Alle inzendingen over schildpad

zoals zij tijdenlang verscholen hier bestaan in hun lichtvoetigheid in dans voor klokkentorens Achter westelijke bergen hoor ik trommels harder slaan als iets van antwoord op hun roepen spindauw tussen heksenkloven zingen zij van de rivier meerstemmig wat er overblijft van water dat er zal verdampen verre nevels verder drijft Als van de schildpad…

Hoewel er geen bewijzen zijn. Misschien als ik slaap, maar bij het minste geluid verdwijnen zijn geschubde pootjes langs mijn oren en mijn ogen, ze worden als het ware in een schild gezogen. Zijn magere kop raspt soms over mijn tong, en praat maar zo vertraagd dat men het nauwelijks verstaat: hij noemt mijn klieren liefde en ik hou van hem…

Ik zag op de hete savanne een antilope lopen die liep daar met een giraf in draf, zij waren met een hijgende schildpad op pad daar kwam een olifant aan gelanterfant. Hij was schichtig, flapperde met zijn oor daar kroop een heuze vogelspin in door, gelukkig voor de olifant daar was hulp vakkundig haalde een tapuit de vogelspin er uit.…

Maar de schildpad had 'n idee. Om het nootje snel te kraken en aan lekkers te geraken rolde hij ze tot aan zee. En in de azuurblauwe baai kwam hij tot een soort van mondeling akkoord met een vriendelijke hamerhaai.…

vel het was toch al kreunen onder veel te grote grenzen soms is de wereld van verschil net iets teveel aan het kunnen mijn favoriete bruingespikkelde kip ligt te sterven op een zwaar loodje en ik te licht bevonden 'draai ze de nek om', zou ik van de veearts te horen krijgen, 'moest het nu nog om een prijzige koe gaan' Ik ben een schildpad…

een ijdel schildpad in maatpak gehesen walst kruipend in mijn oren hees bronstig voert het mij van manhattan tot berlijn zwierig en innemend zinspreekt hij van frivool tot weemoedig poëtisch lispelend walst schilderend hij met ouderdom en verval glasscherven zijn het die verlokken tot kijken in spiegels van het leven het bladert…

voor mij niet saai ik vind het leuk zoals op tenen draaiend steeds het ritme ook rond en rondgaand mij tot kalmte brengt luister ik geluiden die ik niet horen wil dan met beide handen bedek ik mijn oren als wij praten moeten wees dan niet verrast als ik jou niet kijk zoals jij mij wel doet mijn hoofd knikkend als schuw een schildpad…

Schildpad drinkt de tranen in een onbestaanbaar land Ik beland ooit met u ooit samen met aangespoelde schelpen op het strand.…

Zélf redde ik verleden week nog een schildpad, die de weg kwijt was, 'k zette hem terug waar of ie hoorde, in het malse groene gras... De mond vol van zinloos geweld ben ik nu gedegradeerd tot iets wat niet meer telt... Een zinloos geval.....…

-Mijn prins zit niet op een paard ,maar op een schildpad, daarom duurt het zolang voordat hij bij me is -Fuck Redbull, alleen jij geeft mij vleugels -Love is in the air, jammer genoeg kan ik niet vliegen -De liefde is net als een flitspaal, het komt onverwacht en kost je heel veel geld -Een kus is een afdruk van een indruk die met nadruk vraagt…

(Prachtig perspectief (II)) De schildpad, uitgehouwen geenszins, moet een creatie, een schepping zijn van hogerhand. In Rode Held hoofdstad van Mongolië is leven, leven met de kou.…

jij gooide grote woorden mijn vriend zoals een kind stenen in een rivier strooide zielloze beloftes zoals een boer zaad op droog zand mijn vriend je zei als de dagen gaan lengen zullen de vogels weer kauwen en ook dat het de schuld van de schildpad is ik zei vandaag kom ik je halen want het is nog niet november vandaag doen…

Op tv tell-sell voor reptielen speelfilm met Tyrannosaurus rex nieuwsflitsen voor schildpadden. Het wereldwijde willozenweb wordt weekdierrijk uitgesponnen door de verenigde kwallanden.…

Nog klein gaf deze rivier me grote ogen vertelde lispelend, murmelend, kabbelend, schuimend, zingend, bruisend, bulderend: Ik stroomde al toen jij nog een protocel was Baart mijn water zeilende elegantie Doorschijnend flikkerend als libellen Mijn oevers geven ook kost en inwoon aan oud geboren lome schildpadden Achteraf blijven we verweesd…

maten komt er één bij Stappen over de horizon recht in ons vizier Ze zijn met velen Heel veel Steeds meer Wat eerst verre bergen leken is een glinsterend leger van Duizenden in het rondzingende licht van het projectiescherm Het is geen kwaadaardig leger Het is een leger van dieren Eekhoorns, konijnen Chinchilla’s en stokstaartjes En schildpadden…

Hij kan net als gemarmerde schildpadden ( zijn kop is een bollend schild ) weerstaan aan die draaitollen van borstweefsel. Maar de feeën die daarop dansen gunt hij de dansvloer van het zoveelste museum in de magische wolken ( kabouters slepen voedsel aan ) van een dikke Havana uit een gesloten stad.…

onze hersenen bestaan voor 80% uit water een mannetjes kat is een kater in 1945 viel de eerste atoombom bananen zijn wel degelijk krom de Friezen noemen een meeuw een knau en ik, ik hou van jou er zijn 72 letters in het Cambodjaanse alfabet Neanderthalers sliepen niet op een waterbed een troepiaal woont op Curaçao en ik, ik hou van jou schildpadden…

Ik ging verder over de olifant die mijn porseleinkast ruïneerde sprak over de sloomheid van de schildpad die me danig irriteerde De kakelende kippen en de overijverige haan toen was het zelfs met mijn vocabulaire wel gedaan maar hij lachte voluit met legen mond en ik was blij, dat ik met een mond vol tanden stond! Maar hij lachte!…