niet van de weeromstuit het lag te stuiptrekken om een reden van bestaan met het mes op de keel mijn mond spaarde ik uit aan mijn vijf paar handen het schaduwspel…

burgers en buitenlui ze blijven zwemmen in het warme water de zomerzon dwaalt boven het moerasveld ergens op een zandweg ligt een verlaten hemdje kraaien spelen met de wind, de zon laat een glimlach zien wat heb je aan emoties als niemand ze begrijpen kan in jouw eigen belevingswereld hier en daar een eilandje met opgeschoten riet en schaduwspel…

Stilte verschijnt aan de blauwe avondhemel de natuur in rust Hoe laatste restanten van een dag nog even aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.…

Mijn nicht Harriet stuurde mij een app met de vraag hoe het nu met ons gaat vergezeld van twee schattige video’s hoe zij heerlijk ouderwetse spelletjes leert als schaduwspel en kiekeboe aan dochter Isa De vrolijkheid hiervan is zo aandoenlijk Het komt binnen in mijn hart, dat wel De emotie in mijn brein laat mij in de steek Hun gelach verdrijft…

Hoe laatste restanten van een dag nog even aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.…

Weemoedig volgt een oude man de opbouw van het schaduwspel. ‘t Herscheppen van verloren dagen; In de mist ontwaart hij ’t meisje - de dochters van Arcadië zijn boven Lethes stroom verheven - Ze was zijn eerste ware liefde thans verrezen uit ’t verleden.…