Alle inzendingen over sonnet OR dichten OR genieten

------------------------------------------------------------ note:In dit mini-sonnet uit ik mijn mening over de zogenaamde dichtwedstrijden, ook wel poetryslams genoemd.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Treur niet langer om mijn dood dan 't trage dreunen van de droeve klok die tijding brengt aan deze lage wereld dat ik gevlucht ben en bij wormen dwaal: Neen, als jij deze regel leest, vergeet de hand die het schreef; om liefdeswil: Geen droefenis is mijn herinnering waard, als aan mij denken jouw zoete hoofd ontrust. O, als jij ooit een…

vertaalt uit het hoofd een sonnet van petrarca hoofs en nauwgezet lyrisch in een string van elastiek…

Sonnetten hier, sonnetten daar! Een wereld vol sonnetten! Men is er machtig gauw mee klaar In spijt der stipte wetten. Al loopt de zin wel wat gevaar, Daar valt niet op te letten; Het fijne van de mis is maar Ze goed ineen te zetten.…

Een plekje om te schuilen Dat je niet meer rennen hoeft Nooit meer stille tranen huilen moet Die van blijdschap dan weer wel Jezelf te kunnen zijn Nooit meer hoeft te twijfelen Aan wie of wat je bent Want van binnenuit is het zo goed Handen die je vast kunt houden Om te delen, warm en zacht Heel veel zonlicht dat zal schijnen Geen kou…

Een ieder kent vele gezichten Vrolijk, hard, of zacht Misschien ook donker, of wel open Of juist één die altijd lacht Al leerden wij te kijken Niet alleen naar het gezicht misschien Maar in die verschillende ogen Die toch wat meer weerspiegelen misschien Dan zagen wij elkaar in het wandelen De route van het hart Verdween een stukje van…

Wanneer je hartenwens verdrinkt En het lijkt of je er langzaamaan in stikt De adem je soms ineens ontnomen wordt En de boeien nog zo ver weg Wanneer het zwemmen niet meer gaat Geen enkele slag lijkt ongeslagen Wetend ook; zó denken heeft geen zin En toch het brein díe hartenwens niet loslaat En, het hart al evenmin Dan dáár ineens een sprankje…

Liefde, niet alleen als in geliefden Maar in die andere dingen juist Als in vriendschap, als in leven Een arm, een kaartje of een kus Het ongewone zichtbaar En voor ieder binnen handbereik Betaalbaar zonder muntjes En genoeg van op de markt Het ongewone lijkt gewoon Wanneer de ogen niet goed zien En we ook niet kunnen voelen Dat er…

Ik wens je meer.. Dromen die je vangen kunt Die minstens tastbaar zijn Regen die jou niet deren zal De paraplu bescherming biedt Ik wens je meer... Tegen je vallen en weer opstaan Dat het niet met moeite gaat Kracht waaruit je putten kan Ook energie is er genoeg Ik wens je meer... Gezang, dat onvermoeibaar voor je klinkt Er is niets…

Ik ken een heel lief meisje Met vaders, ja eigenlijk twee Eentje woont heel ver van hier Zij kent hem ook niet echt Maar feit is wel, hij heeft een mooie dochter Ook al is hij ver van hier Híer heeft zij dus nog een vader Maar ook hij is nu ver weg Niet omdat hij ver weg wóónt Maar koos voor een ander leven hier Het meisje kan toch niet…

Als het niet meer is als ooit En alles telkens anders wordt Nooit meer zoals het was Het betrekkelijk lijkt wat er nog is Er is vooral nog het moment Want in kleine stapjes gaan gewoonweg kwijt, herinnering en lijf Alleen nog hier en nu Meer en nog meer hulpeloze vragen Waarop ik het antwoord schuldig blijf Wanneer in jou verloren gaat…

