Alle inzendingen over sport en dicht

De wereld om me Heen is soms te Druk geworden Zo veel mensen Die kennelijk Iets van me willen Ook al begrijp Ik zelf eigenlijk Niet waarom Besluit om het Leuke eraan toch Maar mee te maken, Mee te gaan met De stroom van de Rivier, zonder Noemenswaardige Weerstand, en op Gezette momenten Even een poosje de Bergen…

En ieder jaar dan lijkt het of die dans van sporten ons geluk steeds produceert. De oude bard, die duidde het geheel: Steeds wij de spelers, ’t leven het toneel.…

Het lukt nog niet met die medailleoogst Uit vorm, de berm, de drank, een pols, de regen De tegenstanders zitten ook flink tegen Dus moeten we nog verder, harder, hoogst Maar zonder plak op vlinder, rug of crawl Gaan we voor goud met oeverloos gewauwel.…

De Cup van Azië gaat naar Irak De Koerden, de Sjiieten en Soennieten Die even met elkaar op kunnen schieten Die gaan, hoe mooi, tezamen uit hun dak En de verliezers zijn wat aangeslagen Maar dat wordt dan meteen zo opgeblazen…

Hengel na hengel haalde hij op geen vis wilde bijten geen vis aan de haak Hij at met smaak zijn zelf-besmeerde en belegde boterhammen kaas dat was wel favoriet Rondom hem het zacht-wuivend riet en verscholen eend en meerkoet Het deed hem goed naar de rivier te staren hier te zitten en te peinzen het uur niet van belang Hij hoorde…

Als ik 's ochtends wakker word, denk ik aan mijn sport, als je getackeld wordt doet dat pijn, maar daarom moet je ook een flinke zijn laatst had ik gescoord en het publiek werd door vreugde gestoord scoren doe je in het doel en als je scoort geeft dat een machtig gevoel nu speel ik nog bij Z.O.B.…

Vaak wordt iets erg simpels slecht begrepen. En vaak zijn jonge sporters oliedom. Door stijgend testosteron wordt daarom Een knuffeldame in haar kont geknepen. Want ten slotte is het spelletje hockey Slechts voetbal met een heel hard stokkie.…

Sport is onsportief. Dieronvriendelijk. Geldverslindend. Mensonterend. Schandelijk.…

Heer, vergeef me mijn dorst naar het leven op momenten dat ik meer wilde dan U mij had gegeven.…

Altijd de echo van Frits van Turenhout en Sport in Beeld. De herinnering aan de dag dat iedereen zich verveelt. Maar laat mij er maar over klagen en me afvragen: “Waarom heeft een week geen zes dagen?”…

hij houdt wel van sport voor sport de ladder nemen op weg naar de top zijn knie te stoten en dan te roepen dat hij er is geraakt de gewone strijd om het bestaan voert hij elke dag opnieuw zodat zij lief naar hem kan kijken dat heb je weer goed gedaan en of dat jurkje daar nog hing?…

vaar op de stroom van de vergankelijkheid heb geen verwachting heb geen vrees nadert het einde laat het komen zorgen worden overbodig ------------------------------------------ uit: 'Sporten van de ladder', 1974.…

Een volle werkweek vermoeit minder Maar nu Kinderen, nee Je sport, je lijn,je outfits Nog steeds een plaatje maar een foto zonder bijschrift wat zegt dat nu eigenlijk?…

Sport, spel en samenleving, een Spel zonder grenzen. Kent men De regels dan respecteert men De mensen.…

lichaam gegeven maar dat is nu op in het minderen van sport moet jouw blik naar buiten waar iedereen op je wacht na de overwinning op jouw anorexianacht…

wat in een mensenleven is er mooier dan de liefde die onzichtbaar voor het oog als één ziel onweerstaanbaar in twee lichamen huist die onuitgesproken dat zegt wat zich niet spreken laat omdat er geen woorden zijn die in stilte de ander aangeraakt hem of er-dicht voor Valentijnsdag | 14 februari 2019 weet te intenderen ik heb je nodig…

