Alle inzendingen over snauwen

Ik ween om CDA’ers die in groot vertrouwen Ooit geloofden in hun leiders te Den Haag Bleef het toch stil bij een benauwde vraag Dan konden zij devoot de handen vouwen waarvan ze nu nerveus de vingernagels kauwen Ik hoor en zie ze knarsetanden; dof geklaag tot hard gemopper, vloekjes en gedonderjaag Hese kelen: grauwen, snauwen, huilend rouwen…

Ik zag mijn vader dood toen ik al dertig jaar geworden was, toch gaf het mij een harde schok: wij waren altijd goede vrienden van elkaar, maar toen hij daar zo lag en met zijn lippen trok alsof hij snauwen ging - iets wat hij haast nooit deed terwijl hij leefde - leek hij op een dode hond die, voor hij stierf, nog grimmig in het leven beet,…

, blafte ik de laatste tijd veelvuldig hem in alle staten de trap opjagend ook al had hij niets anders gedaan dan klaaglijk zijn liefde te miauwen en ben nu ontroostbaar en in tranen nu hij er plots zonder snauwen definitief is heen gegaan.…

ik haat die prater -en schreeuw : luister nu even- twee liedjes verder is hij weer terug bij mij en vroeg wat ik zei ik zeg het met een snauw … kan ik u helpen? vraagt hij met zo’n diepe zucht ik zeg opgelucht zeg haar dat ik van haar hou!…

nabij Vijf minuten niets dan je ijselijk zwijgen de koude oorlog scheen dit wel in ‘t klein In je zwijgende woorden klonk ’t dreigen en uit je blikken droop een tankauto azijn Vijf lange minuten louter naar jou kijken in de hoop dat jij die stilte beëindigen zou Dat je mij je hand en jouw hart zou reiken doch in plaats daarvan kreeg ik een snauw…

Ik ben mijn landje aardig moe Mijn landje antwoordt met een snauw Ouwe zeur, loop naar de hel Hier is een eindje vettig touw De deurklink draagt je wel…

Gestresst snauwen ze je af terwijl je je buit binnenhaalt. Probeer er dan nog maar eens van te genieten. Ondertussen is het slecht gesteld met je cathexis, maar als je dáármee bij de dokter aan komt zetten... doe dat maar eens! Shaffy wist het wel, leven moet je, tegen wil en dank. Durf het maar eens, mens. Wek op die lust en leef!…

Snauwen wordt een verademing O Toeval, kruip terug in uw bed. Daag me niet ... Jaag me niet uit mijn wieg.…

In een huwelijk zie je ‘t meningsverschil en menig keer loopt dat uit op slaags met elkaar Soms mondt ‘t zelfs uit klappen op de billen mishandeling dat is zelfs helemaal laakbaar Slachtoffers zijn toch meestentijds vrouwen die zich aanvankelijk schamen voor hun man Zij ontvangen herhaaldelijk een rot snauw en dan volgt de tik van ’t tegenvallen…

Met een grauw en een snauw beukte jij mijn hart blauw Jouw blik keihard en koel vermorzelde al mijn gevoel En ik snapte niet waarom was ik dan zo naïef zo dom Ik had je al mijn liefde gegeven met jou wilde ik delen, leven Maar jij sloot je helemaal af behandelde me gemeen en laf Het werd alleen maar jij en jij steeds minder plaats voor…

maar even een creditkaart dan was ik in euro's heel wat waard Ik zou shoppen in New York en Milaan met alle rijken der aarde mee gaan Was ik maar voor een dag een man zodat ik ze eindelijk begrijpen kan Ik zou vrouwen beminnen bij de vleet zodat ik wist wat het ze werkelijk deed Was ik maar eens een bikkelharde vrouw dan gaf ik jou een snauw…

lawinesneeuw Knal het neer als jachtpatrijs Laat het een prooi zijn voor de leeuw Jaag het benauwd en hijgend vluchten Naar 't zuigend stinkende moeras Laat het kreunen laat het zuchten Alsof 't gewoon geen harte was Laat het dorsten in woestijnen Open wond vol zwetend zout Schenk geen aandacht aan het lijden Takel het af met beet en snauw…

begeven wij ons wellicht op een glijdende schaal als wij een medemens noemen bij, in dit geval, haar gebrek een stoel nadert het podium in vliegende vaart geschreeuw uit alle hoeken van het wijkgebouw zelfs de koffiejuffrouw, tot op heden fijn besnaard schreeuwt naar de acteur " krijg de klere" in een gepruttel dat eindigt in een venijnige snauw…

Binnen de grenzen van haar rijpe woede schat ik de verdoken snauw. We geloven nog in bewondering: Kijk hoe de walvis pronkt met zijn staartvin Duizel van de stille kille diepte die hij zoekt. Waar is de manestraal die dwaalt langs de bloemknoppen die speelt met de weerhaan?…

aanliggende huizen passeer en inhoud van het inpandige, zover niet achter vitrage verborgen, op me in laat werken en al doende veel van de bewoners leer een buitenkans wordt mij nu zowaar geboden een interieur van korte afstand te aanschouwen en met een uitnodigend gebaar word ik door de buurvrouw ontboden zonder deze keer mij "mogge" toe te snauwen…

" Het antwoord is heel duidelijk Ze krijgt van hem een snauw... Ze raakt zo in de war en mompelt voor zich uit: "Dit is toch al te bar... Je eigen kinderen willen je niet kennen..." Een broeder komt haar tegen en zegt: "we gaan zo eten hoor"!…