Als de dag zijn rapheid heeft gedaan de avond vraagt om kaarslicht mijn onrust zich naar beelden richt hoe zal de wereld er weer voorstaan bewustheid suddert snel in opstand mensen laten zich niet meer draperen als duivels en gezindte hen regeren valse beloftes aan een halsband de andere kant toont ‘t goede leven voorgeschoteld als ‘t…

blijf mij halverwege ontmoeten nog groen in onzekerheid geniet van wat niet uitgesproken wordt maar door fascinerende kronkels wordt verwoord in plaats van te dicht bijeen begeerte te vergeten…

zou ik een snel- sonnet schrijven denk ik, maar ik ben meer kort.-…

Wanneer een hartenkreet ter ziele gaat en net niet als NETgedicht wordt aanvaard is de ziel een tikje aangetast, net als het hoofd, alwaar de roerselen zich volbrengen. Aan Poezie, waag ik me niet, een kreet soms hard, vaak licht aangebrand, hoeft niet net- netjes te zijn, want: zolang mijn kreten zowel als mijn netten, begrijpelijk te lezen…

Hij koos de kant van Kloos, heer Woordeloos want Willem was een Tachtiger van woorden kunstenaars die dichten over roos en korenbloem in zonneweiden en sonnetten als van Perk uit de antieke doos Maar hij maakt zich er als Jantje van Leyden licht van af, 't is zonde; ben ik boos?…

Ten Kate, Sonnet op het Sonnet…

Al eveneens, wanneer uw geest de mijne roert, Word ik gewaar dat gij in 't heilig aanschijn voert Voor mij de dag, mijn Zon, de nacht voor d'andere vrouwen. ------------------------------------- Sonnetten - Sonnet XXV…

Pyjamadagen van ziek zijn met dichte gordijnen denkend aan vrij zijn met dichte gordijnen genietend van elkaar Ziek zijn is vurig verlangen naar bruisende energie zonverlichte kamers nooit meer slapen zingen, lachen, elkaar onvermoeibaar voeden en op zijn hevigst lijden aan het verlangen met vrienden onsterfelijk te zijn…

Mijn lievlings-plekje in 't woud, waar 't groene dak Een blauwer schoort, en schemer-schijn doet dalen Op levend loof en vol-getroste tak, En zonnegoud langs blader-goud laat dwalen - Vaarwel, vertrouwde stilte! waar ik sprak Wat nooit mijn hart tot mensen kan herhalen.... Gedachten-stroom, die uit mijn ziele brak, Vloei eeuwig-onbegrepen…

het roestig oude hek is afgesloten daar fluistert nog de wind memento mori en zie je afdrukken van kraaienpoten want voor de dood ontvangt er niemand gratie och, doe voor mij het hek nog één keer open en laat mij in het wit dan binnengaan ik zal de namen van de zerken stropen terug de tijd in, laat me in de waan en ergens dwarrelt nog een…

'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal, En achter haar wapperde groen en breed Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed, En luchtig woei 't kant van zijn golvenval; Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal, En, uit het wolkend zwart van haren, reet Bacchantisch zij de naalden los en smeet 'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…

Probeer niet origineel te dichten Je bent niet steeds een ander mens Want achter al je clownsgezichten Gloeit nog steeds die ene wens Die geen pen kan achterhalen En die altijd verder uitgediept Enkel helderder gaat stralen Of je nu huilt, of stil geniet Je kunt geen poëzie bereiken Door het nieuwe toverwoord Niet door geëngageerd te lijken…

Als men in literaire kring sonnetten van de meesters leest dan luister ik ietwat bedeesd, want dichten is niet echt mijn ding. En verzen in verzameling bewierookt men het allermeest. Ik zie het aan, ietwat verweesd, want bundels zijn niet echt mijn ding.…

'k Wil poëzie bedrijven en liggend in m'n nest doe ik m'n allerbest om dit sonnet te schrijven. Het is voor mij geen straf. Ik ben - het zit me mee - al op de helft: de twee kwatrijnen zijn nu af. Nog even twee terzetten. (Die horen in sonnetten, als ik me niet vergis.)…

Zo'n halve eeuw terug leek het nog waar Van twintig maal per dag een sigaret Ging niemand dood, het stond stoer en koket Zie Sartre en Simone de Beauvoir Nu vormt het schèrm een steeds groter gevaar Al jong ontwikkelt, aldus Piaget Het kinderbrein zich tastend en het let Goed op en ziet wat hier past en niet daar Een blokkendoos…

Dichte mist wijkt liefde creëert zacht pijn neemt afscheid genieten is kracht.…