als jij mijn bloem bent zal ik jouw zon zijn die regenbogen schildert als het regent ik zal jou met een warm licht koesteren zelfs als ik mijn baan veranderen moet als jij mijn wereld bent wil ik maan zijn een nachtlamp in schemering en nacht die als baken van licht jouw toeverlaat is wanneer tijd en ruimte zich verweven als jij een eiland…

immers zaad sterft in groei naar bloei in wit en rood werd ik gewenst mij groene rozen beloofd met grijze gladiolen volgde ik de ladder omhoog of struikelde over de sporten opdat mijn lippen zo vaak de droge aarde kusten * uit de lotus zucht de aarde schoonheid tot vergankelijkheid terwijl schaduw leven dicht * de kleurenfilm…

een groot dichterlijk gevoelen bevloog hem bij de ping pong match tegen holendrech' citaten strofen vlogen over tafel zijn fantasie sloeg toe z’n poëtische bal raakte kant noch wal de coach adviseerde au revoir voor imagination à son pouvoir gestopt z'n rijmelarij en ja hij won de partij…

om maar vooral niet oud te lijken maar juist om oud te worden ben ik -oude man- vaak aan het sporten ik ben nu fit en zelden nog verkouden ik voel me niet meer oud ik ben juist weer de oude…

Ik was van plan om mijn gedicht te wijden Aan hoe we overladen zijn met sport En ook met commentaar zijn volgestort En hoe ik dat van nu af zou gaan mijden Maar ja, toen werd ik plots #VerliefdopGriet En kwam de chute van dát sonnet er niet…

Eerst was het fun, dat nieuwnormale groeten, we praktiseerden het als soort van sport, ik heb me er uitbundig in gestort. Nu moet ik voor mijn enthousiasme boeten. Omdat ik hem te fanatiek bewoog zit ik met een corona-elleboog.…

De buurman die ging sporten, kreeg een hartaanval, en ligt in het ziekenhuis. Het is zo gezond en wel zo dodelijk, dat je er bijna in zou geloven! Ga je mee een ommetje doen, want het is zo gezond!…

Niét sporten, maar wél een patatje mét, Dat brengt de volksgezondheid in gevaar. Het anti-rookbeleid wordt opgeschort, Omdat je van het roken mager wordt.…

eerst nietsvermoedend nog van het dodelijk verderf dat magere hein strooide hoopte ik wakker wordend de nachtmerrie te verlaten waarin als overrijp de appels uit de boom van leven vielen als een koude ochtenddouche was ontnuchterend het nieuws dat er geen ontsnappen was aan de haard van het inferno dat met afgrijselijke explosies de…

waar zijn de dagen dat ik als vrije vogel op de rug van de wind gedoopt in regen sneeuw of zonnestralen met de stroom mee of soms er tegenin overal vliegen kon met vastgebonden voeten de vleugels geknipt achter tralies van glas zing ik nu gekooid het lied van verlangen dat snel een einde komt aan de horror van angst die ons het leven…

waar ik kijk naar de kisten die veel te vaak en zo frequent door steegjes en straten gaan verduistert ons een grote wolk alle dagen zoals de nachten zijn die wij het liefst verjagen willen met het zaad van vierend leven waar de ruimte van de afstand zich met zwarte sluiers behangt voor processies van een afscheid zouden wij liefst met…

onzichtbaar als een sluipschutter worden de mensen benaderd om dan aangeraakt te worden gelijk kleintjes tikkertje spelen met een onverhoedse handdruk een zoen of een kus op de wang als het niet met een niesbui is de samenleving raakt ontredderd door gezaaide verbijstering en angst waar het monster niemand ontziend onder de leden van…

al belemmert ons de afstand de ruimte die wij laten moeten elkaar de wang of rug te strelen ver weg houden wij elkaar dichtbij omdat juist de afstand ons sterkt voor de toekomst die komen gaat nu klein voor ons de wereld wordt bouwen wij een brug naar elkaar met een boeket kleurrijk geurend van samen gemaakte herinneringen uit de tuin van…

woekerend zamelt het volk heel gewone maar ook rare dingen die wij gewoon nog ons alle dagen kopen kunnen onderwijl vechten medici met alles wat zij hebben voor gezondheid en leven van mensen jong en oud aangedaan door het virus dat ons en onze economie het gewone doen en laten naast ook de adem neemt niet aflatend is hun inzet hoewel…