Alle inzendingen over stamcafé

Wat is het stil in mijn stamcafé. Tussen kleurige cocktails en Breezer in flessen Zitten ze eenzaam of hooguit per twee op hun gloednieuwe Nokias te sms’sen. Vroeger stond je nog schuw en bedeesd te zoeken naar woorden en ‘t juiste cliché: “Is die kruk nog vrij” en “hoe vind je het feest?” “Ik vind je wel aardig” en dan: “kom je mee?”…

Een kat, een drankbeluste poes, geraakte spoedig in een roes nadat zij in haar stamcafé wat borrels op had, meer dan twee. Op weg naar huis, maar uren later, had zij ook hinder van een kater.…

Ik kan straks niet meer in mijn stamcafé Op zoek gaan naar het toppunt van genot, Want daar geldt dan opeens een rookverbod. Maar eigenlijk zit ik daar niet zo mee: Ik ga voortaan wel naar de coffeeshop En steek daar lekker een sigaartje op.…

Toen opa uit zijn stamcafé verscheen Na nuttiging van één glas advocaat Hield de agent hem aanstonds aan op straat En sprak: “U bent niet meer zo vast ter been En omdat dat wel door de drank zal komen Wordt uw rollator in beslag genomen.”…

Daar zat dan de premier als Zomergast Was in gesprek als in zijn stamcafé Het zat hem in de liefde niet zo mee En nee, hij zat toch echt niet in de kast Tja, Thomas bood hem nauwelijks partij Dus Mark bleef ruim aan kop en schadevrij…

Maar de deur van je stamcafé is gesloten, door de kille ramen zie je je lege kruk, in tranen zie je ook de andere bargenoten, zonder je vertrouwde café zit je helemaal stuk.…

Ze drinkt haar koffie zwart in ‘t grijs decor van stamcafé blaast rook in de lege holtes van uren Daar droomt zij kaders voor samen alleen aan een tafel voor twee waar tijd in trance verglijdt maar soms net te lang kan duren…

Men had haar in het stamcafé steeds maar weer ingeschonken. Nu kan ze bij het hele uur niet uit haar woorden komen en heeft ook reuze moeite om bij de plee te komen. Leer dit nu van een koekkoeksklok: om niet van slag te raken moet u na een,twee borrels het drinken liever staken. Spreuken 20:1…

De oude straat is niet erg breed, toch splijt de avondzon 'm in twee delen: links mag het licht de wand nog strelen, maar rechts is de nacht al compleet. Dat zie je vanuit de zuidkant, maar kom je uit 't noorden wellicht, valt het omgekeerde in het zicht. Doch da's poëtisch niet relevant, want wat het meest zichtbaar wordt is het verlichte…

( een weemoedig vergezicht ) café 'Het Bolwerk' sinds 1904 te Enschede zie daar Willem Wilmink op z'n vertrouwde stek ter inspiratie in zijn stamcafé in dorstige verwachting van zijn Vlaamse Duveltje de dichter broedt zo op het oog wellicht weer op een versje want stand verplicht dat wist hij als geeneen...…

keer dat hij den bak in vloog omdat hij had gelogen over iets waarover niet gezeverd wordt of toen die andere dag hij zijn ouwe vriend weer zag met geld dat niet meer kon verspild tenzij aan een hoer of zeven voor hen twee de man die alles overkwam zo zit hij daar te razen tussen twaalf en zeven aan de verdronken toog van zijn gure stamcafé…

Hun vermeende allergie is maar een nephik na flink doorzuipen in het stamcafé PVV.…

Heel zijn leven had hij al geofferd aan Bacchus in zijn stamcafé en bij ieder rondje dat hij gaf deden al zijn vrienden mee. In de vitrine aan de muur, tussen de vaantjes en medailles staat als eerbetoon zijn lege glas. Jaap is niet meer en missen nu al zijn verhalen, maar één ding staat wel vast, hij moest ook het gelag betalen…

ik zit met Cor in ‘t stamcafé als Wanda binnenkomt, Cors grote stille liefde die hij verbergt voor haar en de wereld zijn bron van dromen zolang er hoop is hij heeft haar eens de liefde verklaard ze wees hem af, zei met ’n glimlach ‘elkaar claimen kost onze vriendschap’ dronken praat zijn verklaring liegt hij hij wil geen vriendschap…

Haastig stap ik op de fiets race naar mijn stamcafe en heb geluk ze zijn nog open. Ik stap naar binnen het is druk hijs me tevreden op mijn kruk maar na een tijdje kletsen, dansen en een biertje of... ach, weet ik veel hou ik het voor gezien fiets weer naar huis de kat is weg dus kan ik eindelijk gaan slapen.…

kroegen En ook in gedachten, ze heffen hun armen Ten hemel en houden hun slechte papieren Tegen het licht, en tussen hun handen Spannen de rollende koppen zich op, Soldaten en branden rennen van links Naar rechts, en kranten en tranen Zijn niet meer uit elkaar te houden 's Avonds tussen vijf en zeven Als er niets gebeurt, hier In mijn stamcafé…

Ik neem nog een afzakkertje in mijn eigen stamcafé en daar loopt mijn trouwe viervoeter met de barman mee. Missy impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie.…

Ik neem nog een afzakkertje in mijn eigen stamcafé, daar loopt mijn trouwe viervoeter met de barman mee. Missy...impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie, we gaan naar huis.…