(Een sfinx wendt zich af
en verschuift de eeuwen.
Meridiaan en evenaar
komen samen.)
Zucht, huil en het lijkt dag te worden
waarin waanzinnige grootheden zich vermengen
met vaal licht, dat spiedend kiert.
Spinrag blijft in lange draden kleven
aan het achterhoofd en lost langzaam op.…
Steeds als Henk weer ging verbouwen
en met stenen liep te sjouwen
voor een muurtje dat hij maken zou
dan was hij de sigaar
want zijn vrouw die er op toe zag
en als sfinx er op de bank lag
klaagde meters steen en been
en gaf hem zinloos commentaar
Zeg Henk, je moet het zelf weten
maar je bent een steen vergeten
en dus zeg ik het maar even…
Dostojefski wankelde door de kamer;
we zongen de Matthäuspassion van buiten,
onthulden verrukt de Negende,
doorgrondden de wereld
met rechter elleboog op linker knie,
voelden ons vertrapt in de burgers van Calais
maar grepen naar de zon
met de voorpoten van de sfinx
en spraken in kleuren van Rembrandt
in tongen van vuur.…
Ik sjok verder
en eindelijk bereik ik mijn grootste doel, het graf
van Oscar Wilde, versierd door een waardig monument
in de vorm van een sfinx. Het is het enige siergraf,
wat ik omarm en dierbaar kus. Het is duidelijk wie
ik als grootste kunstenaar daar adoreer. Zelfs bij
de grafzerk van Marcel Proust zwaai ik magertjes.…
Zo gemakkelijk, het spel voor hem een peulenschil,
eindpunt de basketring voor mijn kleine grote sfinx.
De arbiter fluit, alleen een fout kan Noah stuiten,
de boosdoener krijgt een strenge vermaning.
Het wordt nu een spel tussen bal en de ring,
maar hier kan Noah zijn behendigheid in uiten.…
Ontwijd gezicht
De Sfinx in Gizeh weet ervan
Voor de piramides gesitueerd
Als wacht voor imposante tombes
Trots bepaald. Warmte hier
Dag van vandaag telt jaren van weleer
Van dag tot dag.…