Alle inzendingen over schrijven OR verloren OR traan

Als ik ga schrijven is het al geboren: het schrijven is het knippen van de streng en het vooroverbuigen om te horen of het – men kan nooit weten van tevoren – een lieveling zal worden of een kreng.…

Een traan in het donker gehuild in het licht van de maan Een traan verdwaald in onzekerheid niet wetend hoe verder te gaan Een traan radeloos de zoveelste verloren in stilte kijk jij me aan...…

Geeft niet. Eigenlijk vind ik het fijn, hoe Moederdag dit jaar herleid is tot de essentie: De kinderen zelf als mooiste cadeau. Met hun bezoekje, bij sommige mama’s voor het eerst in weken. Met hun liefde en genegenheid, de schoonste dingen in het leven. Ik heb er meer van gekregen dan ik ooit had gedacht. Weliswaar, nu we toch bezig…

Elke seconde van de dag is er wel iemand die zijn baan is verloren Elke seconde van de dag zijn er miljoenen mensen die in rouw zijn omdat ze iemand hebben verloren Elke seconde van de dag hebben miljoenen mensen tranen in hun ogen, tranen die over hun wangen lopen, tranen van verdriet, tranen van verlies, tranen van pijn en zelfs tranen…

Als woorden te pijnlijk zijn om in te wonen dan omhult muziek mijn ziel en laat alle tranen vrij varen in onvermogen van mijn pen al weet ik honderdduizend vragen die ik schrijven kan.…

De bladeren spelen en dansen en schrijven haar handtekening in tranen met woorden............... Liefde voor altijd.…

Betekenis verloren Waarde achterhaald Beleving als concept Tranen vrij vertaald…

Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren, iedere poging om maar te schrijven komt nooit naar boven drijven. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik heb alles verloren.…

het leven is hard voor zij die niet praten, met woorden bevroren in tranen gaan slapen, veel liefde... verloren!…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

Huilen Zonder tranen Pijn Zonder gevoel Schreeuwen Zonder woorden Streven Zonder doel Ik Zonder mezelf Verloor Zonder verliezen…

Tranen kan ik laten Tranen om verloren tijd Afgunst en aversie Onmin en agressie vochten mee in deze strijd Tranen kan ik laten van verdriet die niemand ziet Maar tranen zal ik laten van blijdschap die ik een ieder toon omdat ik weet dat ik het beste deed en dat nu achter liet Ik begin opnieuw heel doodgewoon!…

Tranen over mijn wangen tranen van verdriet Durf ze te laten stromen niemand die ze ziet Tranen over mijn wangen om een hele lieve meid Haar ben ik nu echt verloren hoop dat het gevoel snel slijt Tranen uit mijn hart dat nog monotoon zacht klopt De bonzende opgewonden slag is sinds haar vertrek gestopt…

De verloren tijd is kwijt en niet meer in te halen Terugkerende flashbacks lijken gevonden voorwerpen in lang vergeten dozen die de zolderkasten vullen Ze had hem willen schrijven over het hoe en waarom maar alles werd onleesbaar want de inkt mengde zich met immer zoute druppels bij het verlaten van de pen…

Als in dromen verloren kinderen verschijnen -levensecht mooi- vertellen zij hun dromen en als tranen voor hen zijn laat ze vloeien! want weer verschijnen zij nu in tranen -loslaten doen handen niet het hart. en Tranen willen zeggen ‘ma, pa huil maar even als ik de pijn verzacht.’…

Op de dag dat de taal weer praten kan en ik pleisters schrijven kan op de woorden die zijn misverstaan gaat de zon weer op in het dal van wat eens vriendschap was en zal ik armen slaan om de tranen die zijn weggewist. Maar weet vooral dat je nog altijd welkom bent…

Stiller stil Als de ijsvogels dromen raken wordt het stiller stil met koude handen ijzende ogen De clown die lacht bevroren tranen zijn schoenen veel te groot De danseres die huivert wankel op het slappe koord Het applaus is mager als de fluister stil valt verdwijnt zij in de mist Stiller stil huilt zij Boulevard of frozen…

Verbijsterd staan hun gezichten ingelijst en generfd als vermolmd hout tekenen de jaren oud zeer De heer draagt zijn masker, onkreukbaar naast zijn bloemende schoonheid Voelbaar ontbreekt de chemie Haar tere handen schrijven een geheime liefde Haar tranen branden als inkt in zijn ziel breekbaar is haar vuur gestolen door hem, haar…

wat je voor je ziet is de werkelijkheid niet je ziet mijn lach maar mist die traan wat je hoort is mijn stem niet die is lang geleden verloren gegaan…

handen als deuren bedekken haar gelaat zoekt in beslotenheid de verloren draad kluwen van vergetelheid in tranen gewaad…

Waar ben ik je verloren Was het na de tweede of de laatste lach Ik zal het nooit weten Maar een ding is zeker Ik mis je, van de eerste traan…

de tranen van een golfslag verzanden onvermijdelijk op het gezicht van de kust raken onzichtbaar bovendien door hun ondergang geloven wij wat verloren gaat, verdwenen is het uitzicht blijft echter boeiend, verzwolgen door de golven maar niet op slag verloren.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

waar intens verlangen zichzelf zoekt in tranen een nacht vol dromen geen voldoening schenkt is liefde verloren zoek in verdriet zal een ster niet bekoren door de wens die zij biedt verdwijnt hoop in gevallen tranen het diepste verlangen op zoek naar een roos die bloeit voor een leven samen met mij gevoed door tranen tranen van…

Ik hoop dat ik met mijn gedichten iemand anders zijn pijn kan verlichten ze zijn in ieder geval oprecht met hart en ziel gezegd soms moet ik het schrijven staken omdat de emoties mij dan teveel raken van pijn of verdriet en tranen die men gelukkig niet ziet!…

Soms heb je even geen tranen meer Soms heb je even geen woorden meer Soms wordt de muze in je geblokkeerd Teveel wegversperringen Met stopborden Gevaar voor oversteken En je verstijft van angst Soms zijn emoties teveel om op te schrijven Een te grote confrontatie Met alles wat niet was En niet zal zijn…

en dan de onbegrijpelijkheid zelve als we daar nu eens over schrijven gewoon onbegrijpelijk schrijven zelfs zou dat geen meerwaarde zijn onbegrijpelijk schrijven is iets wat ik kan begrijpen ik kan het zelfs duiden het is onbegrijpelijk logisch is dat onbegrijpelijk schrijven lost de zaak van de toegevoegde waarde op…