Alle inzendingen over snik

Een gastvrouw in club "Blonde Jikke" Zat onlangs vol woede te snikken Het moest allemaal Van zo'n klant weer oraal Maar dat hoefde ze toch niet te slikken?…

Kleur nooit meer gezien Je gezicht nooit meer gezien Dieren nooit meer gezien Het leven nooit meer gezien Nooit een traan gezien alleen het snikken Het snikken van pijn De pijn in mijn ogen Pijn zoals nooit gevoeld Pijn zoals nooit bedoeld Klappen zonder te kijken Wat wil hij nou bereiken Na nog een klap Dacht ik in mijn hoofd Is…

In veelheid van verdriet traant zij zonder snikken mascara uit wimpers kleurt haar ogen zwart in tijdloos tranendal dreigt zij te verstikken in woorden in liefde treurt haar ogen hard…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

vandaag ben jij en ik ben er ook tot aan de laatste snik van wat we doen vertalen we herhalen we weten we dat samen ooit alleen zal zijn we weten het als eenheid, als de uitgebogen tijd niet meer van ons is…

Voor mij was het de trieste snik van May…

het weifelend woord de snik in je stem en armen om in te schuilen warmte die troost biedt zodat je het voor een ogenblik kunt verdragen…

Ik hou van alle chicken die, als ik dood ben, lopen te snikken. Maar ik ben nog lang niet dood dus ik hou niet van die vrouwen en die chicken. Laat mij maar lekker stikken.…

Na de schrik en Begenadiging, Onder ’t snikken Van verzadiging, Na de feesten Van het vlees Keert de geest en Rijst de vrees: Deze extase Keert niet weer. ’t Licht doet dwaas en ’t Leven zeer.…

ik zie een schaduw in je ogen pijn van lang geleden met de echo van een snik verdriet dat alle dromen wist van alles dat je mist & ik zie een glimlach om je lippen zwanger van een liefde die jouw naam bezingt…

Dan is het bij het voetbal even schrikken Als iemand positief gaat zitten snikken.…

De fotograaf, hij speurt en schiet op een moment dat niemand ziet De lensopening sluit en zonder klik op foto vastgelegd, die lach, die snik. Een vluchtig moment, wordt eeuwigheid maar oh zo vergankelijk is een portret als het in as wordt bijgezet.…

angst snoert de keel en kleurloos wordt de tijd lucht hapt naar spijt in snikken rauw gesmoord bitter is zout en drijft de wanhoop voort maar nu en nooit stolt dit bloedend hart of laat mij koud…

regendruppels huilen, met een diepe snik, regendruppels verschuilen, net... net als ik!…

sta heel even stil bij schrijvers die niet blijven omdat harde woorden pijn gingen doen zij schreven ook uit 't hartje net zoals jij en ik maar het mocht niet baten 't eindigde met een diepe snik…

Tot mijn laatste snik zal ik prevelen: Ik Geloof.…

Dus denk ik bij het zien van al die schik: Wie van de heren is nou niet goed snik?…

Zelfs met hen die mij verstaan kan ik dit geluid niet delen alleen, volkomen aangedaan roep ik mijzelf tot helen doof voor het kwade schikken van jouw stoffelijke resten blijf ik tot mijn laatste snikken hardhorend buiten westen.…

Verhagen, Verhagen dat was me even schrikken wat een talent, wat een talent ik moest er erg van slikken zoals jij op je showcongres tot twee maal toe theaterles te geven stond in snikken! Verhagen, Verhagen dat waren hele dikke.…

Die vent is niet goed snik, denkt u misschien. Maar als je wilt dan is de sneeuw te zien.…

de nacht berust in zachte dromen haar levenslust werd nooit ontnomen het verlies was groot tranendal diep haar snik gesmoord intens verdriet ontwaakt in een lach verborgen tranen kust heel zacht haar baby gelaten…

Licht en schaduw donker en schemer Ze zit met haar hoofd gebogen Tranen stromen maar wangen blijven droog Vervlogen hoop blindelings geen vertrouwen De wanhoop snoert de keel dicht wringt handen in een droge snik…

Ze belde op en smeekte met een snik: “Zeg Hugo, mag ik nóg een boosterprik?”…

Bij een schilderij van Willink Sinds zij zich afsloot voor de roes van 't dansen tart Stella Holland met versteende blik, rechtop in 't strak fluweel, waaruit als kransen de mouwen storten, ruisend snik op snik. Het mausoleum wekt macabre trancen. ‘Juich niet voor muren, waar 'k mijn hart verstik!’…

Ergens diep van binnen een snik een waterval van tranen die zich voordoet als een lach Ergens in je hoofd een stilte een oorverdovend geluid dat zich voordoet als een lach Ergens in je hart een gevoel overvol met leegte dat zich voordoet als een lach Een lach geïnspireerd door de leugen...…

de nacht drukt klam tegen het glas en ik voel voel de druk hier binnen geen deur die open wil geen geluid dringt door naar buiten geen snik smeek schreeuw gil krijs! stil is het buiten vredig stil denk ik hoop ik wil ik ook hier binnen…

Ik hoorde snikken in jouw stem. Ik voelde hartstocht, afgewogen, om door te gaan met hem. Maar nu hij weg is van de aarde; nu hij op 't pad is in 't heelal. Nu pas besef ik duizend waarden, die hij jou gaf voor niemendal.…

Luisteren naar het levenslied woorden galmen met verdriet bloed zweet en tranen nemen je mee door emotionele banen ze raken je diep van binnen met een snik zingen een kippenvelmoment dat je in een echte volkszanger herkent Nederlandstalig in één woord zalig.…

Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

onmacht in de strijd het gevecht met jezelf verwoest wordt een leven verscheurt door pijn waar angst sluipt in nachtelijk dwalen het zoeken naar waarom de vraag, nog hoelang en jij luistert naar stilte het snikken gesmoord angstvallig wakend dat niemand het hoort…