inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.613):

De tekens in haar ogen

Verbijsterd staan hun gezichten
ingelijst

en generfd als vermolmd hout
tekenen de jaren oud zeer

De heer draagt zijn masker, onkreukbaar
naast zijn bloemende schoonheid

Voelbaar ontbreekt de chemie

Haar tere handen schrijven een geheime liefde
Haar tranen branden als inkt in zijn ziel

breekbaar is haar vuur gestolen
door hem, haar onbereikbare liefste

Ongeneeslijk verlangt zij
naar die ene kus -hun verbond-
heimelijk

En hij
-die het masker draagt-
veinst woorden van trouw

uit noodzaak, uit plicht
omdat zij nu eenmaal zijn vrouw is

Maar nooit
zag hij de tekens in haar ogen

Ze kijken zo ver weg
tot hun sporen zijn gewist

in een verloren droom
in een huwelijk zonder hoop...


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com

Schrijver: Irmlinda de Vries, 4 maart 2012


Geplaatst in de categorie: huwelijk

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.688

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
27 maart 2012
Email:
joke190411telfort.nl
Het blijft me boeien, lees het nu weer.
Heel mooi.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
8 maart 2012
als eenzaamheid breekt in meer dan tranen alleen...aangrijpend goed geschreven.
Naam:
J.de Groot
Datum:
7 maart 2012
Doordringend gedicht.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
6 maart 2012
Door de regels klinkt een verlorenheid, intens geschreven Irmlinda.
Naam:
Wee
Datum:
6 maart 2012
Rakend verwoord!
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
5 maart 2012
Goed gedicht over twee mensen die voor een vorm hebben gekozen waar ze beiden niet echt in passen, Irmlinda, aangrijpend geschreven !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)