Alle inzendingen over schuldige nacht

dofzwarte stemmen dragen een schuldige nacht blind en hulpeloos…

Ja, ik maak me schuldig schuldig aan 't lieven van aan het dagdromen over van het schrijven aan Ja, ik maak me schuldig schuldig aan 't wensen van aan het glimlachen om aan het verlangen naar Ja, ik maak me schuldig schuldig aan 't smullen van aan het zingen over aan het dansen met Ja volmondig ik beken…

hier sta ik dan, aan de rand van het wellustig papier, omgeven door vibrerend publiek, zoemend de vraag naar mijn hand en dan verzin ik onzinnig uitzinnig virtuele lijven, juichend bij elke sinistere hersenkronkel, kwade kwabben, pijnlijk pinnig ik dicht u de adder aan mijn borst, onderwijl de madeliefjes in wandeling afvragend in verwondering…

hij was zo labiel zo makkelijk op te stoken we hoefden maar lichtjes te poken en hij deed en zei alles, ondanks God's verbod gingen wij weer eens te ver ? ongewis van wat hij heeft uitgespookt vlammen lekken nu zijn kist uiteindelijk hebben wij hem opgestookt…

En dan zegt men: niet schuldig tot het tegendeel is bewezen, je haalt weer het nieuws, want een meisje is zwanger misschien van jouw kind en dat kind is niet te benijden, net zomin als de ouders van de meisjes die jij tot levenslang veroordeelde. Want weer haal je het nieuws, volkomen onterecht!…

De jaknikker beaamt zonder weten stelt God verantwoordelijk eigen schuld de meest schizofrene waarheid.…

Ik maak me schuldig aan het ongeloof, als iemand me iets verteld, wat ik niet vertrouw, ik maak me schuldig aan wantrouwen als ik voel, dat iemand niet de waarheid verteld, ik maak me schuldig om dingen te deleten die mijn aandacht niet waard zijn, zo ik er al over nadenk, ik maak me tevens schuldig aan het feit niet alleen dingen en berichten…

Mijn lichaam is mij niet trouw ik faal als moeder en als vrouw ik voel mij schuldig te ongeduldig boos en kwaad omdat het niet gaat dat is normaal ik baal ik wil er zijn voor man en kinderen laat mijn lichaam dat niet verhinderen!…

in schuldig landschap onder de olijfbomen de kogelhulzen wat je me naliet waren wortels en vleugels een prachtig cadeau doorwaakte nachten hij luistert naar de stilte zijn knoken kraken de god van liefde woont in hen die beminnen niet in beminden (Plato)…

Een topcouturier uit Almere, ontwerper van officierskleren, kreeg toen maar de schuld: 'Uw plicht niet vervuld, dit pak moest Jan Blom camoufleren....'…

Ik voel me schuldig En op meerdere fronten Schuldig om mijn eigenverraad Schuldig naar jouw leven toe Want, Je bent gelukkig Dat zie ik wel Dat wil ik niet verpesten En ik ben ook gelukkig Echter niet volmaakt Ik wil mijn liefde testen Want als ik mijn ogen sluit Mij waan in fantasieland Zie ik een helder schijnend licht In de verte…

Ze moeten jou bekeuren Voor wat jij hebt gedaan Mijn hart te snel gestolen Mijn hoofd op hol doen slaan Voor slapeloze nachten Verliefdheid elk moment Te vaak in mijn gedachten Teveel door jou verwend Jij verdient een grote boete Voor alles wat je deed Te lief naar mij gelachen Te sexy aangekleed Gevreeën, veel te lekker Gefluisterd,…

Ik voel je niet in eenzaamheid zie slechts de lege plek en op de witte vloer een felle rode vlek ik hield je niet in eenzaamheid dacht een dipje in het klein hoe kon ik weten dat dat moord zou zijn…

Is wielersport door Ármstrong zo verrot? Wist niemand dan wat Jimmy Savile dee? Was Hitler nou de schuld van WO II? Die Killing Fields, kwam dat soms door Pol Pot? Als plotseling de onschuld blijkt verwoest Klinkt zachtjes onze mantra: Nicht gewußt.…

zo schuldig want ik heb gejankt als een kind ?…

nodig Dat is met het geloof het enige waaraan ze schuldig kunnen zijn…

Medeplichtig aan het spel Schuldig Tot in de botten Onschuld Is van de zotten Medeplichtig Schuldig Aan verlies Vernietiging Van een stuk aarde Een ton lucht Ik ben berucht Want ik ben Medeplichtig Aan de problemen die verijzen Ik voldoe Niet aan alle eisen In het spel van het zijn In de overvloed Ik ben schuldig Aan de disharmonie…

Alleen maar ruzie alleen maar woede En de schuldige ben ik Alleen maar schreeuwen alleen maar tranen En de schuldige ben ik Al mijn gevoel al mijn verdriet Ik kan daar niet mee leven het enige wat ik kan doen Is mijn leven ervoor geven.…

Edelachtbare; deze rupsen zijn schuldig aan jeukdelicten.…

Levenshonger, ongestild vertild in beelden die ik zag, soms oeverloos, ongewild, tergend achter mij en ziedend kielzog aan, daarop de woede te verkwisten, bleef genoeg te redetwisten, begroef de nachten in dat éne woord wat kwijnde, als milder antwoord schuldig bleef, beproef de bittere kruiden tot het einde, maakt het niet jonger…

de muren zijn te hoog om uit te kunnen breken ze kan hen enkel smeken geef mij mijn vrijheid terug de wanden zijn te dik om haar te kunnen horen dus zal het niemand storen de striemen op haar rug de deuren zijn te zwaar om in te kunnen trappen haar weerstand zal wel knappen nog voor zij wordt gered de tralies zijn te hard om door…

Hij probeert haar te haten maar zal altijd verlangen Zo schuldig als onschuld kan zijn Knielen zijn gedachtes Bij de herinnering aan haar…

je hebt er niet om gevraagd maar je wordt het wel je bevrucht een eitje, geen probleem maar je bent zelf nog kind je voedt en je voedt op de jeugd zit nog in je kop en toch ben je nu ouder ik was het antwoord schuldig toen mijn dochter vroeg 'waarom'…

ik wankel door het leven ik wacht geduldig op een antwoord maar dat duurt wel even…

Een schuldige hand wordt weer schoon door het wassen -- van andermans hand.…

Of is het de nacht waarin we, Tijdloos ver in de ruimte, Nooit meer blind zijn, Nooit meer schuldig. --------------------------------------------------------- Uit: Ten westen van Eden, 1998.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

Die twijfelachtige borstendokter komt er leuk mee weg, omdat de rechter in de rechtszaal zegt: bij gebrek aan bewijs is hij niet schuldig! Hoeveel borsten hadden er gezien moeten worden, zodat hij wel schuldig was bevonden?…

Jij haat ons zonder echte reden want omdat we zijn wie we zijn zijn we al ongelovig schuldig…